به کدام سیره رحمت للعالمین در عصر حاضر بیشتر نیازمندیم؟

به گزارش پارس به نقل از تابناک، چنین روزی سالگرد رحلت ختم رسل حضرت محمد مصطفی (ص) است؛ روزی که پیامبر اسلام امتش را ترک کرد تا از این پس هدایت جهان اسلام مطابق با آنچه پیش از این در غدیر خم اعلام رسمی کرده بودند، بر عهده حضرت علی (ع) جانشین به حق ایشان قرار گیرد که البته این حق با فاصله ای طولانی و پس از سلسله اتفاقاتی که دل شیعه را خون کرد، محقق شد.

امروز سالگرد شهادت فرزند مرتضی (ع) و نواده معصوم رسول الله (ص) حضرت امام حسن مجتبی (ع) است. امام مظلوم شیعیان که شبیه پیامبر نشانه رحمت خدا بر روی زمین بود، در چنین یومی از ایام خدا وداع گرفت تا هیچ روزی از ایام محرم و صفر بدون مصیبت برای مسلمانان جهان باقی نمانده باشد و هر روزیش حکایت اشک و آه باشد برای امت محمد (ص) که پس از پرکشیدن رسول خدا و آل رسول خدا، روزگاری سخت را در قرون اخیر پشت سر گذاشتند.

نبی مکرم اسلام (ص) امروز رفت تا انسان خاکی از وجود ایشان که بنابر روایت قرآن کریم: « و ما ارسلناک الارحمة للعالمین» است، بی بهره شود. پیامبر (ص) تا آنجا که ممکن بود اسلام را با رحمت و زبان و اخلاق حسنه در میان بدترین و بدوی ترین مردمان گسترش داد و آن هنگام که بر او باران سنگ بستند یا خاکستر و… فرو ریختند، زبان به نفرین نگشود و از باب مقابل بر نیامد، بلکه به دیدار این دشمنانش در وقت بیماری رفت و این گونه با مهر، بر مسلمانانی که با عشق و تمام وجود به دین اسلام پیوسته بودند، روز به روز افزوده شد.

در سیره پیامبر رحمت نقل شده تا آنجا که ممکن بود سائل را رد نمی کرد، حتی روزی زنی فرزند خود را نزد پیامبر فرستاد و گفت به حضرت بگو پیراهن خود را به ما لطف نماید. فرزندش خدمت حضرت رسید و تقاضای پیراهن نمود. پیامبر رحمت هم پیراهن خود را به او داد. آیه نازل شد « ولا تبسطها کل البسط» هر چه داری در راه خدا انفاق مکن.

در حق اسرا و بردگان فوق العاده سفارش می فرمود: حتی با زن اسیر ازدواج کرد همین که شنید زنی را در جبهه اسیر کرده اند و بعد از اسارت او را از کنار جنازه همسرش عبور داده اند تا دل آن زن را بسوزانند به شدت ناراحت شد و به این عمل شدیداً اعتراض نمود. هنگامی که سوار بر مرکب بود اجازه نمی داد کسی همراه او راه برود بلکه او را سوار می کرد. در غم و شادی همراه مردم بود لذا به تشیع جنازه آنها می رفت و در دورترین نقطه شهر مدینه به عیادت مریض می رفت.

علی (ع) فرمود: « هر گاه کسی از برادران دینی را سه روز نمی دید سراغ او را می گرفت و اگر در سفر بود برایش دعا می کرد و اگر -بیمار بود به عیادتش می رفت. » همواره می فرمود هر که رحم نکند به او رحم نمی شود: « من لا یرحم وَلا یرحَم»

امام باقر (ع) از امیرالمؤمنین (ع) چنین روایت فرموده است: « کان فی الارض امانان من عذاب الله و قد رفع احدهما فدونکم الآخر فتمسکوا به اما الامان الذی رفع فهو رسولالله (ص) و اما الامان الباقی فالاستغفار قال الله تعالی: و ما کان الله لیعذبهم و انت فیهم و ما کان الله معذبهم و هم یستغفرون؛ در زمین دو امان و وسیله نجات از عذاب الهی بود که یکی از آنها برداشته شد، دومی را دریابید و به آن چنگ زنید. اما امانی که برداشته شد رسول خدا (ص) بود و امانی که باقی مانده استغفار است. خداوند تعالی می فرماید: خداوند آنها را عذاب نمی کند تا تو در میان آنها هستی و خداوند آنها را عذاب نمی کند در حالی که استغفار می کنند. »

به پیامبر عرض کردند درباره مشرکین نفرین کن فرمود، نه من برای لعنت نیامدم بلکه برای رحمت فرستاده شده ام. گاهی بعضی از یاران عرض می کردندکه به دشمنان نفرین کند اما حضرت نه تنها نفرین نمی کرد بلکه در حق آنها دعا می کرد و می فرمود خداوندا این مردم را هدایت فرما.   لذا فرمود « ارحموا من فی الارض یرحمکم من فی السما» به انسانهای روی زمین رحم کنید تا به آنها که درآسمان هستند به شما رحم کنند.

خداوند متعال نیز به پیامبر اعظم فرمود: « فبما رحمه من الله لنت لهم و لو کنت فظاً غلیظ القلب لانفضوا من حولک فاعف عنهم و استغفرلهم» در پرتو رحمت خدا با خلق خدا نرم و مهربان شدی و اگر سخت دل بودی مردم از گرد تو متفرق می شدند، پس چون امت بدکنند از آنان در گذر و از خدا بر آنها طلب آمرزش کن.

در چنین روزی که مسلمانان جهان از ابتدا تاکنون عزادار رحلت حضرت محمد (ص) بوده اند، بهشتیان برای قدوم مبارک گلریزان کرده اند و حضور سرور بهشتیان را گرامی می دارند، شاید بزرگ ترین درس از رسول الله، همین رحمت باشد؛ درسی که باید به هر مناسبی از رسول الله نزدیک شدیم، تکرار کنیم و فراموش نکنیم، جامعه اسلامی و همین طور جامعه ایرانی بیش از هر چیز نیاز به رحمت الهی دارد که این رحمت الهی در گروه رحم کردن و نرم خو بودن مومنین با یکدیگر است. بنابراین به رسم پیامبرمان گشوده دل و گشاده رو باشیم.