مجوز شبیه‌سازی احمدی‌نژاد را گرفته بودیم

به گزارش پارس به نقل از مهر، هوملند، یا همان میهن، حالا بینندگان زیادی پیدا کرده است. هاوارد گوردون، تهیه کننده ارشد کمپانی فاکس که تولید این سریال را به عهده داشته، از ۱۵۰میلیون بیننده حرف می زند. بیننده هایی که به عقیده گوردون با تماشای این سریال یاد می گیرند که باید برای اقدامات تروریستی خاورمیانه در خاک امریکا آمادگی داشته باشند.

می گوید: « دقیقا شرایط مثل دوران جنگ سرد است. در دوره جنگ سرد، سینما مردم را از خطر قریب الوقوع برخورد اتمی میان روسیه و آمریکا می ترساند و در امتداد چنین پیامی از جانب فیلم های سینمایی، مردم در خانه هایشان پناهگاه می ساختند. حالا با سریال ۲۴ و میهن (تقریبا بیش از ۱۵۰ میلیون از مردم ایالت متحده که در نوبت پخش های نخست تلویزیونی این سریال را دیده اند) دیگر از هیچ اقدام تروریستی از سوی هر کدام از کشوهای خاورمیانه و حتی اروپای شرقی متعجب نمی شوند، حتی اگر یازدهم سپتامبر دیگری رخ دهد کسی دولت را در درجه نخست مقصر نمی داند. »

گوردون اخیرا با نشریه پنجره گفتگو کرده و مواضع تندش را علیه ایران بازگو کرده است. با این حال او به خبرنگار پنجره گفته است: « این مصاحبه فقط برای هفته نامه پنجره است و شرطم این است که حتی به صورت بازنشر و گزیده هم در رسانه های دیگر در ایران انعکاسی نداشته باشد» اما صحبت های حاشیه ساز او باعث شده بیشتر رسانه ها به این گفتگو واکنش نشان دهند. در اینجا بخش هایی از گفتگوی هاوارد گوردون را می خوانید:

* آقای گوردون با توجه به تاریخ پخش سریال مشخص است که انتهای سریال را بسیار تغییر دادید، این اتفاق با توجه به تغییر دولت در ایران اتفاق افتاد؟ چون به صورتی که بنده تحقیق کردم خط داستانی عملیات ترور در سریال به گونه ای طراحی شده بود که رئیس جمهور ایران ترور شود و با تغییر دولت در ایران، ناگهان طراحی ترور معطوف به کاراکتر دانش اکبری فرمانده خیالی سپاه شد؟

دقیقا. در پلات اصلی قبل از ساخته شدن فصل سوم می خواستیم نامی مشابه محمود احمدی نژاد را انتخاب کنیم و فردی مشابه با ویژگی های سیاسی وی را تصویر کنیم و ترور او را در داستان اصلی داشته باشیم. پس از ترور این شخص مذاکرات اتمی ایران و غرب به نتیجه برسد. یعنی با کشته شدن فردی که خصوصیات احمدی نژاد را دارد داستان پایان پذیرد. اما حامیان مالی ما اجازه چنین کاری به ما ندادند. نکته جالب برای تو این است که هیچگاه اجازه نمی دهند مقامات بلند پایه ایرانی در داستان حتی به صورت شبیه وجود داشته باشند. البته این قانون شامل حال تولیدات تلویزیونی نمی شود اما مجوز حضور شبه احمدی نژاد در داستان را گرفته بودیم. همزمان با پیروزی حسن روحانی مدیران کمپانی فاکس مرا خواستند و خواستار تغییر مسیر داستان شدند و گفتند دیگر خط داستانی ترور رئیس جمهور لازم نیست. شانس آوردیم که پنج قسمت تولید شده هنوز به ماجرای ترور نرسیده بود. دقیقا در همان روزها احساس کردیم میانه روها در ایران به قدرت رسیدند و نقد داستانی خود را معطوف به گروه های تندرو کردیم.

* بخش انتهایی فصل سوم سریال شما مرا یاد فیلم « آرگو» انداخت. در آن فیلم هم فارغ از برداشت های سیاسی، تصویر متوحشی از ملت ایران نشان داده اید. مخصوصا در قسمت هایی که برودی به خانه نسرین (بیوه ابونظیر) می رود. یا مثل صحنه ای که مردم در اعدام برودی حضور دارند یا پس از ملاقات برودی با نسرین واکنشی که مردم به برودی نشان می دهد مضحک و غیرواقعی است. در صورتی که بخشی از مردم ایران پس از ماجرای۱۱ سپتامبر در محکومیت تروریسم به خیابان ها آمدند و برای کشته شدگان شمع روشن کردند. شما رسما در مورد دولت و ملت ایران باور غلطی دارید و به همان نسبت جمهوری اسلامی را نمی شناسید. ما ملت صلح دوستی هستیم هیچگاه از تروریسم حمایت نکرده ایم.

کارگردانی که از ایران آمد و اسکار گرفت (اصغر فرهادی) هم همین جمله را گفت (ما ملت صلح دوستی هستیم) اما هیچ آمریکایی عاقلی آن را باور نمی کند. همه ما به حماقتش خندیدیم. چون مشخص بود سال بعد فیلم جورج کلونی (منظور همان آرگو است) جایزه اسکار را می گیرد.

من برای نوشتن فیلمنامه این سریال خیلی فارسی یاد گرفتم. به قول شما ایرانی ها « Tarof nadarim! » . اصولا در ذات ما آمریکایی هاست که هیچ کس را بیهوده تشویق نکنیم. اگر خودم به « توهم توطئه» متهم نشوم می گویم در مورد جایزه اسکار افرادی در ایران با برخی تهیه کنندگان مذاکره کرده بودند. جالب اینجاست تیم سازنده « آرگو» به ایران آمده بود و مدیران سینمایی ایران در دولت گذشته بیشترین تعامل را برای ساخت فیلم آرگو داشتند. در عوض از تیم سازنده آرگو (که برای بازسازی لوکیشن ها آمده بود) قول گرفتند که به فیلم « جدایی» در اسکار رای بدهند، خیلی احمقانه بود. تیمی که به ایران آمده بود آماده می شد که فیلمی به زعم شما علیه ایران بسازد آن وقت مدیران شما در فکر گرفتن چند تا رای بیشتر برای اسکار بودند. ضمن اینکه میهمانی خاصی را سال ۲۰۱۱ کمپانی سازنده آرگو قبل از برگزاری اسکار با حمایت کاخ سفید ترتیب داده بود که در آکادمی فیلم « جدایی» برنده شود تا این جایزه برای ایرانی ها اشتیاق برانگیز باشد تا سال بعد جایزه گرفتن « آرگو» پیام های سیاسی مرتبط را منتقل کند. اگر من جای مدیران شما بودم دیگر فیلمی به اسکار نمی دادم. من فیلم « گذشته» فرهادی را دیدم. از « جدایی» فیلم بهتری است. اما چرا برگزیده نشد؟ همانطور که در حاشیه مصاحبه اشاره کردی سینما در آمریکا با سیاست نسبت نزدیکی دارد. در مورد مردم که سئوال کردی باید به این نکته اشاره کنم افرادی که در محکومیت تروریسم پس از ۱۱ سپتامبربه خیابان آمدند عده قلیلی هستند. در اغلب موارد مردم از جمهوری اسلامی دفاع کرده اند. معادلات حاکم در ایران پیچیده است، اما حامیان اصلی نظام جمهوری اسلامی در ایران، مردم هستند. من در گفتگوهای مختلفی به این موضوع اشاره کرده ام که حامیان قدرت در ایران مردم هستند. پس تصویری که در سریال میهن یا فیلم آرگو ارائه شده تصویری است که ما آمریکایی ها می خواهیم بینیم و لزوما نباید تصویری باشد که مطلوب شماست.

* دروغ دیگر در این سریال همکاری ایران با القاعده است. شاید آرگو تصویر جغرافیایی که از ایران ارائه می دهد درست باشد اما تهرانی که شما در سریال نشان می دهید بیشتر به شهرهای عربی شباهت دارد.

من نمی توانم شما را قانع کنم اما با اینکه بضاعت مالی خوبی داشتیم از شبیه سازی پرهیز کردیم. شما وقتی اعراب شیعه در جنوب لبنان را حمایت می کنید چه فرقی با آنها دارید.

* ولی درباره ایران در فصل سوم سریال خیلی وقایع و لوکیشین ها هیچ شباهتی به ایران ندارد؟

منظورت این است که ما اشرافی به جغرافیای ایران نداریم. نماهای اصلی که از تهران نشان می دهیم بی شباهت به تهران نیست. حتی اگر دقت کرده باشید از اسم محله دروازه غار استفاده کردیم که یکی از بازیگران ایرانی ما (بابک بختیاری) در این محله متولد شده است. ما عکس های متنوعی از تهران داریم. دو نفر از اعضای تیم نویسنده ما به اضافه خود بنده سال هاست که بر روی موضوع ایران کار می کنیم. آخرین اخبار، اطلاعات درباره ایران را داریم. روزنامه ها و مقالات مهم را عمدتا برایم ترجمه می کردند. با روزنامه نگاران خارجی مخالف رژیم شما ارتباط نزدیک داریم. چیزی نیست که درباره ایران ندانیم.

ایرانی های مقیم لس آنجلس چندین با در مهمانی مختلف مرا دعوت کردند و بابت ساخت این سریال از NGO های مختلف ایرانی تقدیر شدیم. شش ماه قبل از نگارش فصل سوم میهن حتی بی اهمیت ترین نشریات ایرانی را تهیه می کردیم و تیم تحقیق و پژوهشی که از پنتاگون به ما پیوسته بود آنها را رصد می کرد و ارزیابی های روزنامه ها را در اختیار تیم نویسنده می گذاشت. ما حتی شش ماه قبل از انتخابات ایران که مشغول نگارش فصل سوم بودیم با حدس این موضوع که گروه سیاسی که به قدرت خواهد رسید یقینا گروه میانه رویی خواهند بود، طراحی داستانی سریال را انجام دادیم. اغلب کارشناسان در خوش بینانه ترین حالت شهردار فعلی تهران را به عنوان رئیس جمهور می شناختند. هیچگاه تصور نمی کردیم اصلاح طلبان دوباره به قدرت برسند. برای اینکه ثابت کنم که اطلاعات سیاسی من از ایران غلط نیست می خواهم به این مسئله اشاره کنم؛ بلایی که بر سر محافظه کاران آمد تقریبا شبیه همان اتفاقی بود که در مورد اصلاح طلبان ایرانی در سال ۸۴ رخ داد. اما رئیس جمهور شدن آقای روحانی واقعا غیرقابل پیش بینی بود. شاید باورت نشود اما طرحی که در دست تولید داشتیم و کمپانی فاکس جلوی آنرا گرفت، پیش بینی به قدرت رسیدن شهردار تهران را در متن قصه داشت.

* شما در سریال ۲۴ پیش بینی کردید که یک سیاه پوست رئیس جمهور آمریکا می شود چقدر از این مجموعه فعالیت هدفمند بوده است؟ این سئوال من پاسخ کاملی نداشت.

واقعا ایمان آوردم که در حرفه ات آدم فوق العاده ای هستی. سه روز معطل جواب ماندی و دوباره سئوال را ارسال کردی. میان هنرمندان، مخصوصا فیلمسازان، میل شدیدی وجود دارد که پس از دوران سیاه بوش، یک رنگین پوست یا یک زن بر کرسی ریاست جمهوری بنشیند. ریاست جمهوری یک زن در ایالات متحده را پیش بینی کردیم و همچنان خانم کلینتون احتمال دارد نامزد کسب مقام ریاست جمهوری باشد. همانطور که ظریف در ایران سودای ریاست جمهوری دارد. من آمریکایی متوجه خنده های ظریف به جان کری می شوم که چه معناهایی می تواند داشته باشد. ما یک آلبوم از لبخندهای و ری اکشن های ظریف نسبت به جان کری تهیه کرده ایم. ما اینجا اتاق های مشورت داریم و با تیم نویسنده موضوعات مختلفی را رصد می کنیم.