کارتون مورد علاقه مدیر شبکه پویا

در این نشست مهدی مینایی مدیر پخش شبکه پویا، ‬ ‫پیروز حکیم زاده مدیر گروه کات اوت مرکز پویانمایی صبا‬ و ‫حسین محمودی مدیر تولیدات جانبی‬‬ کات اوت، ساری را همراهیکردند.

**وقتی شبکه پویا را رصد می کنیم، می بینیم که این شبکه یک اتفاق استو حالا وعده ای که آقای ضرغامی چند سال پیش مبنی بر قطب شدن ایران در تولید انیمیشن داده بودند، به نوعی محقق شده است. اتفاقات خیلی خوبی افتاده، مثلا در این تیتراژها که نگاه کنید بعضی از انیمشین ها برای شهرستان هاست، بچه های شهرستان در این حوزهخیلی خوب کار می کنند و گردآوری آنها در شبکه خیلی ارزش دارد. به نظر من اتفاق خوبی است. این موفقیت ها گام بزرگی برای ما محسوب می شود و قطعا یک مدیر مدبر می تواند این اقدامات را صورت دهد ولی نکته قابل تأمل در این میان این است که شما پیش از شبکه پویا مدیریت شبکه قرآن را برعهده داشتید، و وقتی پیشتر از این کار انیمشین نکرده اید، چطور یک شبکه تازه تاسیس را مدیریت کرده و برای آن خوراک تهیه کردید؟

- اینکه من قبل از اینکه توفیق پیدا کنم وارد مجموعه انیمیشن بشوم در شبکه دیگری بودم، منتها در هر صورت کار در سطوح مختلفی معمولاً تعریف می شود و سطوح سازمانی معمولا می گویند سطح مدیریت کلان، سطح مدیریت میانی و سطح عملیات. مدیریت میانی و کلان یک مجموعه  بنده هم در شبکه قرآن بودم، همه شبکه های تلویزیونی از همه فرم ها و قالب ها در برنامه هایشان استفاده می کنند و آن شبکه هم استفاده می کرد، از قبل با فرم ها و قالب های مختلف آشنایی داشتم، از جمله انیمشین ولی نه به طور تخصصی. الان هم به طور تخصصی با انیمشین مثل یک متخصص انیماتور و کارگردان حتما آشنایی ندارم. منتها در وظایف کلی دقیقا اختلال ایجاد نمی کند اگر به طور تخصصی با این مشاغل آشنا بودم بهتر بود. ولی در وظایف و ماموریت های کلان و کلی اختلال ایجاد نمی کند. مثل اینکه یک مدیر شبکه ورزشی خودش فوتبالیست حرفه ای باشد. آشنایی ضمنی با کار، مهارت در تصمیم گیری، مهارت در استفاده از نیروی انسانی، برنامه ریزی و سازماندهی وظایف جدی است که در این شبکه وجود دارد.

ولی من که در شبکه قرآن بودم ضمن اینکه یک برنامه تلویزیونی و حتی رادیویی حتما تشکیل شده است از فرم و محتوا، هر کدام اهمیت خودش دارد. لذا القاعده با هم باید مورد توجه قرار بگیرند. این یک جهت؛ جهت دیگر اینکه برای انیمشین یک دورنماییاز صدا و سیما از قدیم در ذهن داشتم و آن این است که انیمشین یک قالب جذاب، موثر و تاثیرگذار برای انتقال پیام است به ویژه مورد توجه اقشار، کودک، خرسال و نوجوان است، البته انیمشین مختص اینها. چون قالب جذابی است و چون مخاطب، مخاطب ویژه ای است و تأملات بیشتری برای مخاطب باید اتفاق بیفتد، در تربیت خردسال و کودک و نوجوان باید اهتمام بیشتری بشود و این فرم، فرم کار عملی است، همیشه خواست و مطلوب و آرزوی مسئولین صدا و سیما این بوده که این فرم بیشتر در خدمت تربیت و آموزش بچه ها قرار بگیرد، لذا محتوا خیلی مهم می شود. من هر چه از اهمیت محتوا بگویم نافی فرم و جذابیت فرم نیست.

لذا از سال های قبل صدا و سیما دوست داشته انیمشین اش به این تراز برسد. یک تراز آموزشی و محتوایی و تربیتی تابه خاطر همین ما بتوانیم در دنیا ادعا بکنیم و آن ادعا را عملیاتی کنیم که می خواهد انیمشین ایران کانون و قطب انیمشین دینی و محتوایی و تربیتی بشود. من تاکید می کنم اینها هیچ کدام منافاتی با جذابیت و کشش و کار ندارد. چرا به جهت اینکه اساسا در دنیا کسی دنبال این خصیصه و ویژگی این انیمشین نیست.

جهت دیگر این است که ما آموزه هایمان، آموزه های تربیتی است، هم در فرهنگ مان، هم در تمدن مان و هم در دین مان، اساساً اگر بخواهیم در تمام دین ها و ویژگی ها یک ویژگی را به طور ویژه اشاره کنیم که بگوییم ویژگی انقلاب ماست، همین بخش فرهنگی است. یعنی آن چیزی که ما را ممتاز می کند القاعده باید این باشد. و آن چیزی هم که انقلاب ما را سالم می کند اتفاقا باز همین است. منتها باید اهتمام بیشتری شود. البته اگر همین اهتمام هم نبود، از ۲۰ سال پیش تا به امروز ما هنوز تغییر نکرده بودیم و همین ادعای امروز را هم نداشتیم.

*یعنی سابقه انیمشین در ایران۲۰ سال است؟

- انیمشین به شکلمخاطب انبوه و توده ای ترش در ایران حدود ۵۰ سال سابقه دارد.

*تولید یا پخش؟

- از زمانی که تلویزیون آمده انیمشین در آن بود، نه تولید، داخلش بوده. شما در دوران خردسالی خودتان انیمشین را دیدید. به طور انبوه برای مخاطب انبوه تر همین بوده. قبل از آن کاملا هنری و ذوقی عده ای در کشور انجام می دادند. ولی برای مخاطبان بسیار خاص در حوزه های بسیار محدود، ولی الان انیمشین گوشه گوشه کشور انجام می شود و قابلیت پخش هم شبکه های تلویزیونی دارد که همه جا بتوانند استفاده بکنند.

اهتمام خوبی از ۲۰ سال قبل انجام شد و ابتدا در قالب شرکتی بود به نام « صبا» که الان مرکزی داخل سازمان و سیما به نام مرکز پویانمایی صبا شده است.

در سال های گذشته و حتی بخش هایی از آن همین الان بعضی از کشورها و بعضی از کمپانی ها انحصار انیمیشنرا در اختیار گرفته بودند مثل انرژی هسته ای. انرژی هسته ای در اختیار عده ای خاص است. در همین سال های گذشته خبری از انیمشین و تولید انیمشین در همه جای دنیا نبود، یک تعدادی عنوانی و محدود، عمدتا در آمریکا انیمشین را در اختیار داشتند. الان در این سال های اخیر است که می بینیم در بعضی از کشورها تولیداتی دارند. ما کشورمان از آن دست کشورهایی است که این پوسته را شکافت یعنی سعی کرد این انحصار را بشکافد. البتهکشورهای دیگری نظیرژاپن قبل از ایران، کره، هند وچین اخیرا در منطقه آسیا وارد بحث انیمیشن شده اند.

*پس باید به دنبال نگاه ملی در تولید انیمیشن بود؟

-اینکه می گویند نگاه ملی از این منظر کاملا درست است، در حقیقت یک هنر و صنعتی است که بسیاردر انتقال پیام کارآمد است و تاثیرگذاری زیادی در مدیریت افکار عمومی خصوصاً اقشار خاص دارد. انیمیشن در اختیار عده خاصی بود که ایران مثل بعضی از حوزه های دیگر خط شکنی کرد وآن را از انحصار درآورد. الان خیلی ها در زمینه انیمشین کار می کنند منتهامحدود، اگر بگوییم چه کشورهایی در انیمشین ورود جدی دارند و تولید انبوه برای شبکه های تلویزیونی می کنند، اینها را به سختی می شود۱۰ الی ۱۲کشور حالا بالاتر یا پایین تر نام برد. حتی در اروپا هم خیلی از کشورها سراغی ازانیمیشن نمی گیرند و شاید در اروپا ۴،۵ کشور بیشتر نباشند.

*انیمیشن بازار اقتصادی خوبی هم دارد.

-بله. انیمیشنهم اقتصاد بزرگی دارد در دنیا دارد و هم تاثیرگذاری فراوان، جذابیت زیاد و متقاضیبسیار دارد کههمه اینها در کنار هم بازار بسیار خوبی دارد. انیمشین نیاز به محتوا دارد ما محتوای غنی همداریم، هم فرهنگی، هم تمدنی، هم اسلامی، انیمشین جوان پسند است در حوزه تولید و ما کشور جوانی هستیم که در این زمینه پتانسیل بالایی دارد. ضمن اینکه انیمشین نیاز به بازار دارد ما حداقل یک مخاطب چندمیلیونی کودک و نوجوان داریم اگرچه مخاطب دیگر را هم پوشش می دهد. در همه اینها یعنی اینکه این امکانات بالقوه مهیا است و با یک نگاه ملی می شود اینها رابرای تولید و صادرات بالفعل کرد.

*تا به حال نگاه صادراتی به انیمشین داشته اید؟ مثلا به کشورهای همسایه…

- تا دو سال قبل، الان هم البته اولویت اول مخاطب داخلی است. هنوز ما با تراز مطلوب که مخاطب داخلی را بتوانیم پاسخ بدهیم فاصله داریم، ده ها شبکه تلویزیونی آماده اند که انیمشین ایرانی را پخش کنند اما ظرفیت بالفعل الان ما را نمی تواند پاسخ بدهد.

*یعنی سفارش دارید؟

- بله چند کار مختلف تلویزیونی. کماکان اولویت اول مخاطب داخلی است. منتها به این معنا نیست که بعضی از کارها، توان بازاریابی نداشته باشند، خیلی از مضامین و موضوعاتی که برای مخاطب داخل دارد کار می شود آنها با مختصر دقت در طراحی می تواند مخاطب بهینه هم پیدا بکند. منتها آنچه که ما پخش می کنیم اساساً در محیط فرهنگی خودمان شکل گرفته است، حالا چه انیمشین و چه غیر از انیمشین و این معنایش این نیست که حتی نزدیک صددرصد برنامه هایی که برای بچه ها اثرگذاری خوبی دارند، تولید و پخش می شود، اساسا به بهترین شکل در بستر فرهنگی خودمان شکل می گیرد.

*الان درصد تولیدات داخلی چقدر است؟

- الان حداقل باید بین هزار تا هزار و پانصد ساعت تولید داشته باشیم تا یک مثال قابل قبولی از توازن از انیمشین داخلی و خارجی ایجاد بکنیم. از دو سال قبل از این هدف گذاری اتفاق افتاد یعنی بنا شد این درصد و میزان انیمشین داخلی و خارجی سالانه با شیب ملایمی توازن بهتری پیدا کند، کمیت تولید افزایش پیدا بکند و بعد از ۵ سال ما موفق شویم مثلاً در بعضی از شبکه ها تا ۷۰ درصد نیازشان را پاسخ دهیم.

*منظورتان از بعضی شبکه ها چیست؟

- ما شبکه های مختلفی داریم که پویانمایی پخش می کنند؛ یک شبکه به طور اختصاصی پویانمایی دارد، که آن شبکه پویا است. تمام شبکه هایی که مخاطب کودک هم دارند انیمشین پخش می کنند و همه اینها تولیدات داخلی نیاز دارند و مرکز صبا هم باید آنها را پاسخ بدهد. مثلاً در شبکه پویا هد ف گذاری این بود ما یک حد نصاب ۵۰ درصدی برسیم و آنراحفظ کنیم.

*در همان ۵ سال؟

- در یک دوره ۳ ساله. یعنی با شروع شبکه دیجیتالی سال قبل بود این نسبت ۳۵به ۶۵ یا ۴۰به ۶۰ بود تولیدات ایرانی و خارجی ها ۶۰، انیمشین داخلی افزایش پیدا می کرد و باید این را تغییر بدهیم. الان ۴۰ به ۶۰ است که این باید معکوس شود. یعنی به جایی برسیم حداقل ۶۰ درصد ایرانی و ۴۰ خارجی شود. البته هدف گذاری ۳۰ درصد به ۷۰ درصد است. این به طور مستقیم رابطه دارد با بالفعل کردن این تسهیلات و ایجاد ظرفیت، گروه هایی که می توانند تولید کنند و روی آنها سرمایه گذاری کنیم.

*آماری وجود دارد که چند درصد از گروه های تولید کننده انیمینشن متعلق به استان های دیگر هستند؟

- آمار دقیق ندارم ولی می توانیم بگوییم از حجم تولید حدود ۸۵ درصد شاید تولید در تهران اتفاق می افتد و باقی در استان ها. البته همه استان ها درگیر نیستند و باید تلاش کنیم تمام استان ها درگیر شوند. چند مرکز استان ها داریم که سیمای آن مرکز استان تلاش بیشتری کرده و انیمشین رونق پیدا کرده. مثل استان فارس، همدان، قزوین، مشهد، کمی بوشهر مثلا کرمان. فارس تقریبا رتبه خوبی دارد، همدان و قم استان های هستند که در انیمشین وارد شدند و قطب هایی از انیمشین سعی کردند در کنار تهران تولید کنند. ولی الان به طور متوسط می گوییم انیمشینی که در فضای داخل کشورمان تولید می شود حدود ۸۰ درصدش در تهران اتفاق می افتد و ده گروه انیمشین دارند کار می کنند.

*همه زیرمجموعه صبا هستند؟

- بله. تقریبا قاطبه شان صبا است، ذیل صبا نه به معنی اینکه رابطه اداری داشته باشد، گروه های مستقلی هستند که برای تلویزیون کار می کنند.

*از میزان مخاطبانتان اطلاع دارید؟ یا اینکه کدام انیمیشن های ایرانی و خارجی بیننده بیشتری دارند؟

-انیمیشن ها دائم رصد می شوند، هم بخش تحقیقاتی سازمان و هم خود شبکه پویا امکاناتی فراهم کرده است، مخاطبان به سایت شبکه پویا مراجعه می کنند و برنامه و کنداکتور را در جدول پخش می بینند و امتیاز می دهند به برنامه ها و آن نشان می دهد کدام بیشتر مورد پسند است. یعنی همکاران ما اجمالاً می دانند کدام کارتون و انیمشین خارجی مورد توجه است و کدام کارتون ایرانی مورد توجه است.

* مثلا؟

- در خارجی ها مثلا باب اسفنجی، یا فوتبالیست ها خیلی مخاطب دارند. در ایرانی ها بسته به زمان پخش دارد. در یک زمانی شکرستان رتبه اول داشت، مجموعه ای داریم به نام مهارت های زندگی که جایگاه خوبی دارد.

*برنامه ای برای تولید انیمشین های شاخص مثل شکرستان ندارید؟

- می توانیم مثال بزنیم. ببینید انیمشین شاخص که در ذهن می ماند معلول عوامل مختلفی است.

شما انیمشین بسیار جذاب خارجی الان می توانید مثال بزنید که در ذهن نمانده، و بسیار پرهزینه است. ولی پلنگ صورتی در ذهن مانده، تام و جری در ذهن مانده، یکی از دلایل استمرار است. یعنی وقتی یک کاری از یک تیراژی بالاتر می رود این استمرار باعث می شود در ذهن بماند.

*البته متن و ایده قوی در باب اسفنجی به ماندگاری آن کمک بسیاری کرده است.

- آن هم خیلی کمک می کند، مثلا تام و جرییا پت و مت که ظاهری ساده دارد نیز خیلی ماندگار شدند. شکرستان یکی از دلایل ماندگاری در ذهنش، اتفاقاً تیراژش بود که چند سال پیاپی پخش شد. ما کار ایرانی در این ابعاد نداشتیم. یا مثلا مهارت های زندگی ۲۰۰ قسمت در فاز اول در حال تولید است و البته موسیقی و جذابیت بسیار تاثیرگذار است ولی دلایل مختلفی دارد. مثلا خداوند لک لک ها را دوست دارد در ذهن خیلی ها مانده. یا قصه های غزاله همینطور. الان ما کارهایی که داریم بچه ها زمزمه می کنند.

* از اول آماری از مخاطبان دارید که رشد آن چگونه است؟

- مرکز تحقیقات صدا و سیما، بعضی از شاخص ها را دائما رصد می کنند، یکی از آن شاخص ها میزان بیننده هستند. هم روند را نشان می دهد و هم در چه سطحی و چه موقعیتی قرار دارید و میزان رضایتمندی، البته هر شبکه ای هم در زمان خودش مکانیزمی دارد که این میزان ببیننده را جستجو کند از جمله این سایت های که گفتم.

*بحث خود انیمشین یک نرم افزار و سخت افزار دارد، اینها باید خریداری شودیا شما امکانات کافی در اختیار دارید؟

- بله. میزان تولید انیمشین استانی الان ۵ درصد است که سال گذشته به دلیلمشکلات مالیکه صدا و سیما با آن مواجه بود انیمشین استانی کمی روندش کندتر شد وکمی کاهش پیدا کرد.

*شما استان ها را به لحاظ نرم افزاریحمایت می کنید؟

- خیر. نرم افزار های متعددی در دسترس گروه های تولیدی است. نرم افزار خیلی مهم استولی کافی نیست. یعنی ما گروه هایی داریم که ممکن است آخرین وِرژن های موجود را در اختیار نداشته باشند ولی کارهای خوبی انجام داده اند.

*در حال حاضر شما هزینه زیادی برای نرم افزار می کنید؟

- خیر. اینها را از طرق مختلف به دست می آورند. بخشی را اورجینال تهیه می کنند و بخشی هم از بازار می توانند تهیه بکنند. بعضی از نرم افزارها را ممکن است در اختیار کشورمان قرار ندهند، ما گروه هایمان دسترسی به این نرم افزارها شاید نداشته باشد، ولی این مانعی برای کار ایجاد نکرده است و گروه های تولیدی سعی کردند مشکلات خودشان با نرم افزارهای موجود و تلاشی که می کنند برطرف کنند.

*به نظر می رسد انیمیشن های ملی قوی تر از انیمیشن های مذهبی هستند. آیا دلیل این موضوع دلیل خاصی دارد؟

- تا حدی اشاره ای کهمی کنید درست است. انیمشین مثل هر کار نمایشی وقتی از رک گویی و مستقیم گویی خارج شود و جذابیت های دراماتیک پیدا می کند طبیعتاً کار ممکن است بیشتر مورد توجه مخاطب قرار گیرد و یا به تعبیر شما قوی تر شود، قوی تر یعنی جذاب تر است. این ضعفماست کهبعضی از مضامین مان را خصوصا مضامین دینی و مذهبی مان یک وقتی رک تر و صریح تر و روتر بیان می کنیم. البته انیمشین خصوصا برای مخاطب خردسال این صریح گویی لازم است، خصوصا در آموزش. در این حوزهدر بخش متن مهار ت مان نسبتاً کمتر است.

*البته این مشکل در همه جا وجود دارد.

- بله. همه جا وجود دارد. در انیمشین این مشکل مضاعف می شود به دلیل اینکه در هر صورت مهارت در فیلم نامه نویسی این ضعف را در حوزه های مختلف دارد. در حوزه انیمشین به دلیل اینکه سابقه و مهارت تولید نسبتاً کمتر از رئال است لذا تیم تولیدکننده حتی ممکن است نقص فیلم نامه را تشدید بکند. ما می گوییم در حوزه رئال فیلم نامه ای به لحاظ تکنیکی ایراداتی دارد، در اختیار کارگردان قرار می گیرد، کارگردان به دلیل مهارت و تجربه ای که دارد، بلوغی که به آن رسیدند، این فیلم نامه را در دکوپاژ ارتقا می دهند، نقایص را برطرف می کنند ولی در انیمشین وقتی یک فیلم نامه دچار نقص است، کارگردانو حوزه انیمشین نمی توانند آن نقص فیلم نامه را برطرف کنند. شاید تا ۵ سال آینده بتوانیم این مشکلات را حل کنیم.

*موضوع دیگری که در انیمیشن های مربوط به تاریخ ۱۰ سال پیش ایران خودنمایی می کند، بافت اجتماعی است که می بینیم. مثلا هنوز آدم ها کلاه نمدی بر سر دارند و در روستا زندگی می کنند. داستان ها خیلی ساده پیش می روند و خبری از جامعه امروز نیست.

- البته این به این شدت نیست، الان در آثاری که تولید می شود در زمان خودمان و حتی در آینده یعنی فانتزی است.

*آیا تولید انیمیشن هایی نظیر تهران ۱۵۰۰ را در دستور کار خود دارید؟

-انیمشینی داشتیم که آقای محمدی ساخته بود و دو تا بچه می روند در محیط فضایی یکی هم درباره خلیج فارس داشتیم که کاملا مدرن بود. البته فضای قدیمی که در برخی کارها می بینیم به خاطر پیشینه ای است که ما داریم و دیگران ندارند. ولی ما این پیشینه را داریم مثلا ما رستم و سهراب، شاهنامه، قصه های کهن داریم و قهرمانان ملی گذشته را داریم. منتها من بخشی از این را قبول می کنم که ما باید متوازن تر باشیم. قصه های خوب بچه های خوب در فضای امروز است.

*درباره موضوع ازدیاد نسل نیز برنامه ای در دست دارید؟ تولید انیمیشن هایی با این موضوع؟

- اولا همه ما دچار این غفلت بودیم و تلاش می کنیم جبران کنیم. در چند سال اخیر با توجه به اینکه رهبری معظم انقلاب دستوری دادند در مسیر فرهنگی، ما نیز قطعا آن را در کارهایمان به صورت جدی پیگیری خواهیم کرد.

*شما برای جدول پخش برنامه هایتان ساعت خاصی دارید؟ گاهی یک انیمیشن قوی در کنار یک اثر متوسط یا ضعیف همه با هم پخش می شوند؟

-اینها مهندسی کنداکتور است. یک تقسیم بندی مشخصی برای کودک، خردسال و نوجوان وجود دارد. در یک ساعاتی که برنامه هایی که تم خردسال بیشتری دارد پخش می شود، در یک ساعاتی که برنامه هایی که تم کودک دارد و در یک ساعاتی که برنامه هایی که تم نوجوان. در مورد کارهای متوسط و غنی و کمتر قوی ببینید اولا در هیچ جایی شبکه ای نمی توانید پیدا کنید که همه برنامه هایش از نظر قوت در یک تراز و یک سمت باشند؛ کار هنری و یک مقطعی با اینکه تلاش و هزینه می شود و وقت هم گذاشته می شود وقتی دو نفر انجام می دهند، متفاوت می شود. نکته دیگر این شبکه پویا دو سه تا هدف اساسی را پیگیری می کرد اولا خود مخاطب که این مخاطب را پوشش می دهد دوم اینکه مجالی پیدا بکند که تولیدات ایرانی دیده شود در گذشته اینطور نبود، کارهای خارجی، مخصوصا جذاب شان در مقام انتخاب قرار می گیرند اینها را انتخاب می کنند، و کارهای ایرانی مجال دیده شدن پیدا نمی کرد این بد بود.

*برای مناسبت ها برنامه ریزی خاصی دارید؟

-بله مناسبت ها در همه شبکه ها از جمله شبکه پویا به هر حال یک توجهی را دوستان می کنند و حداقل یک یا دو برنامه را متناسب با آن مناسبت ارائه می کنند. بسته به مناسبت و خود شبکه و ماموریت شبکه دارد. بسیاری از مناسبت های مذهبی و مناسبت های انقلابی و مناسبت های ملی توجه می شود.

*در یک مصاحبه ای اعلام کرده بودید توان رقابت با شبکه انیمیشن پرشین تون را ندارید؟

-من چنین حرفی را نزدم. من قطعا این را نگفتم. گفتم شبکه پویا رقبای سرسختی دارد که هیچ محدودیتی هم ندارند و کارهای فراوانی هم در اختیار دارند و کار می کنند. اینکه ما توان رقابت نداریم اصلا درست نیست، کما اینکه مخاطب انبوهی این شبکه دارد و سال قبل یک مقدار آن طرف تر قبل از افتتاحیه شبکه، شبکه های رقیب ما مخاطبان انبوهی داشتند که بخش قابل ملاحظه ای از مخاطبان را این شبکه در اختیار دارد. شبکه پویا رقابت سختی با آنها دارد، آنها اتفاقا شبکه پویا را رقیب خودشان می دانند. وقتی به کنداکتور شبکه پرشین نگاه می کنیم می بینیم که خیلی از کارهای ما را توجه می کنند. لذا شبکه پویا سابقه رقابت را دارد و هرسال بالغ تر می شود. مزیت هایی داریم که آنها ندارند. ما مزیت دوبله های خیلی خوب را داریم که آنها ندارند.

*در حوزه سازندگی انیمشین مفاخری وجود دارند مثل آقای عظیمی، شما برای جذب اینها و تولید انیمشین برنامه ای دارید؟

- بله. مرکز صبا الان می توانیم ادعا کنیم، قاطبه تولیدکنندگان و کسانی که در حوزه انیمشین کار حرفه ای می کنند ارتباط داریم با آنها. شاید یکی دو نفر به ذهنم برسد که به دلایلی نتوانسته اند با ما همکاری کنند. تقریبا می توانیم ادعا کنیم همه فعالین حوزه انیمشین یک نوعی درگیر هستند با انیمشین تلویزیون و انیمشین تلویزیون گره خورده با انیمشین کشور. البته این را ما خیلی خوشحال نیستیم که بگوییم انیمشین ایران شده انیمشین تلویزیون، انیمشین باید سندش را کاملتر کند، انیمشین در حوزه سینما باید فعال شود که نیست، باید در حوزه بازی خیلی خیلی فعال شود که نیست. اگر آنها بیایند این بار مضاعف که روی تلویزیون ایجاد شده را بردارند، فضا متعادل تر می شود. ما انیمشین تلویزیونی را حداکثر در یک صنعت پرشور حداکثر ۲۰،۲۵ نفر برایش سهم قائل هستیم ولی الان آن چون بخش های دیگر دچار خلاء جدی است الان همه بارانیمشین بر تلویزیون ماست و برای ایجاد محدودیت می کند.

*خودتان کودک بودید چه انیمشینی را دوست داشتید؟

پلنگ صورتی از کارهایی بود که همه دوست داشتند. من خودمسندباد را خیلی دوست داشتم و اینکه از تکنیک های ساده استفاده کردند ولی کار، کار جذابی است. در بین ایرانی ها سینمایی ها را سعی می کنم ببینم. ما شورایی داریم که آخرین فیلم ها را می بینیم و آخرین کارها را به اتفاق مجموعه می بینیم. و به اقتضای مهندسی کنداکتور خیلی از برنامه ها را باید ببینیم. در داخلی ها قصه های خوب و بچه های خوب چون کتاب را چند بار خواندم برایم جذاب است.

*می توان گفت ایران قطب انیمیشن در منطقه است؟

- بله حتما اینطور است ما در منطقه رقیبی را ما نمی شناسیم. مثلا در منطقه ما یک مقداری مصر تولید داشت که ما اخیر شاهد نبودیم، ترکیه و هند هم تولیداتی دارند.

*تولیداتشان از ما بهتر است؟

- هند بله، در این چند ساله سرمایه گذاری زیادی در انیمشین داشته. اصولاً سینمای هند خیلی پیشرفت کرده و انیمشین آن هم همراه با همین موضوع پیشرفت کرده. هند از حیث کمیت بعد از هالیوود بیشترین حجم تولید را دارد. در نرم افزار هم سرمایه گذاری فراوانی کردند.