ساحل، شگفتی، قهرمانی و دیگر هیچ!

به گزارش پارس به نقل از فارس، دوم آذرماه برای ورزش ایران یک روز به یادماندنی بود. روزی که سرشار از موفقیت بود. در صبح این روز والیبالیست های ایران در مسابقات جام قهرمانان قاره ها با یک بازی زیبا و دیدنی مقابل آمریکا با نتیجه ۳ بر ۲ به پیروزی رسیدند و عصر هم تیم ملی فوتبال ساحلی ایران با یک ارائه یک بازی برتر مقابل روسیه به پیروزی ۴ بر ۳ دست یافت و عنوان قهرمانی جام بین قاره ای را از آن خود کرد. در مجموع این روزها در ورزش ایران اتفاقات بسیار خوشایندی رخ می دهد و چشم میلیون ها ایرانی به افتخارآفرینی ورزشکاران دوخته شده است.

والیبال در سری مسابقات جام قهرمانان قاره ها در ژاپن مقابل قدرت های برتر به میدان می رود و یکی پس از دیگری آنها را به زانو در می آورد و در طرف دیگر ساحلی بازان ایران توانستند بر بام جهان قرار بگیرند.

اگر در گذشته به دنبال تیترهای کلیشه ای چون « شکست آبرومندانه» ، « باخت مقابل ابرقدرت جهان» ، « بازنده سربلند» و یا واژه هایی چون « چیزی از ارزش های ملی پوشان کم نمی شود» بودیم، اما به جرات امروز مقابل نام ایران پیروزی قرار می گیرد و برابر نام های بزرگ دنیا تنها کلمه شکست به چشم می خورد، البته شاید که نه حتما ایران هم اکنون جز همین تیم های بزرگ است که هر روز خبرهای بسیار خوب و خوشی از حضور ملی پوشان در رقابت های مختلف شنیده می شود.

برد مقابل تیم های قدرتمند دنیا یک غرور و افتخار خاصی به همه ایرانیان می دهد و اگر در شهر و کشور دوری بزنیم به راحتی متوجه می شویم که در گوشه و کنار همه افراد با تمام مشکلات و مسائل گوشه لب، خنده ای به لطف این پیروزی ها دارند.

اما صحبت ما در اینجا با مسئولین فدراسیون فوتبال است؛ آنهایی که شاید نقش به سزایی در موفقیت و یا عدم موفقیت یک تیم داشته باشند. والیبال فدراسیون مجزایی دارد و به این مسائل رسیدگی می شود، اما می خواهیم درباره فوتبالی صحبت کنیم که ۳ رشته را زیر نظر خود دارد که هم اکنون هر یک از آنها مهم تر از دیگری شده است. فوتبال ساحلی و فوتسال زیر مجموعه فداسیون فوتبال است که شاید این دو رشته در سایه قرار گرفته اند. در این گزارش قصد داریم نگاهی به موفقیت اخیر تیم ملی فوتبال ساحلی و در کنار آن نقش مسئولان در قبال این موضوع داشته باشیم.

فوتبال ساحلی حدود ۷-۸ سال است که کار خود را در ایران آغاز کرده است که در این مدت توانسته عملکردهای بسیار خوبی داشته باشد. این تیم در ۲ سال گذشته توانسته جام های مختلفی را کسب کند. از قهرمانی در رقابت های آسیایی تا حضور در مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی و شکست نزدیک مقابل روسیه، قهرمان جهان و در آخرین عنوان هم قهرمانی در مسابقات جام بین قاره ای.

پس از درخشش ملی پوشان ساحلی در جام جهانی این تیم برای اولین بار به مسابقات جام بین قاره ای دعوت شد که در این مسابقات قدرت های برتر دنیا چون روسیه، قهرمان جهان، برزیل، کشوری که مهد فوتبال ساحلی است و با ۴ قهرمانی عنوان پرافتخارترین تیم دنیا را به یدک می کشد، حضور داشتند و بازیکنان باغیرت ایرانی توانستند تمام این ابر قدرت ها را کنار بگذارند و برای اولین بار عنوان قهرمانی در مسابقات بین المللی را از آن خود کنند.

ملی پوشان ساحلی در گروه بسیار دشواری قرار داشتند و با تیم های روسیه، برزیل و ایتالیا هم گروه شدند. گروهی که پیش از آغاز مسابقات کمتر کسی شانس صعود برای تیم ملی ایران در نظر گرفته بود، اما با همه این تفاسیر ملی پوشان در سکوت محض و بدون هیچ سروصدایی عازم این رقابت ها شدند و توانستند با عملکردی خیره کننده چشم جهانیان را به سمت خود معطوف کنند.

شاگردان اوکتاویو با کمترین امکانات و وسایل تمرینی خود را مهیای این رقابت ها کردند و شاید در رقابتی ناجوانمردانه (به علت شرایط و امکانات سایر تیم ها) به مصاف رقبا رفتند. اتفاقا در این جنگ نابرابر غیرت ایرانی بهترین سلاح برای مقابله با تمام این مسائل بود و ایرانی ها مقابل قدرت های بزرگ جهان چون روسیه و برزیل به برتری رسیدند و در دیدار نیمه نهایی نیز با تمام مسائل و کارشکنی هایی که تیم میزبان یعنی امارات انجام داد باز هم این ملی پوشان ایران بودند که مقابل همه چیز ایستادند و با قدرت راهی فینال شدند. در فینال هم بار دیگر مقابل روسیه پیروز شدند تا نشان دهند برد در مرحله گروهی فقط یک اتفاق نبوده و از حالا باید تیم ملی فوتبال ساحلی ایران را به عنوان یک ابر قدرت در جهان شناخت.

در کنار تمام این مسائل نگاه ویژه مسئولان فدراسیون فوتبال، وزارت ورزش و حتی دولت به وفور حس می شود. بازیکنانی که با کمترین توقع و خواسته عازم مسابقات شدند و خبری از قراردادهای میلیاردی و دستمزدهای آنچنانی هم وجود ندارد. شاید حالا بیشتر از هر زمانی نیاز به توجه و نگاه مسئولان وجود داشته باشد.

مصاحبه ای که رئیس فدراسیون فوتبال قبل از بازی فینال انجام داد شاید تمام این امیدها را ناامید کرد، صحبتی که کفاشیان اعلام کرد پول پاداش به بازیکنان ساحلی را نداریم! اما او که همواره فرد انتقادپذیری نشان داده پس از واکنش های رسانه ها نسبت به این موضوع چرخش ۱۸۰ درجه ای داشت و اعلام کرد که به بهترین وجه ممکن از آنها تقدیر خواهد کرد.

آقای رئیس! بدانید و حتما هم می دانید که هم اکنون چشم همه بازیکنان غیرتمند ساحلی به شما دوخته شده است. نیاز است که هم اکنون همان طور که گفتید به بهترین نحو ممکن از این بازیکنان غیرتمند تقدیر و تشکر شود، اما نه اینکه این مسئله تنها به یک وعده وعید ختم شود. نه اینکه همانند دفعات گذشته قول هایی داده شود که یا پس از مدتی طولانی پاداش ها پرداخت شود و یا اینکه کلا موضوع به فراموشی سپرده شود. نگذارید عرق بازیکنان ساحلی خشک شود. یک بار هم که شده آنها را مورد توجه قرار دهید.

آقای رئیس! نمی خواهیم صحبت های تکراری را در میان بگذاریم. می دانیم فدراسیون فوتبال با مشکلات مالی زیادی روبرو بوده، می دانیم اردوهای تیم ملی لغو می شود، می دانیم پول ندارید که بازی دوستانه برگزار کنید، می دانیم شرایطتان خوب نیست، اما برای قدردانی از این قهرمانان ارزش این را دارد که هر کاری انجام دهید. از وزارت خانه، دولت و یا هر ارگان دیگر کمک بگیرید و اجازه ندهید که این مسئله بی مزد و پاداش باقی بماند. البته می دانیم که شما به خوبی این موضوع را مدیریت خواهید کرد. همان طور که از بازیکنان فوتبال تقدیر و تشکر شد، انتظار می رود که از ساحلی بازان هم با همان مبالغ تقدیر شود.

آقای رئیس! هم اکنون چشم همه ایرانیان به دستان شماست که از این غیورمردان تقدیر شایسته صورت بگیرد. اگرچه برای ساحلی بازان رختکنی وجود ندارد که بعد از یک برد مقابل ازبکستان یا کره جنوبی وارد رختکن شوید و هزاران دلار پای فوتبالیست های پُردرآمد بریزد، اما جا دارد این بار به جای رختکن به فرودگاه بروید و در حد افتخاری ساحلی بازها آفریده اند از آنها تقدیر کنید.