به گزارش پارس به نقل از جام جم آنلاین، یکی از زیباترین نامه های امیر المؤمنین نامه ای است که آن حضرت به امیر لشگر و یار امینش مالک اشتر نخعی می نویسد؛ نامه ای که اوج نگاه انسانی یک مدیر عادل نسبت به مردم خویش را نشان می دهد و منشور پاینده حکومت و حکومت داری برای آنانی است که می خواهند پیرو حکومت علوی باشند.

در نامه حضرت امیر چند نکته مهم وجود دارد؛ یکی از آنها لزوم دوستی ورزیدن حاکمان و امیران با مردم است، حضرت علی در نامه خود به مالک تأکید می کند که محبت با مردم دل حاکم را پالایش می کند و امیر یک مملکت باید با مردمش مهربان باشد و نرمخو، نه اینکه مانند حیوانی درنده با مردم رفتار کند… حضرت امیر به شدت نسبت به تندخویی با مردم هشدار می دهد.

مردمت یا با تو هم کیش هستند یا هم نوع، پس با آنان مهربان باش

در متن نامه حضرت امیر به مالک اشتر آمده است: « … و مهربانی بر رعیت را برای دل خود پوششی گردان و دوستی ورزیدن با آنان را و مهربانی کردن با همگان و مباش همچون جانور شکاری که خوردنشان را غنیمت شماری! چه رعیت دو دسته اند: دسته ای برادر دینی تواند و دسته دیگر در آفرینش با تو همانند. گناهی از ایشان سر می زند یا علت هایی بر آنان عارض می شود یا خواسته و ناخواسته خطایی بر دستشان می رود. به خطایشان منگر و از گناهشان درگذر چنانکه دوست داری خدا بر تو ببخشاید و گناهت را عفو فرماید… » *

حضرت امیر در این نامه بخشش در برابر اشتباه مردم را به مالک اشتر توصیه می کند و به او یادآور می شود که همانطور که به بخشش خداوند امیدوار است، در برابر مردمش بخشنده و مهربان باشد؛ در حکومت علوی، جایی برای مدیران تندخو نیست.

پالایش جام جم حضرت علی حیوان مردم نامه امیر مهربان مردمش درنده