کجای دنیا دختر به خواستگاری پسر می‌رود؟

به گزارش پارس به نقل از زندگی ایده آل، در اکثر جاهای دنیا عرف است که مردها با کمال احترام و تشریفات ویژه به خدمت خانواده دختر برسند و از او خواستگاری کنند اما ما گفتیم اکثر کشورها نه همه جای دنیا چراکه جاهایی دورتر از محل زندگی مان هستند که هیچ پسری به خواستگاری دختر نمی رود بلکه آنها در خانه می مانند تا دختری آنها را برای همسری برگزیند. در اینجا فرهنگ های عجیب برخی مناطق در جهان که در آنجا خانم ها به خواستگاری آقایون می روند را بخوانید.

مراکش

شنا، برخلاف جریان

مراکش یا مغرب کشوری است در شمال غربی آفریقا و مسلمان که درصد بیشتری از جمعیت کشور را زنان تشکیل می دهند. زنان مراکشی بسیار صبور و پرکارند و تقریبا می توان گفت لحظه ای استراحت نمی کنند و به دنبال رفع و رجوع کارها و مشکلات خانواده اند اما زنان آن ویژگی دیگری هم دارند و آن اینکه خودشان مرد آینده خود را انتخاب می کنند و به خواستگاری او می روند. تحلیلگران به تازگی اعلام کردند که تعداد خواستگاری دختران مراکشی در چند سال اخیر افزایش چشمگیری داشته است تا جایی که آنها به دنبال دلایل این افزایش هستند. خانم ها در مراکش از چند سال پیش با شکستن سنت ها خودشان پیشقدم شده و به خواستگاری پسرها می روند.

دخترها در مراکش با رسیدن به خدمت مادر پسر مورد نظرشان از ویژگی های خود اعم از خانه داری، دستپخت و مهارت های زندگی شان تعریف می کنند و مادران با مشورت پسران شان نتیجه گیری می کنند که آیا این دختر گزینه مناسبی برای انتخاب آنها هست یا خیر. در تحقیقاتی که در چند سال اخیر در مراکش صورت گرفته مردها استقبال خوبی از خواستگاری دخترها داشته اند چراکه دست آنها برای انتخاب بازتر است. زن ها در مراکش بر این باورند که درخواست ازدواج آنها از مردها به هیچ وجه مایه سرافکندگی آنها نیست. آنها می گویند که اسلام دین برابری است و زن و مرد در همه چیز برابرند بنابراین آنها هم حق دارند که فرد موردعلاقه خود را انتخاب و به او درخواست ازدواج بدهند. آنها می گویند هیچ وقت سنت ها نباید دست و پای ما را ببندد. در مراکش تنها مردانی که از ظاهر و وضعیت مالی خوبی برخوردار هستند از درخواست ازدواج خانم ها عصبانی می شوند.

گینه

من تو را انتخاب می کنم

جمهوری گینه بیسائو کشوری در آفریقا که زمانی الگوی آفریقا برای توسعه بود، در زمره فقیرترین کشورهای جهان قرار دارد. در این قسمت از دنیا هم این دختران هستند که همسر آینده خود را انتخاب می کنند. آنها پیشنهاد خود را کاملا علنی با آوردن یک ظرف ماهی سرخ شده با روغن مخصوص و سس خوش طعم قرمز رنگی تزئین و با هماهنگی قبلی با مادر پسر به خدمت پسر مورد نظر می رسند. در ضمن اینجا منطقه ای است که مردها در قبال این درخواست هیچ قدرتی برای « نه» گفتن ندارند و بعد از مشورت با مادر خود درخواست دختر را قبول می کنند. یعنی آنها روز بعد برای گرفتن جواب خود با دسته گلی سفید نزد داماد رفته و بعد از گرفتن جواب دسته گل را به او تقدیم می کنند. از آنجایی که گینه بیسائو کشوری بسیار فقیر است و اکثر دختران حتی توان تهیه و پخت آن ماهی مخصوص و مرسوم را ندارند با یک شاخه گل سفید به خواستگاری پسر مربوطه می روند. در این شرایط حتی مردهایی که شرایط و آمادگی لازم برای تشکیل خانواده را ندارند هم با توافقی بلندمدت بعد از پیدا کردن کار و تهیه ملزومات لازم زندگی با دختر وارد زندگی مشترک می شوند. طبق تحقیقات انجام شده در این منطقه ۷۵درصد مردان و زنان از این سبک ازدواج و زندگی رضایت دارند.

اوکراین

« لویو» شهر خواستگاری از مردان

بسیاری از شهرهای جهان دارای جمعیت متعادلی از زنان و مردان هستند اما شهری در جهان وجود دارد که طبق آخرین سرشماری ۸۵ درصد جمعیت آن را زنان تشکیل می دهند. شهر لویو در غرب کشور اوکراین قرار داشته و طبق آخرین سرشماری صورت گرفته در این کشور، ۸۵ درصد جمعیت این شهر تاریخی را زنان تشکیل می دهند. کارشناسان جمعیت شناسی اوکراین علت وقوع چنین موضوعی در « لویو» اوکراین را عدم تمایل خانواده های این شهر به داشتن فرزندان پسر عنوان کرده اند که در گذر زمان باعث بروز چنین مشکلی در این شهر که همان نابرابری تعداد زنان و مردان در این شهر است، شده است و همین نابرابری باعث شده تا دختران به خواستگاری پسران بروند. اختلاف زیاد بین جمعیت زنان و مردان در این شهر در سال های متمادی دلیلی شده تا دختران منتظر انتخاب شدن نباشند و خودشان دست به کار شوند. رسم و رسومات در این کشور به سادگی معروف است و به همین دلیل بدون دردسر پیشنهاد خود را صریح در مقابل کسی که به او علاقه دارند می گویند. این شیوه ازدواج درست مثل شیوه خواستگاری کردن مردها از زن ها عادی و مرسوم است.

چین

زنان مقتدر موسوا

در قبیله ای عجیب در چین به نام موسوا زنان و دختران حاکمان اصلی محسوب می شوند و روسای قبیله تنها از میان زنان انتخاب می شوند. اتفاق عجیب تر میان مردم این قبیله این است که زنان با یکدیگر کم حرف می زنند. این قبیله هزاران سال است که در صلح و صفا در ساحل دریاچه لوگو در جنوب چین زندگی می کنند ولی زنانش کمتر با هم صحبت می کنند و صحبتی از پدر و پسر در این قبیله وجود ندارد.

در این قبیله زنان انتخاب می کنند که با کدام مرد ازدواج کنند و در حقیقت ازدواج رسمی ندارند. دختران این منطقه حرف اول و آخر را برای ازدواج و انتخاب همسر خود می زنند و مردان پس از ازدواج در خانه زنان زندگی می کنند. در این قبیله حرف اول را زنان می زنند و هنگام مراسم ازدواج همه شروط و انتخاب و تصمیم گیری ها توسط زنان اتخاذ می شود.

شیکاگو

در شیکاگو هم چند سالی است که دخترها گوی سبقت را در خواستگاری کردن از پسران ربوده اند. دختران این شهر از ایالات متحده هم بر این باورند که ما هیچ اعتقادی به اینکه حتما باید پسر از ما درخواست ازدواج کند، نداریم. دوست داشتن فرد مورد نظر و شغل مرد برای دخترهای این شهر بیش از هر چیز اهمیت دارد تا آنجا که آنها بعد از شناخت طولانی مدت پسر مورد نظرشان تحقیقات گسترده ای درباره شغل و پیشینه کاری او انجام می دهند و بعد از تصمیم برای خواستگاری، با حلقه ای نقره ای رنگ و ساده به او پیشنهاد ازدواج می دهند. در این درخواست هرگاه پسر مورد نظر تمایلی به پذیرفتن درخواست ازدواج نداشته باشد حلقه را رد کرده و روز بعد با گل سرخی برای دلجویی به دیدن خواستگار خود می رود. این روش ازدواج چند سالی است که رواج بسیاری بین پسران و دختران ایالات متحده پیدا کرده و هنوز هم تعداد خواستگاران دختر بیشتر از خواستگاران پسر است.

اسکاتلند

خواستگاری در سال کبیسه

سال کبیسه سالی است که ما ایرانی ها هر ۴ سال یک بار مهمان آن هستیم اما همین سال کبیسه برای کشوری چون اسکاتلند بسیار ویژه است که در قرن یازدهم، ملکه مارگارت به دخترها اجازه داد که در صورت تمایل شان از پسر مورد نظرشان، درخواست ازدواج کنند. ملکه مارگارت این رسم را در تاریخ ۲۹ فوریه یک سال کبیسه رواج داد. بر اساس همین روایت و تاریخ دخترها هر ۴ سال یک بار به خواستگاری پسر مورد علاقه شان می روند. البته چندی بعد، رسم شد که اگر آن پسر پیشنهاد دختر را قبول نکند، مجبور است که در عوض یک دست پیراهن و یک جفت دستکش بچگانه برای دختر بخرد تا کینه را از دل او پاک کند!

دخترها می توانستند از نظر قانونی بعد از رسیدن به ۱۲ سالگی و پسرها بعد از رسیدن به ۱۴سالگی ازدواج کنند، گرچه ازدواج در آن سنین به ندرت انجام می شد ولی بعد از شروع سال ۱۹۲۹، سن قانونی ازدواج به ۱۶ سالگی افزایش پیدا کرد. در کشور اسکاتلند، رضایت و اجازه والدین به هیچ وجه لازم و ضروری محسوب نمی شود. در نتیجه اگر در کشوری دختر و پسری قبل از رسیدن به ۱۸ سالگی قادر به گرفتن رضایت و اجازه پدر و مادرشان نمی شدند، به کشور اسکاتلند می رفتند تا در آنجا به عقد یکدیگر درآیند.