روایت غضنفری از دورانی که وزارت صنعت در" تنگنا و فشار کار" بود
وزیر سابق صنعت، معدن و تجارت با بیان این که وزارت صنعت در سالهای آخر دهم در آمپاس (تنگنا و فشار کار) قرار داشت، گفت: در این سالها ارز نمی توانست منتقل شود، قیمت ارز و سکه بالا میرفت، نفت را نمی خریدند یا پولش را نمی دادند و مباحثی مطرح بود که هیچ یک از وزارت صنعت شروع نمی شد اما تمام آن به وزارت صنعت ختم می شد.
به گزارش پارس به نقل از مهر، مهدی غضنفری امروز در مراسم تودیع خود و معارفه محمدرضا نعمت زاده به عنوان وزیر صنعت، معدن و تجارت گفت: در سال های آخر دولت دهم و با توجه به شرایط ارزی وزارت صنعت، معدن و تجارت در آمپاس (تنگنا و فشار کار) قرار داشت، زیرا ارز نمی توانست منتقل شود، قیمت سکه و ارز بالا می رفت، نفت را نمی خریدند یا پولش را نمی دادند، مازوت را نمی خریدند و سیمانی ها مجبور بودند مازوت مصرف کنند و بحث هایی که هیچ یک اگر چه از وزارت صنعت شروع نمی شد ولی تمام آن به وزارت صنعت ختم می شد.
وزیر صنعت، معدن و تجارت دولت دهم افزود: کمبود منابع ارزی و ریالی به طور آشکار وجود داشت و فروش ارز نصف شده بود؛ بنابراین شوک عظیمی به اقتصاد وارد شده بود، چرا که اقتصاد جزیره مستقلی از مسائل اقتصادی نبود.
وی افزود: در این شرایط هر روز فشار تحریم بیشتر می شد و وزارت صنعت هر روز با پدیده جدیدی مواجه می شد؛ بنابراین فضا خیلی پر استرس بود در حالی که همه شرایط را باید در نظر می گرفتیم.
وی تصریح کرد: در چنین شرایطی به مورد گروه بندی کالایی رسیدیم و سیستم تعرفه ای را نیز اصلاح کردیم، ضمن این که در این مدت ثبت سفارش ۲۲۰۰ ردیف کالایی که تولید داخلی داشتند، محدود شد.
غضنفری ادامه داد: در چنین شرایط سنگینی کارگروه تعطیل نشد اما زخم سنگینی بر دل صنعت بود چرا که آن زمان جبهه جنگ پیش روی تولید کنندگان قرار داشت و شرایط عادی نبود.
وی ادامه داد: وزارت صنعت، معدن و تجارت براساس ماتریسی تصمیم گیری های خود را صورت داد که ستون های ماتریس ناشی از بحث ادغام و سطرهای آن ناشی از تحریم بود.
به گفته غضنفری، در این مدت مدیریت سرمایه گذاری و تامین منابع ریالی و ارزی مدیریت تولید و سرمایه در گردش، مدیریت بازار و مدیریت تجارت خارجی صورت گرفت به نحوی که ۱۱۵ هزار میلیارد تومان سرمایه گذاری صورت گرفت و ۵۵ هزار پروانه برای احداث خطوط تولید جدید صادر شد.
وی ادامه داد: ادغام وزارت خانه های صنایع و بازرگانی بسیار پراهمیت بود، چرا که تمام فرایند کالاها در یک وزارتخانه مدیریت می شد در حالی که بدون ادغام نگاه یک پارچه ممکن نبود.
ارسال نظر