دولتمردان آمریکایی درباره تسلیحات شیمیایی عراق چه گفتند؟

به گزارش پارس ، به نقل ازفارس، مقامات کشورهای غربی پس از آنکه روشها و مدلهای مختلف تلاشهایشان برای سرنگونی دولت سوریه به در بسته خورد به ابزار جدیدی برای توجیه پذیر جلوه دادن اقدام نظامی در سوریه متوسل شده اند.

« استفاده از تسلیحات شیمیایی» در منطقه غوطه الشرقیه ادعای تازه ای است که در نبود هر گونه شواهد قانع کننده ای و حتی وجود دلایل منطقی و موجه در رد آن به بازیچه ای برای تغییر دادن موازنه سوریه به نفع مخالفان تبدیل شده است.

نحوه اظهارنظر و پروپاگاندای مقامات و رسانه های غربی در روزهای اخیر، در حالی که ساده ترین قواعد منطقی حکم به عدم نیاز دولتِ در حال پیروزی بشار اسد به استفاده از حملات شیمیایی در برابر مخالفانِ منفعل و به عقب رانده شده می دهند به گونه ای بوده که گویا کمترین شکی در اینکه دولت سوریه از این تسلیحات استفاده کرده است، وجود ندارند.

به عنوان مثال، « جن ساکی» سخنگوی وزیر خارجه آمریکا روز پنجشنبه (۳۱ مرداد) گفت باور واشنگتن این است که شورشی های سوریه توانمندی استفاده از سلاح های شیمیایی را ندارند. مقامات دیگر غربی هم، لحن قاطعانه ای در دفاع از اینکه دولت سوریه تنها گزینه ممکن برای استفاده از تسلیحات شیمیایی بوده است، اتخاذ کرده اند.

این اظهارات، با آنکه گزینه اقدام نظامی غرب در سوریه دور از ذهن به نظر می رسد، بیش از هر چیز یادآور قطعیت مقامات آمریکایی و سایر مقامات غربی درباره سلاح های کشتار جمعی عراق پیش از حمله به این کشور در سال ۲۰۰۳ و سپس عجز آنها از ارائه کوچکترین شواهدی از وجود این سلاح ها بود.

لازم به یادآوری است که ادعای داشتن سلاح های کشتار جمعی، دلیل اصلی آمریکا و البته انگلیس برای ورود به جنگ با عراق بود. قطعنامه کنگره آمریکا در اکتبر سال ۲۰۰۲، قطعنامه ۱۴۴۱ شورای امنیت سازمان ملل و تصویب قطعنامه جنگ در پارلمان انگلیس در زمان نخست وزیری تونی بلر، همگی بر خطرات زرادخانه سلاح های زیستی و شیمیایی عراق و لزوم تلاشهای فعالانه برای جلوگیری از آنها متمرکز بودند.

اظهارات آن روزهای مقامات دولت آمریکا که نه تنها درباره مقادیر عظیم سلاح های شیمیایی و زیستی عراق داد سخن می دادند، بلکه از مکان های دقیق ذخیره این سلاح ها و حتی هویت سازندگان آنها بر اساس ارزیابی های سازمان های اطلاعاتی کشورشان سخن می گفتند، شباهت بسیار زیادی به قطعیتی که این روزها آنها درباره سلاح های شیمیایی سوریه به خرج می دهند، دارد.

دهها نمونه از این اظهارات مقامات آمریکایی وجود دارند؛ اما اشاره به چند عدد از آنها کافی است نشان دهد عامل زیربنایی یقین آمریکایی ها هنگام اظهارنظر در چنین مواردی، اسناد و شواهدی نیست که آنها در اختیار دارند، بلکه منافعی است که به دنبال آن هستند. موارد زیر بخشی از سخنان مقامات آمریکایی درباره تسلیحات شیمیایی عراق، پیش از حمله به این کشورند:

۲۶ آگوست سال ۲۰۰۲؛ « دیک چنی» معاون اول وقت رئیس جمهور آمریکا: « هیچ شکی وجود ندارد که صدام حسین اکنون سلاح های کشتار جمعی دارد. بدون شک، او این سلاح ها را انباشته می کند تا از آنها مقابل دوستان ما، متحدانمان و ما استفاده کند. »

۱۸ سپتامبر ۲۰۰۲؛ دونالد رامسفلد، وزیر دفاع وقت آمریکا، خطاب به کمیته نیروهای مسلح مجلس نمایندگان: « ما به طور یقین می دانیم که رژیم عراق سلاح های شیمیایی و زیستی دارد. رژیم او زرادخانه های عظیم و مخفیانه ای از سلاح های شیمیایی از جمله گاز اعصاب وی ایکس، سارین، سیکلوسارین و گاز خردل دارد. »

۷ اکتبر ۲۰۰۲ جورج دبلیو بوش، رئیس جمهور وقت امریکا: « عراق سلاح های شیمیایی و زیستی دارد و تولید می کند. این کشور به دنبال سلاح های هسته ای است. »

۷ ژانویه ۲۰۰۳ دونالد رامسفلد در نشست خبری وزارت دفاع: « در ذهن من هیچ شکی وجود ندارد که آنها در حال حاضر سلاح های شیمیایی و زیستی دارند. این یقین از اطلاعات جدید حاصل شده و نه از این واقعیت که عراق در دهه ۱۹۸۰ از سلاح های شیمیایی استفاده کرده است. »

۹ ژانویه ۲۰۰۳ « آری فلیشر» ، سخنگوی کاخ سفید: « ما بر اساس حقایق می دانیم که در آنجا سلاح وجود دارد. »

۸ فوریه ۲۰۰۳، جورج دبلیو بوش: « ما منابعی داریم که به ما می گویند صدام حسین اخیراً به فرماندهان زمینی عراق اجازه داد از سلاح های شیمیایی استفاده کنند همان سلاح هایی که این دیکتاتور داشتن آنها را نزد ما انکار می کند. »

۱۶ مارس ۲۰۰۳ دیک چنی: « باور ما این است که او (صدام) اقدام به بازساخت سلاح های اتمی کرده است. »

۱۷ مارس ۲۰۰۳ جورج بوش در آخرین ضرب الاجلش قبل از حمله به عراق: « اطلاعات گردآوری شده توسط این دولت و دولتهای دیگر جای هیچ شکی باقی نمی گذارد که رژیم عراق همچنان کشنده ترین سلاح هایی که تا به حال ساخته شده است را در اختیار دارد و آنها را پنهان می کند. »

۳۰ مارس ۲۰۰۳، یعنی ۱۰ روز بعد از جنگ عراق، رامسفلد ضمن تأکید دوباره بر اینکه عراق سلاح های کشتار جمعی دارد، گفت: « ما می دانیم این سلاح ها کجا هستند. »

نتایج تمام این اظهارنظرها که سرشار از واژگان دال بر یقین و اطمینان بودند، جستجوی بی حاصل پانزده ماهه بازرسان تسلیحاتی سازمان ملل و بازرسان آمریکایی برای یافتن سلاح های شیمیایی بود. این تلاشها که به نتیجه نرسید گزارشی از سازمان سیا در سال ۲۰۰۴ به این نتیجه رسید که عراق سلاح کشتار جمعی نداشته است و سپس تحقیقی از رسانه دولتی بی بی سی در سال ۲۰۱۳ فاش کرد که ام آی ۶ و سازمان سیا، یعنی سازمان های اطلاعاتی بریتانیا و آمریکا پیش از حمله به عراق اطلاع داشتند که از سلاح های کشتار جمعی در عراق خبری نیست، اما باز راه جنگ را انتخاب کردند.

اما دلیل اینکه این راه انتخاب شد، چه بود؟ یک تحلیلگر در سایت تحلیلی اجتماعی WSWS در پاسخ به این سوال می نویسد: « اعضای دموکراتیک و جمهوری خواه کنگره و تحلیلگران رسانه ای اعمال دولت بوش را ناشی از مبالغه، مخفی کاری، عدم دریافت اطلاعات صحیح و یا در نهایت، وارد آمدن فشارهای غیرضروری بر سازمان سیا و سایر سازمان های اطلاعاتی برای ایجاد پرونده ای متقاعدکننده علیه عراق عنوان کرده اند. »

این تحلیلگر می افزاید: « اما همه این توصیفات فرار از موضوع واقعی است: دولت بوش به عمد به مردم آمریکا و دنیا دروغ گفت تا دلایلی برای آغاز جنگ و خشونت علیه حاکمیت ملی کشوری دیگر برپا کند. »

وقتی دولتمردان کشوری واقعیت های تسلیحاتی درباره عراق را تحریف می کنند تا به حکم منفعت به کشوری حمله کنند، می توانند درباره سلاح های شیمیایی سوریه هم دروغ بگویند.