به گزارش پارس به نقل از ایسنا، دکتر جاوید مصلحی و همکارانش توانسته اند با کمک به بهینه کردن ارتباط دی ان ای سلولی موش ها در بدن موش ها، ساعت بدن آنها را معکوس کنند.

آنها پس از یک هفته بازیابی این ارتباطات دریافتند که موش های دو ساله از بافت بدن شش ماهه برخوردار می شوند.

به گفته محققان، در مورد سال های انسانی، این تغییر مانند تبدیل یک انسان ۶۰ ساله به ۲۰ ساله در برخی بافت های خاص است.

محققان دریافتند که دی ان ای هسته ای موجود در هسته یک سلول و دی ان ای میتوکندریایی موجود در بخشهای دیگر سلول با بالاتر رفتن سن، از برقراری ارتباط دست می کشند.

با گذشت زمان، این فقدان ارتباط باعث کاهش قابلیت انرژی سازی سلول شده و نشانه های پیری و بیماری ظاهر می شوند.

محققان دریافتند که مشکلات ارتباطی به استهلاک پروتئینی موسوم به NAD مرتبط است.

هنگامی که دانشمندان سطوح NAD را در سلولهای موشها افزایش دادند، فرآیند پیری معکوس شد.

محققان اظهار کردند که فرآیند پیری کشف شده توسط آنها مانند زوجهای ازدواج کرده است. در زمان جوانی، آنها بخوبی با هم ارتباط برقرار کرده اما با گذشت زمان و زندگی در محلهای نزدیک، ارتباط از بین می رود.

آنها اکنون در حال بررسی پیامدهای طولانی مدت ترکیب تولیدکننده NAD در موشها و چگونگی تاثیرگذاری آن بر روی کل بدن هستند.

این محققان همچنین به دنبال پاسخ این مساله هستند که آیا این ترکیب را می توان به طور ایمن برای درمان بیماری های نادر یا بیماری های رایج تر مانند دیابت نوع یک و دو استفاده کرد.

در درازمدت، آنها قصد دارند امکان ارائه یک زندگی سالمتر و طولانی تر به موشها را با این ترکیب بررسی کنند.

دکتر مصلحی و همکارانش همچنین دریافتند که مولکولی که در طول پیری روشن می شود، همان گزینه ای است که در زمان سرطان نیز فعال می شود. این یافته ها می توانند به ارتقای درمان بیماری ها کمک کنند.

نتایج این پژوهش در مجله Cell منتشر شده است.