نفس نفس‌های «تئاتر شهر» در هیاهوی چهار راه ولیعصر

به گزارش پارس به نقل از ایسنا، اگر این روزها گذرتان به چهارراه ولی عصر (عج) بیفتد، ساختمانی را می بیند، زیبا، با شکوه اما مظلوم که به سختی تلاش می کند از میان انبوه ساختمان هایی که در اطرافش ساخته شده یا پروژه های شهری یا حتی بازارچه های استانی، خود را نشان بدهد. بنایی که زمانی بی هیچ تلاش مضاعفی از فاصله دور رخ می نمود اما امروزه به سختی نفس می کشد و با تلاشی بیهوده تلاش می کند تا نشان بدهد که هنوز هست و حیات دارد و…

در حال حاضر علاوه بر همه ساخت وسازهایی که در اطراف مجموعه ی تئاتر شهر به عنوان قلب تپنده تئاتر ایران، انجام می شود، تمام پیاده روهای اطراف تئاتر شهر هم اشغال شده است.

***

« می گویند آدمیزاد هرگز از آینده خودش خبر ندارد» بچه های تئاتری هم ۱۰ سال پیش که از جمع آوری تابلوهای تبلیغاتی نمایش هایشان درچهارراه ولی عصر گله داشتند، هرگز تصور نمی کردند ۱۰ سال بعد با چنین وضعیت تاسف انگیزی روبه رو شوند. ده سال پیش بچه های تئاتری گله مند بودند که چرا شهرداری تابلوهای تبلیغاتی نمایش ها را به حکم زشت بودن! جمع آوری کرده است. پاسخی که آن زمان به اعتراض تئاتری ها داده شد این بود « این تابلوها در شان تئاتر نیست و بزودی الکترونیکی جایگزین آنها می شود تا در شان تئاتر و تئاتری ها باشد. » اما نه تنها تابلوهای الکترونیکی نصب نشد که به مرور ساختمان تئاتر شهر هم همچون آثار نمایشی اش از نظرها پنهان شد. پس از جمع آوری تابلوها و بعد از برداشته شدن حصار مجموعه تئاتر شهر، پیش روی در حریم این ساختمان سرعت گرفت.

خوب به یاد داریم که در آغاز پارکینگ مجموعه به بهانه ساخت یک ساختمان مذهبی تصاحب شد و بعد یک مجتمع تجاری قدعلم کرد!

درست است که با ساختن این مجتمع، تئاترشهر دیگر راه خروج اضطراری ندارد و اگر آتش سوزی یا اتفاقی از این دست افتاد، امکان ورود ماشین آتش نشانی و خروج افراد از تئاترشهر نیست اما نباید سخت گرفت. به قول سید صادق موسوی مدیر پیشین تئاترشهر « وجعلنا» می خوانیم و خود را ایمن می کنیم.

پس از پارکینگ، معضل ساخت ایستگاه مترو پیش آمد حالا هرچقدر که تئاتری ها اعتراض، تحصن و خواهش کردند تا ایستگاه مترو در ضلع دیگر چهارراه ولیعصر ساخته شود، نشد که نشد چون ساخت و ساز از مدتها پیش آغاز شده بود و نمی شد ساخت ایستگاه مترو، نیمه کار بماند.

حال اگر ساخت و ساز مترو به پی ساختمان تئاترشهر لطمه بزند یا باعث لرزش بنای آن شود، مشکل تئاتری هاست، نمی شود که چهارراه ولی عصر ایستگاه مترو نداشته باشد. ایستگاهش هم حتما باید در کنار تئاترشهر باشد. مدیر عامل وقت مترو وقتی با اعتراض تئاتری ها روبرو شد، وعده داد این ایستگاه به نام تئاترشهر نامگذاری شود اما بعدا تابلو این ایستگاه به نام « ایستگاه ولی عصر» زده شد! البته نباید بدبین بود چون یکی از خروجی های این ایستگاه به نام تئاترشهر است!

اما ساخت زیرگذر چهار راه ولیعصر در یک سال و نیم اخیر دیگر معضل نفس گیر تئاتر شهر شده است به هرحال با این هم ترافیکی که چهارراه ولی عصر دارد، نمی شود زیرگذر نداشته باشد.

و تنها مکان باقی مانده برای تنفس تئاتر شهر، پیاده رو ضلع شمال شرقی چهار راه ولیعصر است. این همه استان داریم و این همه محصول دارند، کجا باید محصولاتشان را عرضه کنند، کجا بهتر از پیاده رو تئاترشهر؟ ! حتی اگر جشنواره تئاتر فجر هم باشد که به مناسبت پیروزی انقلاب اسلامی برگزار می شود، باز هم این پیاده رو در اختیار استان هاست چون تئاترشهر در هر حال نباید خیلی توی چشم باشد حتی در جشنواره.

حال که دیگر تکلیف همه پیاده روها معلوم شد، نوبت به حیاط تئاترشهر رسید. به تدریج فضای باز مجموعه فرصتی شد برای شهرداری منطقه تا برای اجرای برنامه های جُنگ مانندش، مکان مطمئنی پیدا کند! حالا تئاتر شهر با آن سابقه ۴۰ ساله اش محلی است برای برگزاری انواع برنامه های بی ربط و با ربط. بنابراین تئاتر شهر باید فکر آرامش را از سرش بیرون کند.

اگر در این میان، آدم های جور واجور رفت و آمد می کنند که مشکل شهرداری نیست، حتی اگر گاهی یکی دو تا از کاشی های تئاتر شهر هم کم شد که مهم نیست. دزدی های بزرگتر می شود، دو تا کاشی تئاتر شهر که قابل این حرف ها را ندارد!

با این وصف، حتی اگر هنرمند یا تماشاگر پی گیر تئاتر نباشید، حتی اگر هیچوقت تئاتر نمی بینید حتی اگر یک شهروند معمولی باشید که گاهی برحسب تصادف در محوطه چهارراه ولی عصر تردد می کنید، باز هم نمی توانید نسبت به این وضعیت بی تفاوت باشید. مدیران تئاتر شهر هم به اندازه خودشان بی تفاوت نبودند، هر زمان فرصتی دست می داد گلایه می کردند، هشدار می دادند اما مثل همیشه « آنچه البته به جایی نرسد، فریاد است»

سازمان میراث فرهنگی هم که سال گذشته و در جریان ساخت سازه « لابیرنت» بر پشت بام تئاتر شهر خیلی خوب احساس مسئولیت کرد و نشان داد حواسش به تئاتر شهر هست، لابد فکر می کند همان واکنش کافی بود! لازم نیست این سازمان در برابر ساخت و سازهای بی رویه در اطراف یکی از مکان هایی که به ثبت ملی رسیده، واکنش دیگری نشان دهد، سازمان میراث فرهنگی هزار تا گرفتاری دیگر دارد، چه اشکالی دارد اگرحریم ایمن تئاتر شهر هر روز مورد تجاوز قرار گیرد. کشورهای دیگر هم اشتباه می کنند که اجازه نمی دهند تا شعاع چند متری از مکان هایی که در لیست آثار فرهنگی و ملی ثبت شده، ساخت و سازی صورت بگیرد.

مدیران تئاتر شهر هم نباید از این سازمان توقع زیادی داشته باشند. آنها فقط باید حواسشان جمع باشد که برای اجرای نمایش های خیابانی در فضای باز تئاتر شهر با پلیس پارک، نیروی انتظامی و… حتما هماهنگ کنند و مجوزهای لازم را بگیرند.

اما فقط کافی است کمی این بنای زیبا و خاطره انگیزه تئاترشهر را دوست داشته باشید، اگر از چهارراه ولیعصر گذر کنید، حتما عصبانی می شوید.

تخریب تئاتر شهر