به گزارش پارس به نقل از مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛

آیه ۱۲۵ سوره توبه

وَاءَمَّا الَّذِینَ فِى قُلُوبِهِمْ مَّرَضٌ فَزَادَتْهُمْ رِجْساً إِلَى رِجْسِهِمْ وَمَاتُواْوَهُمْ کَفِرُونَ
و امّا آنان که در دلهایشان بیمارى است، (آیات قرآن) پلیدى بر پلیدى آنان افزاید و در حال کفر بمیرند.

* اگر لاشه ى مرده اى در استخر بیفتد، هرچه باران بیشتر بر آن ببارد، بدبوتر مى شود. این بوى بد به خاطر باران نیست، بلکه به خاطر آن مردار است. روحِ لجاجت و تکبّر در انسان، سبب مى شود که با نزول آیات قرآن، بیماردلان، متکبّرتر شوند و لجاجت، تعصّب و عناد بیشترى از خود نشان دهند.
* امام صادق علیه السّلام فرمود: مراد از (رِجسا الى رِجسهم) ، ( (شکّا الى شکّهم) ) است. (تفسیر نورالثقلین)

* بیمارى هاى روحى، مثل بیمارى هاى جسمى است، اگر به فکر چاره نباشیم، گسترش یافته، انسان را نابود مى کند. (فزادتهم رجساً الى رجسهم)
* کفر، حق پوشى و ناسپاسى، بیمارى خطرناکِ روح و دل انسان هاست. (فى قلوبهم مرض… کافرون)
* منافق، بدعاقبت است. (ماتوا و هم کافرون)