پايگاه خبري تحليلي «پارس»- سید مرتضی حسینی- رصد، همان گونه که پیش بینی می شد اکران فیلم سینمایی شهر موش ها۲  با استقبال گسترده مخاطبان مواجه شد.از هنگامی که مشخص شد «مرضیه برومند» کارگردان نام آشنای سینما و تلویزیون پس از گذشت سی سال از پخش مجموعه تلویزیونی «مدرسه موش ها» و فیلم سینمایی «شهر موش ها»، قصد ساخت سری دوم این فیلم را دارد، توجه رسانه ها و علاقه مندان سینما به این رویداد جلب شد.«علی سرتیپی» و «منیژه حکمت»  نیز به عنوان تهیه کنندگان شهرموش ها۲ آستین ها را بالازدند تا ۲۵۰۰ نفر در تیم های مختلف از دی ماه سال ۱۳۹۱ پیش تولید فیلم را آغاز کنند. در پنجمین روز از مهرماه سال۱۳۹۲ فیلمبرداری شهر موش ها ۲ با برگزاری جشن خاطره انگیزی که چهره های فرهنگی، هنری و حتی سیاسی کشور در آن حضور داشتند کلید خورد و پس از حدود ۶ ماه در پایان سال به اتمام رسید. پس ازآن مراحل فنی، صداگذاری و ساخت بخش های انیمیشن آغاز شد. طبق ادعای تهیه کنندگان، ساخت این پروژه عروسکی  حدود ۷ میلیارد تومان هزینه در پی داشته است که تماما توسط بخش خصوص تامین شده و در نتیجه میزان فروش و بازگشت سرمایه اولیه برای سازندگان بسیار حائز اهمیت است.

 به همین دلیل تلاش تهیه کنندگان براین بود تا با استفاده از شیوه های جذاب تبلیغاتی نظیر جشن تولید، برگزاری نشست های خبری و تبلیغات شهری، تولید عروسک های فیلم در اندازه های مختلف و ظاهری شکیل، تهیه بازی آنلاین و از همه مهم تر  ایجاد وب‌سایت اطلاع‌رسانی به نام «خبرگزاری موشنا» موجبات فروش بالای این فیلم را فراهم آورند. با گذشت یک هفته ازآغاز اکران، میزان فروش فیلم به رقم ۶۶۷ میلیون تومان رسید که در جای خود قابل توجه است.

 همراهی دو نسل برای تماشای موشوندها!
 اگرچه شهر موش ها ۲  با توجه به ماهیت و فرم ساختش،فیلمی متعلق به مخاطب کودک محسوب می شود اما با توجه به پیشینه قبلی و خاطره ای که در کودکان دهه شصتی که بدل به پدران و مادران امروزی شده اند، پتانسیل قابل توجهی برای جذب مخاطبان بزرگسال در خود داشته و دارد. حضور پررنگ والدین در کنار کودکانشان برای تماشای فیلم این نکته را اثبات می کند. مرضیه برومند که با ساخت آثار خاطره انگیزی همچون «مدرسه موش ها»،«خونه مادر بزرگه» و «قصه های تابه تا» در حوزه کودک، و سریال هایی نظیر«آرایشگاه زیبا»،« هتل»،«کارآگاه شمسی و دستیارش مادام»،«کتابفروشی هدهد»،«خودرو تهران ۱۱» و«آب پریا» برای مخاطب عام  کاملاً شناخته شده بود این بار هم توانست رگ خواب مخاطبان خود را به خوبی بشناسد. فیلم بنا به ماهیتش سرشار از انرژی و تصاویر شاد و رنگارنگ است. تهیه دکوری پر از جزئیات دقیق و ساخت عروسک هایی جذاب هم از امتیازات آن محسوب می شود که در کنار موسیقی پویا و البته «به اندازه» فضای خاطره انگیزی را برای مخاطبان رقم می زند.از این روست که اکثر تماشاگران فیلم حتی در صورت داشتن انتقاداتی از کلیت یا بخش هایی از فیلم، هنگام خروج از سالن سینما احساس ضرر و اتلاف وقت نمی کنند و حداقل می دانند که فیلمی را دیده اند که برای ساعاتی حال آنها را بهتر کرده است.

با این حال نباید از ضعف فیلمنامه و شخصیت پردازی  شهرموش ها ۲ غافل شد. آشکارترین ایرادی که می توان بیان کرد عدم خلق قصه ای جدید به عنوان محور اصلی فیلم است. همچون قسمت اول،نبرد با گربه و در واقع  دشمنی بی رحم و خونخوار به نام«اسمشو نبر» هسته اصلی شهر موش ها ۲ است.با این تفاوت که اگر «اسمشو نبر» اول به خطر پرداخت خوب و ایجاد حس تعلیق  وخلق موقعیت های دلهره آور برای بیننده قابل باور بود، گربه چندش آور و بدهیبت این فیلم علی رغم جلوه های ویژه و ارائه تصویری برون گرا و پرسر وصدا نتوانسته است حس وحشت و دلهره را به گونه ای پذیرفتنی ایجاد کند. تنها جلوه های بصری و داستان های فرعی مجموعه است که با چاشنی طنز و فانتزی توانسته ضعف  فیلمنامه را تا حدودی پوشش دهد. ضعفی که با توجه به سابقه «فرهاد توحیدی» در مقام نویسنده فیلمنامه قابل تامل است.

روشن است که سازندگان شهر موش ها محوریت کار را به فرم و فضاسازی فیلم از طریق دکور، جلوه های ویژه، موسیقی، طراحی عروسک ها، هنر عروسک گردانان وصداپیشگان قرار داده اند و فیلمنامه و شخصیت پردازی  تا حد زیادی به حاشیه رفته است.

هر کسی از ظن خود شد یار موش!
شهرموش ها ۲  با توجه به داستان و نوع پرداختش می تواند محمل تفاسیر و تعابیر متنوع و متعدد سیاسی و اجتماعی قرارگیرد.کاری که برخی تحلیل گران فرهنگی و یا مخاطبان عادی با واکاوی لایه های پنهان شخصیت ها و خط داستانی این فیلم انجام داده و در چندروز اخیر هم در مطبوعات و رسانه های مجازی انتشار داده اند.ترویج سبک زندگی غربی از جمله نقدهایی است که با اشاره به برخی سکانس ها نظیر مختلط بودن کلاس، عادی بودن دوستی دختر و پسر، آواز خوانی دسته جمعی با سازها و سبک های غربی و جدید و شکل لباس پوشیدن و تفریحات موشوندان در این زمینه بیان شده است.همچنین برآیند برخی دیالوگ ها که لزوم شکستن انحصار  و کنار گذاشتن باید ونباید ها را مطرح کرده و ترس همیشگی و مفرط نسل قدیم  شهر از «اسمشو نبر» را مورد تخطئه و نقد قرار می دهد نیز می تواند برخی مصادیق سیاسی بیرونی  را به ذهن متبادر کند.البته پایان بندی فیلم  و حضور بچه موش ها در صف اول نبرد با دشمن متجاوز می تواند مثال نقض مهمی براین ادعا باشد.

با این که وجود تفاسیر و برداشت های متنوع و چند بعدی از یک فیلم عامه پسند و موفق می تواند بر میزان توجه افکار عمومی به آن بیفزاید اما نباید در چنین تحلیل هایی راه افراط  پیمود. چراکه بیننده را از مسیر اصلی و هدف غایی اثر درو میکند. شهر موش ها ۲  حاصل تلاش حدوداً دوساله جمعی است که با اتکا به سرمایه بخش خصوصی و با امید به استقبال مردم، درست به تولید این فیلم زدند. ژانری که پس از دوران طلایی دهه۶۰ و۷۰ با نزولی فاحش مواجه شد و اگر شوک مطلوب« کلاه قرمزی» و دوستانش در چهار سال اخیر نبود معلوم نیست که با چه سرنوشتی روبه رو می شد. وجود و فعالیت هنرمندانی نظیر مرضیه برومند،حمید جبلی و ایرج طهماسب غنیمتی برای سینما و تلوزیون کودک در کشوراست. چهره هایی که در سال های اخیر علاوه بر تولید آثار آبرومند و به یاد ماندنی، نسل جدیدی از صداپیشگان و عروسک گردانان و نویسندگان جوان وکاربلد را به این  عرصه مهم هنری معرفی کرده اند.

 شهر موش ها۲ فرصتی برای آشتی دوباره مردم و به ویژه کودکان با دنیای سحرآمیز و خاطره ساز هنرهفتم است. علاوه بر این در نگاهی کلان تر، این فیلم می تواند سنگ محکی برای میزان موفقیت شیوه های نوین تبلیغات محصولات هنری و فرهنگی بومی در حوزه کودک باشد. مساله ای که همواره مورد نظر مسئولان نظام  و متولیان فرهنگی کشور قرار داشته است. سرمایه گذاری بخش خصوصی در این عرصه ،افزون بر ایجاد فضای رقابت می تواند راه را برای تهیه پروژه های بعدی در ابعادی وسیع تر و البته موفق تر هموار سازد. لذا لازم است درعین داشتن نگاهی نقاد و موشکافانه به فیلم، از لحظات شادی که برای خود و کودکانمان رقم می خورد لذت ببریم. شرط انصاف است که برای هنرمندانی که در زمانه ای سرشار از تهدیدهای کادوپیچ شده رسانه ای و مجازی برای کودکان سرزمینمان، این فیلم صمیمی و جذاب را تهیه کرده اند آرزوی موفقیت کرد و باردیگر بر لزوم حمایت مدیران فرهنگی از تولید چنین آثاری تاکید نمود.