دود عدم حمایت از پرستاران در چشم بیماران

به گزارش پارس به نقل از شهرخبر، در حال حاضر نتایج نظرسنجی از پرستاران کشور، حاکی از این است که نزدیک به ۸۷ درصد آنها از وضعیت شغلی خود راضی نیستند و این مساله هم کار را برای پرستاران سخت می کند و هم برای بیماران اما کسی به فکر نیست که نیست. نزدیک به ۴ سال پیش محمود احمدی نژاد که به مناسبت میلاد حضرت زینب (س) و روز پرستار در جمع پرستاران سخن می گفت با بیان اینکه شرایط کار پرستاری در نظام سلامت کشور ارتقای چشمگیری داشته است ازمرضیه وحید دستجردی وزیر بهداشت وقت خواست هر چه زودتر آگهی استخدام ۲۳ هزار پرستار را که مورد نیاز جامعه بهداشت و درمان کشور است منتشر کند.

این خبر اما با آب وتاب و نمایش شادمانی پرستاران از صدا وسیما پخش شد تا داستانی تازه از امیدها و ناامیدی ها برای این قشر زحمتکش از جامعه پزشکی ایران رقم بخورد. داستانی که البته مانند همه وعده های محمود احمدی نزاد پایان خوشی نداشت چرا که هرگز عملی نشد!

هر چند، پرستاران بعد از این دستور رییس دولت و تاکید وزیر منتظر بودند تا بلافاصله اجرای آن را شاهد باشند اما نزدیک به دوماه بعد غضنفر میرزابیگی رئیس کل سازمان نظام پرستاری با اشاره به عدم تحقق وعده احمدی نژاد گفت: از مجموع ۶۰۰ هزار کادر بهداشتی که خدمات سلامت به مردم می دهند ۵۰ درصد پرستار و تنها ۷/۷ درصد پزشکان هستند. اما معاونت نظارت راهبردی ریاست جمهوری با کارشکنی از عملی شدن این وعده جلوگیری می کند!

به هر ترتیب بود این وعده دولت احمدی نژاد نیز اجرایی نشد تا هم پرستاران قدیمی از کار سخت رنج ببرند و نیروی تازه نفس برای بازنشستگی ان ها در کار نباشد و هم در عصر علم و دانش بیمارستان ها دوباره به استخدام بهیار روی بیاورند.

این درحالی است که کشورهای پیشرفته دنیا از پرستاران PHD برای خدمت در بیمارستانها استفاده می کنند و وزارت بهداشت ایران در سال های اخیر در اقدامی قابل تامل، بهیاران دیپلمه را بالای سر بیماران می فرستد.

از سوی دیگر، بیش از ۹۰ درصد پرستاران بالای ۲۵ سال سابقه خدمت از مشکلات جسمی رنج می برند و توان ادامه خدمت در مراکز درمانی را ندارند. اما به واسطه کمبود نیرو، مسئولان دانشگاههای علوم پزشکی با بازنشستگی آنها موافقت نمی کنند. همین مسئله موجبات اعتراض و گلایه پرستاران را به دنبال داشته است. زیرا، معتقدند که حق و حقوق آنان با توجه به سختی و دشواریهای کار پرستاری به هیچ عنوان همخوانی ندارد.

با روی کار امدن دولت جدید نیز به نظر نمی رسد اوضاع پرستاران بهتر شود چرا که امسال نیز همانند سال های گذشته بودجه لازم برای حوزه پرستاری در لایحه بودجه ۹۳ دیده نشده است و دو قانون مهم تعرفه گذاری خدمات پرستاری و قانون ارتقای بهره وری در بودجه سال آینده فاقد پیش بینی بودجه ای لازم هستند.

به تازگی اما دبیر کل خانه پرستار، نسبت به آثار زیانبار نارضایتی جامعه پرستاری در حوزه سلامت هشدار داده و گفته: سال گذشته یک نظر سنجی انجام دادیم که بر اساس آن، از پرستاران خواستیم میزان رضایتمندی خودشان را از شرایطی که بر حرفه پرستاری در کشور حاکم است، اعلام کنند.

او با اشاره به شرکت بیش از ۱۲۰۰ پرستار از سراسر کشور در این نظرسنجی، ادامه داده: این نظرسنجی دارای سه گزینه بود که عبارت بودند از: ۱- رضایت دارم ۲- رضایت ندارم ۳- رضایت نسبی دارم. دبیرکل خانه پرستار در ادامه به نتایج این نظرسنجی اشاره کرد و افزود: نزدیک به ۸۷ درصد پرستاران عنوان کرده اند که رضایت شغلی ندارند. ۳ درصد گفته اند که راضی هستند و در حدود ۱۰ درصد نیز اعلام کرده اند که رضایت نسبی دارند.

شریفی مقدم، آمار ۸۷ درصدی پرستاران ناراضی از شغل پرستاری را نگران کننده دانسته و افزوده: فکر می کنم در هر صنف و حرفه شغلی، این میزان از نارضایتی شغلی بی سابقه باشد. او افزود: البته اگر آمار ۱۰ درصدی پرستارانی که رضایت نسبی از شغل خودشان را دارند، به آمار پرستاران ناراضی اضافه کنیم، وضعیت به مراتب بغرنج تر خواهد بود.

آنچه مسلم است، قطع امید پرستاران از تحقق مطالبات پرستاری، باعث سرخوردگی و نارضایتی آنها شده است که حاکم شدن چنین شرایطی بر حرفه پرستاری، آثار زیانباری در حوزه سلامت بر جای می گذارد و وزارت بهداشت باید هر چه سریع تر در این خصوص چاره اندیشی کند وگرنه هم پرستاران آسیب می بینند و هم بیماران.