این شعر را درست بخوانیم

خب طی ۲۴ ساعت گذشته، این غزل لسان الغیب و یا همین مطلع آن به تعداد بسیار زیاد در شبکه‌های اجتماعی و موبایلی و پیامکی و رادیو و تلویزیون زیاد خوانده و شنیده و پخش شد، در حالی که اکثر قریب به اتفاق افراد آن را اشتباه خوانده‌اند!

شیوه جا افتاده خوانش این بیت این است که کلمه نازک را در بیت مطلع یعنی

تنت به ناز طبیبان، نیازمند مباد/ وجود نازکت آزرده گزند مباد

به صورت نازُک به معنی باریک، لاغر و با ضمه ز قرائت می‌کنند که اشتباه است.

در حالی که صورت صحیح خوانش این واژه باید نازَک با فتحه ز باشد که از ناز می‌آید نه از نازُکی!

در حقیقت خواجه شیراز در این بیت،‌ وجود محبوب دوست داشتنی‌اش را وجودی نازنین توصیف می‌کند نه وجودی لاغر و باریک! آنگونه که به اشتباه متداول قرائت می‌شود.

پ.ن: گفتم تا تنور داغ است و هنوز این برچسب «تنت به ناز طبيبان نيازمند مباد» متداول است، این اشتباه را تصحیح کنم تا خوب در ذهنها باقی بماند. ضمن اینکه اشتباه خواندن آن - بخصوص در موضوع ما نحن فیه - اشتباه مضاعفی است!

- حالا برای سلامتی وجود نازنین رهبر عزیز انقلاب صلوات و حمد دیگری قرائت کنیم.