فتحاللهزاده ورویانیان:
لعنت به کسی که در دربی به تبانی فکر کند
واکاوی دربی بی کیفیت با حضور سردار و شوالیه
به گزارش پارس ، به نقل ازکافه خبر، بحث دربی هنوز داغ است. داغ داغ، دو مدیر درگیر در دربی می گویند تیم های شان بد بازی کردند، درست اما این بد بازی کردن ها دلیل دارد. دلیلش چیست؟ فشار افکار عمومی. آنها دلخورند. دلخور از رسانه ها، برنامه ۹۰ و تماشاگران. می گویند جو بازی این قدر سنگین است که که همه می ترسند. این قدر می ترسند که چاره ای نمی ماند غیر از بازی بی کیفیت. می گویند حاضرند دست به دست هم بدهیم تا راهکاری برای کم کردن حساسیت های این بازی ایجاد شود. البته هر دو قبول دارند که این مساوی به نفع شان است. چون نه فحشی می خورند و نه فشار « حیا کن، رها کن» سرشان آوار می شود. سردار یک سوی میز نشسته و شوالیه سوی دیگر میز. آنها در یک جبهه می جنگند. عقد برادری با هم خواندند و این بار شاد و خندان از هم دفاع می کنند. دوستند و صمیمی. این گفت و گو بخش ابتدایی از میزگرد مشترک این دو با مهدی تاج، رئیس سازمان لیگ است. بخش نخستی که به دلیل تاخیر یک ساعته رئیس سازمان لیگ، به بحث میان مدیران دو تیم اکتفا شده است. البته در پارت دوم این گفت و گو هم که بزودی منتشر می شود، گفته های جالبی درباره تیم ملی و لیگ دارد.
*امروز زوج است یا فرد؟
فتح الله زاده: فرد.
*پس امروز شما و آقای رویانیان با همدیگر دوست هستید. چون دوستی شما زوج و فرد است و یک روز درمیان با همدیگر دعوا می کنید.
شما که باشید، زوج و فرد نداریم. هر وقت شما بنویسید، ما باید با هم دعوا کنیم.
*خب بحث دربی را شروع کنیم. این دربی چطوری کیفیت داشت که ما ندیدیم؟
فتح الله زاده: از نظر ما کیفیت داشت (رویانیان می خندد)
رویانیان: خدا وکیلی اول از آقای فتح الله زاده سوال کنید که من یاد بگیرم بعدا جواب بدهم.
*دیشب بازی یوونتوس و اینتر را دیدید؟ اگر آن فوتبال است پس دربی ما چیست؟
فتح الله زاده: ولی اگر همان بازی هم کیفیت نداشته باشد، مفسر بازی هیچ وقت توی سر بازی نمی زند.
*چه توی سر زدنی؟ خب بازی کیفیت نداشت دیگر.
فتح الله زاده: ببینید، شما این همه به ما چیزی می گویید ما حرفی نمی زنیم. ولی ما تا یک چیزی می گوییم قلقلک تان می آید.
*یعنی شما می گویید دربی کیفیت داشت؟
فتح الله زاده: ما نمی گوییم کیفیت داشت. ما می گوییم دربی آن کیفیتی که می خواستیم را نداشت اما این همه مستحق حمله نبود. طبیعی هم هست. چرا کیفیت ندارد؟ چون شما این قدر این دربی را حساس می کنید که حد ندارد. شما ببینید تلویزیون از دو روز مانده به دربی، به چادر و بیشه و کوه رفت و هر کسی را دید با او در مورد دربی صحبت کرد. خب حساسیت را می بریم بالا. بازیکن می گوید وقتی من از این زمین می آیم بیرون، تا سه ماه باید جواب پس بدهم. زندگی نمی تواند بکند.
*همین آقای رویانیان ۶ روز مانده به دربی مصاحبه کرد و گفت ۶ تا نمی زنیم، سه چهار تا می زنیم. شما هم جوابش را دادید. گفتید خواب دیده.
رویانیان: این که خیلی خوب است. این اراده ما را نشان می داد. نشان می داد که ما واقعا می خواستیم برنده باشیم.
*ولی این اراده در مربیان استقلال و پرسپولیس وجود نداشت.
فتح الله زاده: این چیزی که من و سردار می گوییم، کری خوانی است. ولی کاری که شما می کنید حساس کردن بازی است. ما هیجان را می بریم بالا که وظیفه مان است. در اروپا از یک ماه مانده به دربی، مدیران در مورد مسابقه حرف می زنند.
*البته آنجا که مدیران اصلا حرف نمی زنند. مدیران ورزشی شان حرف می زنند.
رویانیان: آنجا مدیران شان مثل آقا زندگی می کنند. نه اینکه ما رفته ایم مسافرت با خانواده، شما ما را کشانده اید اینجا. تا پنج و نیم صبح رانندگی می کردم.
فتح الله زاده: جرات هم ندارد بگوید نمی آیم. یعنی اگر فرمانده اش می گفت بیا، یک جوری بهانه جور می کرد و نمی رفت. اما الان اگر نمی آمد اینجا، یک گوشتکوب می زدید روی روزنامه تان!
*البته آقای رویانیان خودش فرمانده بوده.
فتح الله زاده: ما که خودمان سرجوخه هم نیستیم.
رویانیان: فرمانده من همسرم بود که حرفش را گوش نکردم.
*از ۱۰ روز قبل روزنامه های ایتالیا در مورد دربی صحبت کردند. بازیکنان هم مصاحبه می کردند. ولی دربی آن ها کیفیت داشت.
فتح الله زاده: شما ببینید روزنامه های آنجا بعد از دربی چه نوشته اند.
*خب آن ها فوتبال بازی کرده اند.
فتح الله زاده: ما هم فوتبال بازی می کنیم.
*مگر آن سالی که شما سه گل زدید ما همین موضع را نداشتیم؟ یا آن سالی که پرسپولیس ۳-۲ برد ما این موضع را نداشتیم؟
رویانیان: من فرمایشات آقای فتح الله زاده را تکمیل کنم. دربی کیفیت لازم را نداشت. کیفیت خوبی نداشت. می توانست بهتر از این ها باشد. ما روی بی کیفیت بودنش حرفی نداریم. اما اینکه چرا این طوری شد مهم است. وقتی ما می گوییم حساسیت ها قبل از دربی زیاد شد شما فکر می کنید ما از رسانه ها ایراد می گیریم. یا از حساسیت بالای دربی اشکال می گیریم. نه این طور نیست. بحث شما هم نیست. این کری خوانی، قبل از دربی بین زن و شوهر و دو تا برادر هم هست. این فرهنگی است که ایجاد شده. رسانه ها هم نمی توانند عقب بمانند. رسانه ها باید این کری خوانی ها را به یک شکلی بازتاب بدهند. مسئله ای که می ماند این است که چرا در یک بازی که ۵ تا گل رد و بدل شده یا آن ۴ مسابقه ای که استقلال ما را برده، این اتفاقات نیفتاده و الان هم سیکل تکراری مساوی شروع شده است. به نظرم باید منصفانه تر به قضیه نگاه کنیم. اولا لعنت به کسی که قصد تبانی داشته یا قصد چنین کاری داشته. پس ما این کار را نکردیم. قطعا آرزوی من این بوده که در این بازی استقلال را ببریم. قطعا آرزوی فتح الله زاده این بوده که ما را ببرد. واقعا بزرگ ترین آرزوی ما این بود که این دربی را ببریم. اما حرف ما چیست؟ حرف ما این است که قطعا دو مربی با احتیاط بازی کردند. قطعا بازیکنان ما با ترس بازی کردند. اینجا هم اختلافی نداریم پس. اما چرا این ترس و این احتیاط غالب شده بر مربی و بازیکن. و اینکه چرا آن ها مغلوب این ترس شده اند. من حرفم این است که یک اتفاقی افتاد به نام بازی بی کیفیت. حالا شما می گویید ما این بازی را حساس نکردیم. در حالی که من شدیدا معتقدم نوع خبر رسانی و اطلاع رسانی و موضع گیری شما، یک نوع حساسیت کاذب و ترس آور ایجاد کرد. من روی این موضوع حرف دارم. ما حرف فنی داریم برای گفتن. آقای فتح الله زاده هم که خودش استاد است. در بحث رسانه، ایشان یک رسانه ای قدیمی توانمند است. قطعا نوع فضاسازی و اطلاع رسانی انحراف داشته. در تلویزیون مقایسه ۵۰ سال دربی و برد و باخت ها و موضع گیری که می کنند را ببینید. البته تلویزیون هم حق دارد. تایید می کنم که دربی بی کیفیت بود. نمی توانیم بگوییم دربی خوبی بود. ولی این دربی برنده نداشت، بازنده هم نداشت. برای ما و مربیان و بازیکنانمان خیلی خوب بود. شما تصور کنید اگر آن روز پرسپولیس می باخت میلیون ها بیننده متاثر از باخت بودند و مدیرعاملی مثل من تحت فشار شدید بود. اگر استقلال هم می باخت همین بود. به نظرم مساوی بهتر از باخت است. من فشار بیش از حدی روی تیمم گذاشتم که باید برنده شوند. نمی دانم آقای فتح الله زاده به سرمربی تیمش چه گفت ولی من به دایی گفتم هر طوری هست باید این دربی را ببرید. رفتم توی زمین و به بازیکنانم گفتم باید استقلال را بزنید. واقعا هواداران ما این فشار را گذاشتند و از ما انتظار داشتند حتما بازی را ببریم. حتی گفتند سالگرد برد شش تایی است و باید ۶ تا بزنیم. رسانه ها روی ما فشار گذاشتند و مربیان با ریسک بازی کردند. بازیکنان هم با ترس و لرز بازی کردند. اگر دایی می باخت، اولین دربی این فصل را می باخت و در کل این فصل مشکل پیدا می کرد. اگر قلعه نویی هم می باخت برای بازی آسیا ضربه می خورد.
*ما هم می گوییم شما مقصر نیستید. شما کری خوانی کردید و به هیجان های دربی اضافه کردید. ولی این قصه یک نکات مثبتی هم داشته. اینکه اگر تیم شما می برد، شخصیت قهرمانی پیدا می کرد.
رویانیان: خب ما همه فشار را وارد کردیم که تیم برنده شود.
*خب ما که در زمین چیزی ندیدیم. جواد نکونام کاپیتان تیم ملی در تلویزیون گفت دقیقه ۸۳ من و محمد نوری گفتیم که همین طوری راضی هستیم تا بازی تمام شود.
رویانیان: این اشکال را قبول دارم.
فتح الله زاده: این می شود مثل کسی که بیرون گود نشسته و می گوید لنگش کن. من و سردار می خواهیم ببریم اما کسی که باید کشتی بگیرد ما نیستیم. این تجربه چندین ساله ماست که می گوییم. شاید درست بگوییم و شاید هم اشتباه. من از شما می پرسم در کشورهای اروپایی چند تا روزنامه داریم؟ در آلمان دو سه تا روزنامه بیشتر نداریم. شما آن ها را با ما مقایسه نکنید. آنجا روی حساب و کتاب می نویسند. نمی گویم ما روی حساب و کتاب نمی نویسیم. متاسفانه اینجا احساسات ما بالاست، در نوشتن هم احساسات را دخیل می کنیم. در مدیریت هم احساسات دخیل هستند. منتها ما اینجا ۲۰ تا روزنامه داریم. تازه روزنامه های سیاسی هم برای دربی می آیند. به نظرم رسانه ها دو سال باید تیم بازنده را حمایت کنند. چون این ها تیم شکست خورده هستند و به محبت احتیاج دارند.
رویانیان: ما نمی خواهیم از دربی بد دفاع کنیم. می خواهیم آسیب شناسی کنیم و راهکار پیدا کنیم. این مهم است. نباید از این کیفیت دفاع کنیم.
*آقای رویانیان یک حرفی زد که جالب بود. گفت اگر دایی این دربی را می باخت تا آخر سال نمی توانست خوب کار کند.
فتح الله زاده: شاید اگر مربی یکی از دو تیم نامدار نبود، دربی هم برنده داشت. چون آن مربی اگر می باخت می گفت من به فلان مربی باختم و اگر می برد هم که سرش را بالا می گرفت. اما الان دو تا مربی نامدار روی نیمکت تیم ها هستند. نمی خواهند ببازند. این قدر که این ها به باختن اهمیت می دهند، به بردن اهمیت نمی دهند.
رویانیان: اولویت آن ها نباختن است.
فتح الله زاده: من فکر می کنم باید اجازه بدهیم به مربیان که چنین تصمیمی بگیرند. شاید شجاعانه نباشد اما باید به آن ها حق بدهیم.
*رسانه ها یک هفته زمان داشتند. کارشان را آن قدر خوب انجام دادند که ۱۰۰ هزار نفر، دو ساعت قبل از بازی در ورزشگاه بودند.
رویانیان: من این را قبول ندارم.
فتح الله زاده: شما اصلا روزنامه ها را تعطیل کن. برای دربی ۱۰۰ هزار نفر به ورزشگاه می آیند.
*آقای رویانیان برای دربی ۳-۲ چند نفر به ورزشگاه آمده بودند؟
رویانیان: ۷۰ هزار نفر.
فتح الله زاده: این برای زمانی بود که شما استادیوم آزادی را کرده بودید ۷۰ هزار نفری (می خندد) .
*اصلا برای آن بازی که می گفتند استقلال عکس محمد نوری را با فتوشاپ درست کرده چند نفر به ورزشگاه رفته بودند؟ به سختی ۶۵ هزار نفر.
فتح الله زاده: دربی همین طوری است. تماشاگر می آید.
*آقای فتح الله زاده الان ۹ تا روزنامه بیشتر نداریم. ۲۰ تا بود که شده ۹ تا.
فتح الله زاده: می دانید چرا تعداد روزنامه ها کم شده؟
*شما کاغذ را گران کردید.
فتح الله زاده: چاقو دسته خودش را برید. من همیشه می گفتم یک کاری بکنید که ۱۰۰ هزار نفر به استادیوم بیایند، ۲۰ هزار نفر هم روزنامه ها را می خرند. اما یک کار کردید که ۲۰ هزار نفر هم نمی آید ورزشگاه و حالا دو هزار نفر شما را می خوانند. الان حرمت ها هم از بین رفته. آن زمانی که آقای عابدینی بود مگر ما کری نمی خواندیم؟ ده برابر الان کری می خواندیم. ولی الان حرمت ها از بین رفته و رسانه ها سعی می کنند ما را دست بیندازند.
*خود شما این ادبیات را وارد فوتبال ایران کردید.
فتح اللله زاده: ما همه چیز را قاطی طنز کردیم و می گوییم. ولی ما فرهنگ خوب را آورده ایم. الان قرمزها به من توهین می کنند و آبی ها به آقای رویانیان. من نمی خواهم از خودم دفاع کنم. من می گویم ما ورزش را خوب جلوه نمی دهیم. فوتبال ارزشش از بین رفته.
رویانیان: الان که مشکل ما رسانه شما نیست. بر منکرش لعنت که خبرورزشی پرخواننده ترین روزنامه کشور است. ما خودمان هم روزنامه داریم. الان مقایسه کردن خبرورزشی با بقیه روزنامه ها مثل این است که برنامه نود را با بقیه برنامه ها مقایسه کنیم.
*حالا این را گفتید یاد آن ۶۰ میلیارد تومان افتادیم. اگر برنامه نود نباشد، چه برنامه ای باید باشد؟
رویانیان: من راجع به این موضوع صحبت می کنم.
فتح الله زاده: یک برنامه به من بدهند، به شما می گویم باید چطوری باشد.
*داده اند دیگر. برنامه باشگاه را مگر ندارید؟
رویانیان: برای برنامه باشگاه داریم پول می دهیم.
فتح الله زاده: یک برنامه به من بدهند، به شما قول می دهم پربیننده ترین برنامه شود. پربیننده ترین به معنی بهترین نیست.
رویانیان: آقای فردوسی پور یکی از سالم ترین افرادی است که در حوزه صدا و سیما و ورزش دیده ام. من او را به عنوان یک مجری برجسته قبول دارم.
*سردار پس شما چرا این را نگفتید؟ می دانید آن جمله ای که شما گفتید چه ذهنیتی باقی می گذارد؟
رویانیان: وقتی آقای فردوسی پور در تلویزیون با این همه بیننده برای یک پاسدار جانباز که خودش ماشین ندارد و در دورانی که رئیس راهنمایی و رانندگی بوده با پیکان و پراید سر کار می رفته سابقه و حیثیتش را خراب می کند و جا می اندازد که من پورشه وارد کردم، اشتباه است. قسم می خورم یک فولکس هم وارد نکرده ام. یک ژیان هم وارد نکرده ام. به فردوسی پور گفتم می دانی چقدر به من ضربه زدی؟ من هم وقتی گفتم ۶۰ میلیارد تومان، می دانم که عادل در عمرش چنین پولی ندیده حتی نمی تواند آن را بشمارد. فردوسی پور هم مثل من حقوق بگیر است. من حقوقم را از ستاد کل می گیرم و هیچ درآمد دیگری نمی توانم داشته باشم. فردوسی پور هم یک آدم پاک است که از خیلی چیزها گذشته تا شده فردوسی پور. ولی برنامه نود پتانسیل درآمد حداقل ۶۰ میلیارد تومان در سال را دارد. اگر درنمی آورند، به ما لطمه می زنند. آقای صدا و سیما، حقوق ما را نمی دهی بعد یک برنامه دو ساعت و نیمه پخش می کنی که همه چیز را نقد می کند و زیر ذره بین می برد.
*البته در مورد حق پخش شما درست می گویید.
رویانیان: من می گویم من یک مدیر هستم که دو سال است آمده ام در فوتبال. فردوسی پور به من اجازه نداده دو دقیقه مستقیم با هواداران صحبت کنم. مجبور شده ام داد بزنم. شما وقتی در یک فضایی می روی که به تو اجازه نمی دهند حرف بزنی اما همه در مورد تو حرف می زنند یا مجبوری آنجا را ترک کنی و بروی یا مجبوری یک تیر در کنی که همه صدایت را بشنوند. یا مجبوری فریاد بزنی. چرا ما در برنامه نود فریاد می زنیم؟ چون دو دقیقه به ما اجازه نداده اند حرفمان را بزنیم.
*البته فشارهای طول هفته هم هست که باعث می شود شما آنجا داد بزنید.
رویانیان: فشارهای طول هفته هواداران، کامنت ها، اس ام اس ها، مطالبی که در روزنامه ها می نویسند. همه این ها هست. وقتی آقای فردوسی پور در تلویزیون آن مطلب را نشان می دهد من می خواهم منفجر شوم. آن برنامه باید من را تخلیه کند و به من مدیر بها بدهد که من بتوانم یک هفته فشار را از روی خودم بردارم نه اینکه صد برابرش کند و بگذارد روی دوش من. من مجبورم بعد از برنامه فردوسی پور حرف بزنم. آن شب آقای حاج رضایی را آورده اند، ایشان کارشناس نیست. ایشان کارشناس آقای فردوسی پور است. چون در تمام برنامه یک جریان یک طرفه ای درست کرده بود بر علیه دربی و استقلال و پرسپولیس و مربیان و مدیران. آقای حاج رضایی دیگر کار را به توهین کشاند. من خودم در مسافرت بودم. جلوی زن و بچه ام به من اهانت کرد. گفت افرادی که به فوتبال آمده اند و چیزی هم نمی دانند. یا مربی اجنبی پرست، واژه هایی است که به ما اهانت می کنند. آقای حاج رضایی شما کارشناس فوتبال هستی؟ اگر هستی مثل یک مرد جلوی فردوسی پور بایست و بگو اینکه دربی بد بوده را یک بچه هم می داند. اما باید بنشینیم ببینیم چه راهکاری وجود دارد. آقای فردوسی پور شما اجازه دادی دو نفر که مخالف آقای حاج رضایی هستند حرف بزنند؟ مسئله را منحرف کردی به خواب آقای شیرینی. چرا اجازه ندادی که آقای فتح الله زاده و من بیاییم و حرفمان را بزنیم.
*شما که آمدی روی خط؟
رویانیان: گذاشتند وقتی همه خوابیدند تازه من را آوردند روی خط. وقتی همه کرکره ها را کشیدند پایین به من آنتن دادند. وقتی هم که همه دربی را کوبیده اند من بیایم چه بگویم؟
*آقای رویانیان شما الان اجنبی پرست هستید چون از آقای کروش دفاع کرده اید.
رویانیان: نگاه کنید. کروش که چیزی نیست. او یک مربی خارجی است. اصلا خود من هم کشک نیستم. کشک هم نیستم ولی الان مدیرعامل پرسپولیس هستم. کروش هم هیچ چیزی نیست. ضربه ای که او سر ماجرای مانوئل ژوزه به من زد به هیچ کسی نزد. ولی الان سرمربی تیم ملی فوتبال ایران است. تیم ملی ما در شرایط حساسی قرار دارد. او را تضعیف کنیم، هر کسی را جایش بیاوریم بگذاریم، باختیم.
*آقای فتح الله زاده منظورش با شماست!
فتح الله زاده: منظورش شماست!
رویانیان: ما واقعا فرصتی نداریم. الان بزرگ ترین مربی دنیا و حتی مورینیو را هم بردارید بیاورید، تا این بازیکنان را بشناسد، تا ایران را بشناسد، تا کفاشیان دو بار به او بخندد و پشت آن هیچ کاری نکند را بشناسد، تا تاج سیاستمدار را بشناسد، زمان می برد. تا دولتی را بشناسد که سه ماه قبل از عوض شدن وزیر، وزیر خنثی شده و سه ماه بعد از انتخاب وزیر جدید هم وزارتخانه خنثی است، وقتمان تمام شده. تا کل کل من و دایی و فتح الله زاده و قلعه نویی با او تمام شود، ما ضرر می کنیم نه کروش. فوتبال ما ضرر می کند نه کروش. ما قرار نیست در جام جهانی خودمان را نشان دهیم و با کله سقوط کنیم. قرار است اراده فوتبال ایران را در دو سه بازی نشان دهیم. مشکل ما این است. ما حرف شما را می پذیریم. حق شما را می پذیریم. فردوسی پور را می پذیریم. برنامه نود هم بهترین برنامه خاورمیانه است به نظرم. من سال هفتاد و خرده ای پلیس بودم و در مورد بخش های پلیسی و بعد از آن در مورد سوخت و حمل و نقل بخش های مختلف دنیا را رفته ام. من هم قبول دارم که شما نباشید فوتبال ما زیبایی هایش را از دست می دهد. خبرورزشی یکی از بهترین روزنامه های ایران است. نود هم یکی از معتبرترین برنامه هاست. و فردوسی پور هم یکی از پاک ترین آدم ها.
* (در این لحظه مهدی تاج وارد می شود)
فتح الله زاده: تازه فهمیدم کروش چه می کشد (اشاره فتح الله زاده به تاخیر یک ساعته مهدی تاج برای حضور در این جلسه است. ) آقای تاج اگر می خواهی صحبت کنی، باید از این خبرنگاران تعریف کنی. اگر تعریف نکنی یک دقیقه هم نمی گذارند صحبت کنی.
*آقای رویانیان نسبت به روزهای اول حضورتان در فوتبال، خیلی پخته تر صحبت می کنید.
رویانیان: به هر حال ما هم از آقای فتح الله زاده و تاج یاد گرفته ایم. آقای تاج که سیاستمدار خوبی است، آقای فتح الله زاده هم یک روزنامه نگار خوب است. یادتان باشد که بزرگان دنیا روزنامه نگار بودند. یکی از آن ها هیتلر بود. هیتلر نصف دنیا را گرفت. یک روزنامه نگار خوبی بود.
*آقای تاج هم روزنامه نگار بود. ایشان روزنامه ورزشی داشتند.
فتح الله زاده: حالا که بحث هیتلر آمد، آقای تاج روزنامه نگار شد.
رویانیان: آخرین نکته این بحث را بگویم. ما شما را قبول داریم اما باید نقد پذیر باشیم. الان ما اینجا جمع شدیم که همدیگر را نقد کنیم. این نگاه را برنامه نود هم باید داشته باشد. من دیروز با یکی از مسئولان شبکه سه صحبت می کردم. معمولا به کسی زنگ نمی زنم. آن شبی که با آقای فردوسی پور درگیر شدم، فردایش در صدا و سیما جلسه داشتم. آدم های بزرگی هم در جلسه بودند. یک کلمه هم از عادل بد نگفتم. حتی به شدت از او حمایت کردم. الان هم دارم می گویم شما و آقای فردوسی پور باید نقد پذیر باشید. آخرین جمله اینکه اگر آن شب دربی آقای حاج رضایی متکلم وحده نبودند و اجازه نبودند له و علیه حرف هایشان را می زدند و نتیجه گیری می کردیم که باید چه کار کنیم تا این دربی تکرار نشود، بهترین برنامه نود می شد.
*البته جواد نکونام حرف هایش را زد.
رویانیان: آمد چه کار کرد؟ جواد نکونام چه کاره است؟ یک بازیکن است.
*الان شما ۹۰ درصد حرف هایی که مردم می زنند و انتقادات مردم را گفتید. فکر کنم ۱۰ درصد با برنامه نود اختلاف نظر دارید.
رویانیان: همین. اگر ما در نود این حرف ها را می گفتیم چه می شد؟ آقای فردوسی پور فکر کرده شاهکار کرده. من و فتح الله زاده و قلعه نویی و دایی را گذاشته گوشه رینگ و اثبات کرده که دربی ضعیف بوده. این غلط است. چه کسی گفته ضعیف نبوده؟
فتح الله زاده: اصلا اثبات کردن این موضوع دو ساعت برنامه نمی خواست. این اثبات شده است. همه دیدند.
رویانیان: آقای فردوسی پور راهکار بده. با این سرعت برداشتی یک نمودار درست کردی که اصلا معلوم نیست درست است یا نه. بیا به من فرمولش را نشان بده که ببینم درست است یا نه. از این طریق می خواهی اثبات کنی که کیفیت نداشته. اتفاقا برعکس حرف هایش شد آن نمودارها.
فتح الله زاده: من همیشه به فردوسی پور احترام می گذارم. برنامه او را پربیننده ترین می دانم اما با کیفیت ترین نمی دانم.
رویانیان: الان رئیس اتحادیه خیار فروشان با رئیس اتحادیه هلو فروش ها بیایند در یک برنامه سه ساعت با هم دعوا کنند مردم تا آخرش نگاه می کنند. پربیننده ترین می شود.
فتح الله زاده: همین الان برویم بیرون، شما بگویید دو تا شاعر بیایند شعر بگویند. هیچ کسی نگاه نمی کند. اما دو نفر را بگذارید که با هم دعوا کنند. همه همسایه ها می ریزند بیرون.
*حاج آقا جامعه ما این طوری است. چه کار کنیم؟
فتح الله زاده: ما نباید این طوری باشیم. ما رسانه ایم. ما خط می دهیم. شما فکر کردید ما حرف نداریم؟ ما باید برویم در رادیو تلویزیون بیگانه حرف بزنیم؟ ما شده ایم آدم این و آن. ما را صدا می کنند، چهار تا سوال می پرسند، باید جواب بدهیم و بعد برویم. مثل دادگاه.
*خب چرا شما این حرف را به خودشان نمی زنید؟
فتح الله زاده: ما حرفمان را زدیم. برنامه نود چطوری نود شده؟ از طریق پرسپولیس و استقلال و فوتبال و درایت آقای فردوسی پور. ما هم حق داریم هر سه ماه، ۱۵ دقیقه بنشینیم حرفمان را بزنیم. ما انتظار داریم حرف بزنیم.
*خب یک بار که خواستند شما را بیاورند روی خط، جواب ندهید.
فتح الله زاده: نمی شود. جواب تلفن را هم ندهیم، در برنامه بعدی برمی دارد برای شوالیه من، بت من پخش می کند.
رویانیان: طوری صحبت می کند که مجبور می شوی بروی جواب بدهی.
فتح الله زاده: الان ۶ ماه است همه می گویند فتح الله زاده پول نیاورد. من مظلوم واقع شدم. یعنی واقعا در مطبوعات، آدم های منصف بی توجهی کرده اند و از من حمایت نکرده اند. ما آمده ایم گفته ایم می خواهیم شراکت کنیم. گفتیم ۱۰ تا من، ۱۰ تا هم شریک. من در طول راه دارم از آن سهمی که دارم خرج می کنم اما طرف مقابل به روی خودش نمی آورد. تازه من بیشتر از سهم خودم هم خرج می کنم اما باز هم شریکم به روی خودش نمی آورد. برای چه می گویید فتح الله زاده نمی تواند پول بیاورد؟
*مربی تیم تان می گوید رفیقم آژانس هواپیمایی اش را آورده و یک و نیم میلیارد پول می دهد.
فتح الله زاده: نه. این طوری نیست. این کمک نبوده. کمک یعنی کسی یک پولی به کسی می دهد و دیگر پس نمی گیرد. ولی ما کمک نگرفته ایم. قرض گرفته ایم. شما به قرض می گویید کمک. من کلی می گویم. من قرار بود با وزارت ورزش ۵۰ - ۵۰ خرج استقلال را بدهم. ولی دولت پول نداشته بدهد چرا می گویید فتح الله زاده پول نیاورده؟
ارسال نظر