امید تازه برای درمان دیابت
محققان کانادایی متوجه شدند که یک مشتق ویتامین آ به نام «اسیدرتینوئیک » پتانسیل درمان دیابت نوع دو و پیشگیری از عواقب قلبی و عروقی ناشی از این بیماری را دارد.
به گزارش پارس، ایرنا به نقل از یونایتدپرس نوشت: میزان ابتلا به دیابت نوع یک و نوع دو در دهه گذشته در سراسر جهان در حال افزایش است. اکنون محققان دانشگاه مونترال و مرکز تحقیقاتی CHUM در کانادا در مطالعه ای راه حلی برای درمان دیابت نوع دو کشف کرده اند. دانیل کونستانتین مانولسو از دانشگاه مونترال و محقق ارشد این مطالعه می گوید: رتینوئیک اسید در موش های چاق و مقاوم به انسولین، خطر آپوپتوز (مرگ سلولی) قلب را کاهش می دهد.
وی افزود: این مشتق ویتامین آ همچنین موجب تحریک بیان ژن های محافظت کننده از قلب می شود که به واسطه ابتلا به دیابت نوع دو این بیماری کاهش یافته اند. به گفته این محقق، رتینوئیک اسید مانع تجمع کلاژن در ماهیچه قلبی می شود و به این ترتیب از بروز فیبروز و عوارض آتی مرتبط با آن جلوگیری می کند.
این محقق افزود، در آزمایشات انجام شده بر روی حیوانات مشخص شد که رتینوئیک اسید سطح قند خون، مقاومت به انسولین، وزن بدن و اندازه چربی را به اندازه قابل توجهی کاهش می دهد. محققان می گویند: این تحقیق اثرات متابولیکی جدیدی از رتینوئیدها (retinoids) را معرفی می کند و می تواند به ابداع داروهای ضد چاقی و ضد دیابت منجر شود.
ویتامین A از ترکیباتی بنام «رتینوئیدها» ساخته می شود که اشکال فعال ویتامین A بوده و در طبیعت به چند صورت موجود هستند. دیابت نوع دو یکی از شایع ترین انواع دیابت است و حدود ۹۰ درصد بیماران دیابتی را تشکیل می دهد.
برخلاف دیابت نوع یک، بدن در زمان ابتلا به دیابت نوع دو انسولین تولید می کند؛ اما یا میزان انسولین تولید شده توسط لوزالمعده کافی نیست و یا بدن نمی تواند از انسولین تولید شده، استفاده کند. زمانیکه انسولین کافی وجود نداشته باشد و یا بدن از انسولین استفاده نکند، گلوکز (قند) موجود در بدن، نمی تواند وارد سلول های بدن شود که باعث جمع شدن گلوکز در بدن می شود و بدن را دچار مشکل و نارسایی می کند.
هنوز درمان کاملی برای این بیماری وجودندارد، اما با رژیم غذایی سالم، ورزش و حفظ تناسب اندام، می توان این بیماری را کنترل کرد. اما درصورتیکه رژیم غذایی و ورزش کافی نباشد بیمار باید درمان دارویی و یا درمان با انسولین را شروع کند. این مطالعه در مجله Applied Physiology, Nutrition, and Metabolism منتشر شده است.
ارسال نظر