به گزارش پارس به نقل از ایسنا، روشهای ایوان رامیرز، ستاره شناس دانشگاه آستین و تیمش به دیگر منجمان در شناسایی خواهران دیگر خورشید کمک خواهد کرد. این کار می‌تواند به درک بهتر از چگونگی و محل شکل‌گیری خورشید و چگونگی قابل سکونت شدن منظومه شمسی منجر شود.

 

به گفته رامیرز، شانس کوچکی وجود دارد که این ستارگان خواهر خورشید میزبان سیاراتی باشند که قابل سکونت هستند. در روزهایی ابتدایی در خوشه محل تولدشان، انفجارها می‌توانند باعث ایجاد سیارات شوند و این قطعات متلاشی شده می‌توانند در سیستمهای ستاره‌ای حرکت کرده و حتی شاید مسئول انتقال حیات اولیه به زمین باشند.

 

حتی ممکن است قطعات زمین باعث انتقال حیات به سیارات اطراف خواهران خورشید شده باشند.

 

خواهر خورشید «HD 162826» نام دارد که 15 درصد بزرگتر از خورشید است و در فاصله 110 سال نوری در صورت‌فلکی هرکول یا زانوزده قرار دارد.

 

محققان این ستاره را با پیگیری 30 کاندید ممکن که توسط گروههای مختلف در اطراف جهان به منظور شناسایی خواهران خورشید کشف شده بودند، معرفی کرده‌اند.

 

تیم رامیرز با تلسکوپ هارلان اسمیت در رصدخانه مک‌دونالد به بررسی عمیق 23 کاندید ستاره‌ای و با تلسکوپ کلی ماژلان در رصدخانه لاس‌کامپاناس به مشاهده سایر ستاره‌ها در نیمکره جنوبی پرداختند.

 

همه این رصدها از طیف‌سنجی با وضوح بالا برای دستیابی به درک عمیق از مواد شیمایی سازنده ستارگان استفاده کردند.

 

نتایج این پژوهش در مجله Astrophysical منتشر شده است.