در باب حجاب(یک تفهم)

۱. به نظرم هر کسی که داعیه انقلابی بودن دارد قبل از هر کاری در موضوع حجاب مستند بیست و پنج دقیقه ای نقص ظاهر را ببیند و سعی کند فارغ از گرایش سیاسی این مستند، اصل موضوع سخن رهبری در موضوع حجاب را به عنوان فانوس راه در نظر بگیرد. و کسانی که هر ساله با رویش گیاهان بهاری کار فرهنگی و راهپیمایی هایشان گل می کند هم نسبت خود و این سخنان را بسنجند.(http: / / www. aparat. com / v / ۹CtUs)

۲. در موضوع حجاب یکی از زاویه های اصلی که فراموش شده است تفهم است. یعنی سعی کنیم به چگونگی درک مخاطب از پدیده برسیم. سری به پشت پلک های طرف مقابل بزنیم ببینیم او چگونه به موضوع پوشش می نگرد. آیا اساسا او قبول دارد بدحجاب است؟ آیا اساس رفتار خود را در تقابل با شریعت می داند؟
اولین شرط تاثیر گذاری بر طرف مقابل در کار فرهنگی رسیدن به زبان مشترک است و این بدون تفهم حاصل نمی شود. اگر تفهم حاصل شد می توان درک کرد راهپیمایی علیه بد حجابی با آن کمیت و کیفیت چقدرمی تواند برای جامعه بد حجاب مضحک باشد.

۳. عدم تفهم در دراز مدت باعثشکاف درک در طرفین می شود حال اگر یکی از طرفین با برخورداری از قدرت حاکمیت و رسانه های حاکم سعی در به اصطلاح خود هدایت طرف مقابل شود این هدایت به دلیل شکاف درک به تحقیر، توهین تلقی خواهد شد و در نتیجه این فرآیند، تثبیت تنفر اجتماعی خواهد شد. تنفر اجتماعی مقدمه ای است برای گسست وحدت اجتماعی است.

۴. اجبار قطعا فرهنگ ساز است. اما نه به تنهایی. اجبار در صورتی فرهنگ ساز می شود که اول در کوتاه مدت بهره گیری شود و ثانیا توسط عوامل اقناعی پیش از آن زمینه های پذیرشش فراهم شده باشد و شرطش این است که اکثریت اجتماع، ارزشی که توسط اجبار حمایت می شود را پذیرفته باشند. آیا واقعا در جامعه کلانشهری امروز بد حجابی(با تعریفی که آقایان می فرمایند) به عنوان یک ضد ارزش پذیرفته شده است که انتظار تاثیر گذاری اجبار در این مسئله داریم؟ قرنطینه وقتی کاربرد دارد که بیماری قبل از شیوع است وقتی یک بیماری همه گیر شد قرنطینه کارایی جز درگیری و تنش اجتماعی بهره دیگری نخواهد داشت.