انتقاد پیرهادی از لابی گسترده در شورای شهر‬‎

به گزارش پارس به نقل ازمشرق - بیش از دوماه از انتخابات می گذرد و اعضای منتخب شورای شهر قرار است تا در هفته باقی مانده رئیس شورای شهر و شهردار تهران را انتخاب کنند. به گفته اعضای شورای شهر ۱۲ شهریور ماه یعنی در اولین روز آغاز به کار چهارمین دوره شورای شهر تهران تصمیم قطعی اعضای برای ریاست شورا و همچنین تعیین شهردار تهران گرفته خواهد شد.

پیرامون عملکرد اعضای منتخب شورای شهر تهران در دو ماه گذشته و رایزنی های انجام شده برای رسیدن به گزینه مطلوب با یکی از اعضای شورای شهر تهران به گفت و گو نشستیم و موضوعات متعددی را با او مطرح کردیم.

محسن پیرهادی یکی از اعضای منتخب چهارمین دوره شورای شهر تهران درمورد دستور کار جدید این شورا برای تهیه طرحی با عنوان « ملاک ها و معیارهای انتخاب شهردار» توضیح داد.

وی در بخش دیگری از این مصاحبه به نقاط ضعفی اشاره کرد که در دوره ۸ ساله گذشته به نقطه قوت شهرداری و شورای شهر تبدیل شده است و قرار است با تعیین و تدوین برخی شاخص ها و اولویت ها در شورای شهر بر استمرار این روند تاکید شود.

پیرهادی همچنین در این مصاحبه به موضوع لابی های گسترده در شورای شهر اشاره کرد و ضمن انتقاد از مخفی بودن رای گیری در شورا پیشنهادی مبنی بر اعلام رای مورد نظر اعضا در خصوص ریاست شورا و شهرداری تهران داد و از معایب و محاسن این نوع عملکرد گفت، همچنین به ماجرای دوره قبل شورای شهر و مشکلی که پیرامون علنی نبودن آراء اعضای شورا ایجاد شده بود اشاره کرد و از آن پرده برداشت که در نوع خود جالب بود.

_ در ادامه گفت و گوی خبرنگار سیاسی مشرق با عضو شورای شهر چهارم تهران را ملاحظه می کنید؛

* آقای پیرهادی چه گزینه هایی در شورای شهر مطرح هستند؟
خیلی مهم نیست که چه کسی به عنوان شهردار معرفی می شود. مهم این است که شهرداری که ما انتخاب می کنیم با چه رویکردی و با چه برنامه ای قرار است شهر تهران را اداره کند. مهم برنامه ای است که شهردار باید پیاده کند.
الان حدود دوماه است که از انتخابات شورای شهر می گذرد، اما تاکنون از اعضای شهر برنامه خواسته نشده است. کسی سوال نپرسیده است که برنامه شما برای ترافیک، آسیب های اجتماعی، آلودگی هوا، معماری اسلامی در شهر، حمل و نقل عمومی، محیط زیست، بازیافت و خیلی چیزهای دیگری که اهمیت دارد چیست. ولی در این مدت همه چیز را سوق داده اند به این که رئیس شورا یک اصلاح طلب می شود و یا یک اصولگرا. برخی جریانات به دنبال سیاسی جلوه دادن همه مسائل شورای شهر هستند. به نظر من مهمترین مسئله این است که تصمیم بگیریم که چه اتفاقی در شهر باید رخ دهد و برنامه ما برای شهر تهران چیست.
مردم شهر تهران از ما نمی پرسند که شما اعضای شورای شهر به دنبال این هستید که شخصیتی اصولگرا را برای شهرداری انتخاب کنید و یا اصلاح طلب.

مردم در شهرداری تهران به دنبال مسائل سیاسی نیستند و حل مشکلات سیاسی از شهردار نمی خواهند. مردم به دنبال حل مشکلات اجتماعی شهر هستند، مردم به دنبال این هستند که مشکلات آنها در شهر هر چه زودتر و بهتر حل شود. مردم به دنبال این هستند که وقتی به مترو می روند قطار مترو به موقع بیاد و آسایش داشته باشند. مردم دنبال این هستند که وقتی صبح از خانه به داخل شهر می آیند شهری تمیز و خیابانهایی تمیز و مرتب ببینند، مردم دنبال این هستند که در کنار توجه به مسائل ارزشی، شهری تمیز و زیبا داشته باشند.
اگر شهرداری در حال ارائه خدمات در حوزه سلامت و بهداشت به مردم است برای آنها مهم نیست که با چه گرایشی و با چه خط سیاسی این خدمات را ارائه می دهد. اصلا برای مردم چنین چیزی موضوعیت نداره و مسائل اصلی برای مردم این هاست و باید در شورای شهر به دنبال حل این موضوعات برویم.

ما حق نداریم شهر را به کسی بسپریم که گرایشات سیاسی و شخصی نامناسبی داشته باشد. مردم به دنبال این هستند که خدمات خودشان را از شهرداری بدون حاشیه های سیاسی دریافت کنند.

* کسانی که می خواهند شورای شهر و شهرداری را سیاسی کنند، و خیلی هم بر این موضوع اصرار دارند چه هدفی را دنبال می کنند؟
تصور من این است که آنها برداشت نامناسبی از موضوع شهرداری و شورای شهر و همچنین مطالبات شهری مردم در ذهن دارند. مردم از ما عموما توقع حل مسائل شهری و اجتماعی را دارند و مسائل سیاسی جایگاهی ندارد و این ظلم است به شهروندان تهرانی که ما همه موضوعات را سیاسی کنیم.

* پشت پرده سیاسی کردن شورای شهر قدرت طلبی افراد و جناح های سیاسی نیست؟
می تواند قدرت طلبی هم باشد. البته این موضوعی است که ممکن است بنده هم درگیر آن شده باشم ولی بیشترین دلیل آن برداشت اشتباهی است که از شورای شهر دارند. وقتی شناخت کافی از شهر، خدامات و شهروند وجود نداشته باشد چنین برداشتی صورت می گیرد.
ما باید برگردیم به این اصل که شهر تهران به یک عده افراد مومن، انقلابی، کارآمد و متخصص نیاز دارد که شهر را آنطور که مردم می پسندند اداره کند.

ما حتی باید در انتخابات شوراها به لیست های برنامه محور رای دهیم. یعنی باید برنامه های هر گروه و لیست را ببینیم و به برنامه های آنها رای مثبت و منفی دهیم. یک گروه برای معماری اسلامی در شهر برنامه دارد و گروهی برنامه ندارد، گروهی برنامه های مسجد محور را در دستور کار قرار داده است و گروهی اهمیتی برای این موضوع قائل نشده است و غیره… اینها با هم تفاوت دارند و باید این موضوعات و برنامه ها در شورای شهر در اولویت قرار بگیرد.
وقتی ما وارد این فضا شدیم آنوقت انتخاب های مردم دقیق می شود. مردم برایشان مهم نیست که فرد با چه گرایش سیاسی به شورا می رود. برای مردم مهم است که آنها چه برنامه ای برای مترو و تکمیل هر چه زودتر آن دارند، چه برنامه ای برای حل مشکل پارکینگ در شهر دارند، چه برنامه ای برای شبکه بزرگراهی شهر دارند، چه برنامه ای برای جلوگیری از نابودی هویت معماری اسلامی در شهر را دارند و دقیقا این چیزها برای مردم اولویت اول را دارد.
به نظرم رسانه ها نقش اساسی در مطالبات مردم دارند و باید به مردم بگویند که مطالبات شما از اعضای شورای شهر باید چنین مسائلی باشد.

* معظلات و مشکلات شهری که در این دوره ۸ ساله برای حل آنها در شهرداری اقدام شده چه بوده است؟
شهرداری تهران مجموعه پرکاری است و علت آن هم این است که کارهای خدماتی و اجتماعی انجام می دهد و باید پرکار ظاهر بشود و اگر کم کاری بشود سریع ظهور پیدا می کند و همه متوجه می شوند. اگر بخواهم از نقاط قوت دوره گذشته بگویم، یکی این بود که سعی شد در شهرداری فضای سیاسی حاکم نشود و همه توان موجود در خدمت مردم و شهر تهران قرار بگیرد.
با توجه به اینکه شهردار تهران هم کاندیدای ریاست جمهوری شد اما نوع نگاه او به شهر روحیه کار و خدمت بوده است و این خیلی نکته مهمی است. شما مشاهده کردید که ذهن مجموعه شهرداری درگیر مسائلی چون شبکه حمل و نقل اجتماعی، شبکه بزرگراهی شهر، مترو، محیط زیست، زیبایی شهر، ایجاد فضای سبز، افزایش سرانه های فرهنگی اجتماعی و غیره بود و به خوبی توانست پاسخگوی نیازهای مردم باشد.
در مدیریت ۸ سال گذشته روحیه کار جهادی و خدمت رسانی به مردم حاکم بود و این جزء نقاط قوت این دوره ۸ ساله محسوب می شود.

از دیگر نقاط قوتی که می توانم عرض کنم مشارکت اجتماعی است، تقویت شورایاری ها در ۸ سال گذشته به صورت جدی پیگیری شد، تشکل های مردم نهاد دنبال شده است، تقویت کارهای مجموعه بسیج شهرداری در این دوره در دستور کار قرار گرفت.

در این دوره ۸ ساله به مراتب به کارها و برنامه های بسیج شهرداری اولویت داده می شد و مانعی سر راه قرار نمی گرفت، البته روحیه شخصی شهردار هم به گونه ای بود که از برنامه های بسیج با موضوعات فرهنگ جهاد و کارجهادی پشتیبانی می کرد و این در اولویت های کاری ایشان بود.

بنده در یک سال و نیم اخیر که مسئول بسیج شهرداری تهران بودم این اتفاق نیافتاد که برنامه ای را به شهرداری ببرم و پشتیبانی از ما صورت نگیرد. البته این به این معنی نیست که در دوره های پیش، از برنامه های ارزشی پشتیبانی و حمایت صورت نگرفته است، این به این معنی است که حمایت از برنامه های ارزشی از جمله نقاط قوت شهرداری تهران در این دوره بوده است که نسبت به شهردارهای قبلی انجام می گرفت.

* در دروه ۸ سال گذشته نگاه شهردار تهران به برنامه های بسیج چگونه بوده است؟ تا کنون شهردار تهران پیشنهادی در این حوزه به شما داده اند و یا ورود مستقیم به برنامه های بسیج شهرداری داشته اند؟
شهردار تهران در این دوره ۸ ساله سعی کردند تا بچه های بسیج پرکار ظاهر بشوند و به انجام کارهای علمی روی بیاورند و هرچقدر هم که در این حوزه ما برنامه ارائه کردیم و اقداماتی را انجام دادیم، ایشان هم راه را برای ما هموار کردند. البته شاید توقعات حداکثری ما برآورده نشده باشد اما این را می توانیم بگوییم که از جمله نقاط قوت این دوره ۸ ساله اولویت دادن به کارها و برنامه های ارزشی بوده است.

* کاری بوده که ایشان خودشان پیشنهاد بدهند و به صورت جدی موضوع را پیگیری کنند؟
بله، در خصوص طرح مطالعاتی کتب شهید مطهری ایشان اصرار داشتند که بیشتر روی آن کار کنیم. همچنین در خصوص نصب تمثال مقدس شهداء در مناطق شهر تهران با توجه به ضیق وقتی که داشتند، خودشان شخصا حضور پیدا می کردند و موجب نشاط و تقویت کار می شدند، البته ما هم چنین توقعی از ایشان داشتیم چون با یکی از فرمانده لشگرهای بروز و فعال طرف بودیم، که هم مدریت مدرن و اکادمیک را می شناسد و هم با مدیریت کلاسیک آشنایی کامل دارد و کماکان عرصه جهاد و کار را رها نکرده و این سطح توقعات ما را خود به خود بالا می برد.

* چه نقطه ضعف هایی در دوران آقای قالیباف به نقطه قوت تبدیل شد؟
سر و سامان دادن به سیستمی عمل کردن شهرداری و اجرای یک مدیریت قوی از جمله نقاط قوتی است که می توان نام برد، همچنین در دوره ایشان توسعه شهرتهران و انجام کارهای عمرانی به مراتب بیشتر و بهتر انجام شد.

* طرح های جدید شهرداری و پروژه های نیمه کاره ای که در شهر تهران باقی مانده است، در حال حاضر چیست؟
ما اعتقا داریم شهر پویا و زنده است و ناخودآگاه نیازهای جدیدی پیدا می کند زیرا شهر توسعه پیدا می کند و باید کارهای جدیدی برای مردم ارائه شود، هنوز ما در شبکه حمل و نقل عمومی نیازهای زیادی داریم و بسیاری از کارهای شهرداری در زیر زمین به پایان نرسیده است و شهرهایی موفق هستند که بتوانند در زیر زمین کارهای خود را توسعه بدهند و این توسعه کمک فراوانی به کاهش آلودگی هوا می کند و آرامش را به شهر بر می گرداند؛ بنابراین توسعه مترو و شبکه های زیر زمینی، شبکه های فاضلاب، شبکه تأسیسات و… از جمله پروژه های نیمه کاره شهرداری تهران است که می توان از آن نام برد.

شهرداری تهران در حوزه های فرهنگی و اجتماعی طرح های سیار زیادی دارد و کارهای انجام شده در حوزه فرهنگی باید در شهر تثبیت شود، مسئله تقویت مساجد را ما باید بیشتر اهمیت دهیم و به صورت جدی تری دنبال کنیم؛ مسجد محوری یکی از برنامه های اولویت دار تهران است که باید دنبال کنیم، موضوع با اهمیت بعدی، معماری ایرانی اسلامی است که باید به صورت کارشناسی روی آن بحث و بررسی کرد و حتی می توانیم برای آن بخش خصوصی ایجاد کنیم چون نواقص زیادی در این زمینه داریم.
شورای شهر و شهرداری تهران باید برای معماری شهر برنامه داشته باشند و نسبت به این قضیه حساس باشند، شاخصه های ایرانی - اسلامی نباید در ساخت و ساز شهر تهران مورد غفلت قرار گیرد.

مسئله محیط زیست و زیباسازی شهر از جمله اقدامات مهم شهرداری در دوره گذشته بود که فضای سبزهای زیادی در شهر تهران ایجاد شد و هنوز پروژه های زیادی در این عرصه باقی مانده است که باید در شهر تهران اجرایی شود.

* برنامه شورای شهر برای انتخاب رئیس شورا و همچنین شهردار تهران به کجا رسیده است؟
فعلا در حال تهیه طرحی با عنوان" ملاک ها و معیارهای انتخاب شهردار" هستیم، این طرح شاخص های شهردار مناسب برای تهران را مشخص کرده و افراد براساس این معیارها امتیازدهی خواهند کرد. تدوین این شاخص ها به افراد کمک می کند تا به انتخاب صحیح برسند و مانعی شود برای ورود موضوعات و بحث سیاسی به انتخاب شهردار و رئیس شورای شهر، به نظرم تدوین شاخص ها یک ادبیات مشترک در بین اعضای شورای شهر ایجاد خواهد کرد که مباحث مدیریتی، تخصصی، شخصیتی، اعتقادی و ارزشی را از جمله ملاک های مهم برای انتخاب صحیح خواهد کرد.

رایزنی های انجام شده درباره رئیس شورای شهر، در چه مرحله ای قرار دارد و چه کسانی مطرح هستند؟
آقای چمران و آقای مسجد جامعی، هر دو گزینه مناسبی برای ریاست شورا هستند ولی باید بریم بررسی کنیم ببینیم افراد اقبالشان روی کدام گزینه است، من برای انتخاب خودم درباره رئیس شورای شهر دلیل دارم، دلیل من هم این است که آقای مهندس چمران هم معمار است و هم سابقه کار مدیریتی شهرداری را دارد، ما امروز مسئله معماری و شهرسازی برایمان مهم است و آقای چمران این تخصص را دارند، آقای چمران به عوان یک معمار متخصص می تواند در حوزه معماری هم نظر داشته باشد، ایشان در بحث مدیریتی سابقه کار ریاست شورا را دارد، شیخوخیت و ریش سفیدی را هم دارد.
آقای دکتر مسجد جامعی هم همینطور، ایشان به عنوان شخص فرهنگی بین اصحاب فرهنگ و هنر جایگاه دارد، سابقه کار وزارت هم دارد یعنی هم کار اجرایی کرده و هم سابقه مدیریتی دارد، هر دو نفر خارج از مسائل سیاسی آدم های قابل احترامی هستند و می توانند گزینه های مناسبی برای اعضای شورای شهر باشند.

* در بحث شهرداری چه افرادی مطرح هستند؟
اعتقاد من این است که شهردار تهران باید کسی باشد که حداقل یک چیزی نسبت به آقای قالیباف بیشتر داشته باشد و یا اینکه لااقل هم پای او باشد و توسعه شهر تهران را متوقف نکند و برنامه محور باشد، آقای قالیباف انصافا در این دوره ۸ ساله فعال عمل کرد و عملکرد خوبی از خود در شهر تهران به یادگار گذاشت، عرض من این است که فردی انتخاب شود که انگیزه های خدمت و کار و روحیه جهادی کار کردن را داشته باشد حالا اگر رسیدیم به آقای قالیباف که دیگر هیچ، اگر هم رسیدیم به گزینه دیگری، باید آن شخص، شاخص ها را پذیرفته باشد و بتواند شهر تهران را اداره کند.

* نظر اعضای شورای نسبت به عملکرد آقای قالیباف چطور است؟
مجموعه شورای شهر تهران نسبت به اینکه آقای قالیباف انسان کارآمد و توانمندی است نظرشان مثبت است، برخی اشکالات ظریفی دارند که این اشکالات قابل حل است، البته این دلیل نمی شود تا بگوییم تنها کسی که می تواند شهر تهران را اداره کند آقای قالیباف است، این حرف غلطی است تهران با ۷،۸ میلیون جمعیت قطعا آدم های متخصص و متعهدی دارد که می تواند آن را اداره کند اما اینکه آقای قالیباف هم یکی از گزینه های مطرح و جدی برای اداره شهر است روی این هم تردید نیست، تردید نیست چون امروز می بینیم مردم ما نسبت به مدیریت آقای قالیباف راضی هستند و آقای قالیباف را فردی مدیر برای شهر تهران می دانند.

* در این مورد با آقای قالیباف صحبت کردید؟
صحبت کردیم، آقای قالیباف چون فرد توامندی است، خواسته هایی دارند و ما نیز متقابلا خواسته هایی داریم و هر دو طرف در حال بررسی هستیم.

* پیش بینی شما از گزینه های ریاست شورا و شهرداری تهران چیست؟
فعلا برای پیش بینی زود است یک هفته دیگر شاید راحت تر بشود پیش بینی کرد.

* تصمیم اعضای شورای شهر بر این است که تا ۱۲ شهریور ماه تصمیم قطعی گرفته شود؟
تصمیم گرفته شده است تا روز ۱۲ به گزینه قطعی برسیم.

* با توجه به اینکه به زمان رای گیری در شورای شهر نزدیک می شویم، نظر شما درخصوص رای گیری غیرعلنی و آراء مخفی چیست؟

من رای گیری مخفی و غیرعلنی را به صلاح نمی دانم و اصرار دارم به عنوان یک عضو شورای شهر که رای گیری علنی باشد چه برای ریاست شورا چه برای شهردار تهران، اعضای شورا علنی انتخاب خود را اعلام کنند.

* یعنی رای گیری به صورت علنی باشد یا اینکه اعضای شورا آراء خود را اعلام کنند؟
یعنی آراء خود را علنی نوشته و نظر خود را عنوان کنند؛ ببینید بنده می آیم می گویم آقای (ایکس) چنین ویژگی هایی دارد مردم هم متوجه می شوند من به (ایکس) رای دادم بعدش مردم من را بررسی می کنند به من نمره می دهند و می گویند آقای پیرهادی شما آقای (ایکس) را انتخاب کردید عملکردش خوب بود و شما در انتخابی که انجام دادید موفق بودید و یا نه اقای (ایکس) کارش خوب نبود، می گویند آقای پیرهادی ما از شما ناراضی هستیم، شما انتخاب خوبی انجام ندادید به من هم کارنامه می دهند. خود این کار یک سری مفاسد را هم کنار می گذارد؛ ببینید ما اگر به جایی رسیدیم که حق مطلب این است که به فلانی رای دهیم باید این را بگوییم ما به ایشان رسیدیم و دلایل این انتخاب را هم توضیح دهیم.

متاسفانه در دوره پیش بین سه یا چهارنفر سر یک رای به آقای قالیباف، مشکل ایجاد شد! هر چهارنفر می گفتند ما به شما رای دادیم. خب این درست نیست این نوع عمل کردن روحیه نفاق و و دروغ را زیاد می کند. چه لزومی دارد ما وارد این عرصه شویم من شاید به کسی با تمام احترامی که برایش قائل هستم رای ندهم. خب به وی می گویم برای شما احترام قائل هستم ولی برای این جایگاه به شما نرسیدم و به شما رای نمی دهم و عذرخواهی هم می کنم. بعد هم باید پاسخگوی انتخابم به مردمی که به من رای داده اند باشم و این نشود که به سه چهار نفر بگویم من به شما رای می دهم! الان در بعضی لابی ها یک نفر به سه نفر می گوید من به شما رای می دهم این درست نیست ما برای انتخابات خودمان این را باید در فرهنگمان جا بیاندازیم. شاید یک سری بگویند آن سوی دنیا رسم نیست ما اینجا در کشور خودمان رسمش کنیم، ما انتخابمان را می گوییم و پاسخگوی انتخابمان هم هستیم.

* خب وقتی رای گیری علنی باشد حتما برای اعضای شورا هزینه ایجاد می شود و مشکلاتی هم شاید ایجاد شود؟ نظر شما اینطور نیست؟
البته اول کار هزینه دارد و ممکن است دل خوری هایی ایجاد شود ولی شما به خاطر یک دلخوری کوچک یه دلخوری بزرگ را کنار می گذارید، مردم نمی دانند طرف حسابشان چه کسی است با چه دیدگاهی رای داده است تا از وی بازخواست کنند که چرا به فلان شخص برای شهردار شدن رأی داده اید، این روش به شفافیت موضوع کمک می کند.