گلایه خانواده سپهری از سرقت ادبی آثار او
دبیر چهارمین کنگره سراسری «صدای پای آب» با اشاره به گلایه خانواده سپهری از کپی آثار هنری این شاعر و نقاش معاصر و فروش آنها، این امر را مصداق بارز سرقت ادبی دانست.
به گزارش پارس به نقل از تسنیم، چهارمین کنگره سراسری « صدای پای آب» ویژه بزرگداشت هشتادمین سالروز تولد شاعر و نقاش معاصر، سهراب سپهری عصر روز گذشته، ۱۵ مهر ماه، در حوزه هنری برگزار شد. وحید نوروزی دبیر این کنگره در این مراسم با بیان اینکه چهارمین کنگره « صدای پای آب» با حمایت مؤسسه حفظ آثار و افکار سهراب سپهری و خانواده او برگزار شده است، گفت: این کنگره به منظور بررسی اشعار سهراب سپهری برگزار شده است. ما امروز شاهد بودیم که خواهر آن مرحوم نسبت به خرید و فروش کپی آثار نقاشی او گله مند بود به نظر من این یک سرقت ادبی است.
وی با اشاره به برگزاری جایزه سهراب سپهری در اردیبهشت ماه سال آینده که همزمان با سالروز درگذشت او برگزار خواهد شد، ادامه داد: امیدواریم در آن نشست نشان ویژه « کرکس» را به هنرمندانی که آثار ویژه ای نسبت به طبیعت داشته باشند، اهدا کنیم. همچنین براساس برنامه ریزی های انجام شده، به نیت امام هشتم (ع) ، به هشت نفر از کسانی که به طبیعت توجه ویژه ای داشته باشند، تجلیل خواهیم کرد.
دبیر چهارمین کنگره سراسری « صدای پای آب» یادآور شد: ده ها کنگره مثل این هم نمی تواند بزرگی سهراب سپهری را نشان دهد. شاید یکی از دلایلی که اشعار سهراب به دل می نشیند این است که از دل بر می خیزد. تلاش می کنیم با کمک موسسه ایشان اشعار ایشان توسط افرادی که در خواندن شعر تبحر دارد در آینده خوانده شود.
در ادامه مهدی قرچه داغی، خواهرزاده سهراب سپهری، به سخنرانی پرداخت و گفت: امیدوارم این کنگره راهی را که در پیش گرفته موفق باشد و سالیان سال ادامه پیدا کند. من به عنوان خواهرزاده سهراب از برگزارکنندگان این مراسم تشکر می کنم.
سهراب رنج عرصه های تازه را بر خود هموار می کند
در ادامه محمدرضا عبدالملکیان، از شاعران، به ویژگی سروده های سپهری اشاره کرد و گفت: چند روز پیش یکی از مجلات از من خواست تا به مناسبت سالروز تولد سهراب، یادداشتی را برایشان ارسال کنم. از میان چندین ویژگی قابل ملاحظه در شعر سهراب، چشم رابط میان اشیا بودن از مهمترین آنها است. سهراب در روند شکل گیری شعر خود در مقابل بسیاری از قراردادهای ادبی علامت سوال می گذارد و وارد عرصه جدیدی می شود. او رنج تجربه های تازه را بر خود هموار می کند. به عنوان نمونه یکی از کشفیات و تجربیات جدید سهراب این بود که آب موجود زنده است و می تواند مانند سایر موجودات دست و پا داشته باشد.
وی ادامه داد: این صدای پای آب را در آثار اشعار امروزی می بینیم، اما در روزگار سهراب صدای پای هیچ موجودی شنیده نمی شد. احمد شاملو در جایی به شعر سهراب اشاره می کند و می گوید که من نمی توانم قبول کنم که در سر جوی آب، سر جوانان ما را می بردند، آن وقت شاعری می گوید آب را گِل نکنید. به نظر من قرار نیست شعرا مثل هم باشند و اگر قرار باشد آثار آنها ماندگار باشد باید با هم تفاوت داشته باشند.
عبدالملکیان افزود: در مورد سهراب، موسیقی شعر او با دیگر سروده ها متفاوت بود. اگر امروز سهراب در اوج نشسته بخاطر تفاوت او با دیگر شاعران است نه شباهتش. دنیای شهر سهراب خاص خودش بود. سهراب کمتر ارتباطی را با محافل ادبی داشت و اهل مصاحبه نبود. شعرهایش را به یک سری افراد خاص تقدیم کرده که بسیاری از آنها را ما نمی شناسیم. شاید امروز شاهد توجه به محیط زیست به صورت خیلی ملموس باشیم، ولی باید بدانیم توجه سهراب سپهری به محیط زیست به سال ها پیش بر می گردد. توجه حیرت انگیز او به آثار و عناصر طبیعت بسیار خاص بود. او حتی به مگس هم مجال زندگی می داد. یکی از گلایه های من این است که
افرادی با او ارتباط خاصی نداشتند.
در پایان این مراسم از برگزیدگان و دست اندرکاران کنگره « صدای پای آب» در دوره گذشته تقدیر شد. مهری رحمانی، جلال الدین مشمولی، خانواده مرحوم سهراب سپهری، استاد مشفق کاشانی، محمدرضا سعید آبادی رئیس یونسکو، عبدالمهدی مستکین، مجید حسن زاده، مهدی افشار، سیدسعید سعیدپور، عبدالرضا مدرس زاده، ناصر بزرگ مهر، فاطمه راکعی، شهره وکیلی، ایرج اسکندری، جلال الدین سلطانی کاشفی، محمدابراهیم جعفری، استاد عبدالعلی دستغیب، کریم فیضی، حجت الاسلام محمدتقی ملبوبی، مهرداد پازوکی، حسین کلانتری، حسین کرمی، احمد اسفندیاری از جمله کسانی بودند که مورد تجلیل قرار گرفته اند.
ارسال نظر