حین بروز زلزله؛ زیر میز برویم یا نه؟
هنگامی که در مورد پناهگیری در زلزله صحبت میکنیم، اولین راهی که به ذهنمان میرسد قرارگرفتن در زیرمیز است و حتی زمانی که مدرسه میرفتیم و زنگ زلزله نواخته میشد، اولین اقدامی که از سوی دانشآموزان صورت میگرفت، رفتن به زیرمیز بود.
به گزارش پارس به نقل از ایسنا، زنگ زلزله در مدارس بیشتر شبیه زنگ تفریح بچه هاست. هنگامی که از روزهای قبل می دانند که قرار است راس ساعتی مشخص زنگی به صدا درآمده و آنها به زیر میز بروند، سعی می کنند که با آوردن تنقلات، این دقایق را نیز به نحو احسن سپری کنند. زمانی که خودمان دانش آموز بوده ایم، از ما می خواستند که در زمان شنیدن صدای زنگ، به زیرمیز رفته و هر طور که شده خودمان را در زیرنیمکت جا دهیم. اما حالا با گذشت زمان بسیاری از آن روش هایی که به ما آموزش داده بودند، از جمله به زیرنیمکت رفتن رد شده است و باید روش های جدیدی به دانش آموزان ارائه شود تا از آنها در برابر زلزله احتمالی محافظت کنند.
شهریار مزیدآبادی در تشریح شیوه های مفید پناهگیری در هنگام وقوع زمین لرزه، گفت: پناهگیری در فضای بسته معنا پیدا می کند و هنگامی که فرد در فضای آزاد قرار دارد، پناهگیری معنایی ندارد. چرا که فرد آزادانه می تواند به اطراف رفته و تنها باید مراقب شکسته شدن شیشه ها و احتمالا آوار دیوار حیاط باشد.
وی با بیان اینکه در فضاهای بسته دو شیوه پناهگیری مطرح است، گفت: در شیوه BCH که همان افتادن، پوشاندن و نگه داشتن یک پایه می شود، افراد می توانند ضمن مراقبت از سر و گردن خود و قرارگرفتن در کنار اجسام سخت، از خود محافظت کنند.
این مدرس آواربرداری با بیان اینکه یک کارشناس آمریکایی که در حوادث و سوانح تجربه فراوانی داشت، چندی پیش مسئله مثلث حیات را مطرح کرد، گفت: این فرد عنوان داشت که افراد به جای پناه گرفتن زیرمیز یا نیمکت، به صورت جنینی و فشرده کنار آن قرار گرفته که در صورت ریختن آوار، جسم سختی که در آن قرار گرفته، به عنوان محافظ از آنها محافظت کند.
وی با بیان اینکه استفاده از دو روش BCH و مثلث حیات، بسته به نوع آوار و میزان تخریب دارد، گفت: اگر ریزش سقف و دیوار به صورت یکپارچه باشد، قطعا روش BCH تنها باعث محبوس شدن افراد می شود. اما اگر ریزش آوار و سقف به صورت قطعه قطعه باشد، روش BCH بسیار مناسب است. به گونه ای که افراد با قرارگرفتن در زیرمیز، صندلی و نیمکت از خود محافظت کنند و به همین دلیل نمی توان فرمول یکسانی برای محافظت از افراد در زمان وقوع زمین لرزه در نظر گرفت.
مزیدآبادی با بیان اینکه نوع پناهگیری در کنار دیوار بسیار اهمیت دارد، گفت: ریزش دیوار به دو صورت است که یا آوار به درون کوچه ریخته یا داخل حیاط می ریزد که با این حال به افراد توصیه می شود در فضای آزاد از قرارگرفتن در کنار دیوارها خودداری کنند.
وی که در کارنامه خود سابقه ۱۵ سال مربیگری تخصصی آواربرداری را دارد، به حادثه نجات پیرزنی پس از حدود ۹ روز از زیرآوار در حادثه زلزله بم، اشاره کرد و گفت: در استانداردهای جهانی، عملیات نجات ۱۲۰ ساعت (پنج روز) است و در بدترین شرایط بعد از پنج روز باید احتمال از بین رفتن فرد محبوس شده داده شود، به گونه ای که فردی که به مدت زیاد در زیرآوار گرفتار شده باشد، آب بدن خود را از دست داده و سیستم دفع بدن وی نیز دچار اختلال می شود و در صورت زنده ماندن فرد بعد از ۱۲۰ ساعت قطعا وی دچار بیماری می شود.
این مدرس امداد و نجات با بیان اینکه قطعا تخریب ها سبب ایجاد جراحت می شود، گفت: بم یک باغ شهر بزرگ بود که به دلیل نوع خشتی و گلی بودن خانه ها، تخریب آن یک تخریب شهری محسوب نمی شود و ما تخریب شهری بزرگ شبیه ساختمان های بزرگ فعلی را نداشته ایم. اما تجربه جهانی نشان می دهد که وضعیت ما در این زمینه خیلی خوب نیست.
مزیدآبادی با اشاره به تحقیقات چندی پیش موسسه جایکا، گفت: تصور خوبی نسبت به شهر تهران وجود ندارد و تا زمان رسیدن به استانداردهای بین المللی نیز باید تلاش کرد اما مطمئنا زمان زیادی لازم است، چرا که تعداد ساختمان های فرسوده در تهران بسیار زیاد است.
وی با بیان اینکه در شهرهای بزرگ به دلیل تراکم هوایی، مردم روی زمین زندگی نمی کنند، در شهرهای بزرگ امدادرسانی به افرادی که در ارتفاع و در طبقات بالای چهار بسیار متفاوت است و عملیات نجات سخت تر پیش خواهد رفت، گفت: در ساختمان هایی که بار ساختمان روی پیلوت است، قطعا بعد از وقوع زمین لرزه، پلکان محسوب می شود اما در ساختمان هایی که بار ساختمان بر دوش ستون ها است، مطمئن باشید هیچ مشکلی اتفاق نمی افتد و پله ها مسدود می شود که این مسئله مهم در موقع طراحی و اجرا باید بسیار ویژه مدنظر قرار گیرد.
وی با بیان اینکه در ساختمان های بلند که خراب نمی شوند، پناهگیری به شیوه سنتی بسیار عالی است، گفت: با این حال اگر ساختمان از بافت و سازه اصلی خارج شود، ساختمان هر رفتاری می تواند داشته باشد و قطعا گرفتاری در این ساختمان بیشتر است.
این مربی آواربرداری با اشاره به نصب شوتر (لوله های انتقال اجسام) و پلکان اضطراری در ساختمان های بلندمرتبه، گفت: اگر در هنگام لرزش، ساختمان از بافت اصلی خود خارج شود، قطعا افراد در آن ساختمان محبوس و باید از خارج به آنان امدادرسانی شود.
مزیدآبادی با بیان اینکه هنگام وقوع زمین لرزه، مردم نسبت به موضوع حساس می شوند، گفت: مردم باید دقت داشته باشند که آمادگی در برابر زمین لرزه به مانند تبحر در رانندگی است؛ به گونه ای که اگر شما به رانندگی خود و کیفیت وسیله نقلیه تان اطمینان داشته باشید، در شرایط بحرانی نیز بهترین رفتار را خواهید داشت. به همین دلیل سعی بر آن است تا با ارائه آموزش های هر چند کوتاه، مردم را نسبت به انتخاب بهترین روش پناهگیری آگاه سازیم.
ارسال نظر