خوردبین روی نیمکت گریه می‌کرد، بعضی‌ها می‌خوابند

به گزارش پارس ، به نقل از گل- با اینکه یک سال برای استقلال بازی کرد و اتفاقا در دربی هم مقابل قرمزهای پایتخت ایستاد اما فوتبالی ها او را پرسپولیسی می دانند چون خودش از این تیم جدا نشد. علی انصاریان هم مثل میلیون ها افراد دیگر دربی ۷۷ را از تلویزیون تماشا کرده است.

به نظر تو، دربی ۷۷ بی کیفیت بود؟

باید ببینیم از دربی چه چیزی می خواهیم. نباید انتظار عجیب و غریبی از این بازی داشت. شاید صد سال دیگر هم اتفاقی مثل هت تریک ایمون زاید به وجود نیاید.

زمان شما هم دربی های بی کیفیت کم نبودند؟
بله، همان موقع هم که ما بازی می کردیم دربی سرد و بی کیفیتی داشتیم. چون در این بازی کسی ریسک نمی کند. من بعد از دو سه بازی هنوز استرس داشتم اما بعد از آن به این فکر می کردم چه کار جدیدی انجام دهم تا بازی ام بهتر شود. یادم هست یک دربی دو تیم آنقدر بد بودند که موهای من شد سوژه بازی و فردایش روزنامه ها نوشتند انصاریان، آخرین سامورایی، این یعنی اینکه چقدر دربی بیخود بوده است.

بالاخره تا کی باید اینطوری باشد؟
من هم قبول دارم. شما ال کلاسیکو را ببینید برای آنها هم نباختن در این بازی به اندازه تمام فصل اهمیت دارد اما آنها برخلاف ما از ابتدا برای پیروزی به زمین می آیند نه برای نباختن. وقتی با هدف نباختن به زمین می آیی، دربی همینطوری بی کیفیت می شود، دفاع جلو نمی آید، بازیکن ریسک نمی کند و دربی مثل تنیس می شود اما…

اما چه؟
اما با این حال استقلال به لحاظ موقعیت گلزنی بهتر از پرسپولیس بود. فرصت هایی که مجیدی، ساموئل و نکونام از دست دادند بسیار خطرناک بود. جالب اینکه بعد از سوت داور همه در مورد دربی صحبت می کنند، کاش این اجازه را به کسانی می دادند که حداقل ۷-۶ بار تجربه این مسابقه را دارند.

بعضی از مربیان و بازیکنان دو تیم، رسانه ها را یکی از عوامل بی کیفیت بودن دربی اعلام کردند؟
باز هم دیوار رسانه ها کوتاه بود. اصلا اینطور نیست، کسانی که این حرف ها را می زنند حتما رسانه را نمی شناسند. پس دربی هایی که ۵،۶ گل هم داشته حتما باعث آن رسانه ها بودند نه مربیان. من قبل از دربی کاری می کردم که این بازی حساس تر شود. به خاطر همین می گویم کسانی در مورد دربی حرف بزنند که سابقه زیادی از این بازی داشته باشند.

سهم مربیان در کیفیت دربی چقدر است؟
ببین، وقتی مربی می گوید بروید گل نخورید، همین می شود. در حالی که یکی مثل فرهاد کاظمی همیشه می گوید بروید و با اختلاف گل بالا ببرید. همین حرف به بازیکن اعتماد به نفس می دهد.

بعد از دربی یکی از سوژه های مورد بحث سعید شیرینی و حتی خمیازه کشیدن بازیکنان روی نیمکت بود.
من فکر می کنم باید از آقای کروش تشکر کرد که این بدعت را گذاشت. ظاهرا بعضی ها روی نیمکت یا داخل استادیوم خیلی راحت تر از داخل اتوبوس می خوابند. البته شیرینی دو سال است که خوابیده چون نمی داند روی نیمکت چه تیمی نشسته است. من در بازی با الهلال وقتی گل زدم، محمود خوردبین روی نیمکت از خوشحالی گریه می کرد، حالا که این چیزها را می بینم اصلا باور نمی کنم.

سوال آخر، به نظرت چیدمان مربیان صحیح بود؟
با اینکه امیر قلعه نویی تجربه بالایی دارد اما به نظرم تا حدودی اشتباه کرد. بازیکنی مثل فرهاد مجیدی که حریف و هوادارانش روی او حساسیت دارند نباید نیمکت نشین باشد. البته غیبت خسرو حیدری، بیک زاده و خلأ جباری هم کاملا مشهود بود مثل پرسپولیس که غیبت عالیشاه و خلأ کریمی مشخص بود.