تأکید آیت‌الله صافی گلپایگانی براقامه عزادرسالروز تخریب قبرستان بقیع

به گزارش پارس ، به نقل از پایگاه اطلاع سانی دفتر آیت الله لطف ا لله صافی گلپایگانی، این مرجع تقلید به مناسبت فرا رسیدن هشتم شوال سالروز تخریب قبور ائمه بقیع و در پاسخ به نامه جمعی از مؤمنین در مشهد مقدس، پیامی به شرح زیر منتشر کرده است:

بسم الله الرحمن الرحیم

قال الله تعالی: « فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ وَیُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ… » (سوره نور، آیه ۳۶)

در تفسیر این آیه ی شریفه، در کتب معروف تفسیر، مثل الدر المنثور سیوطی روایت است که از حضرت رسول صلی الله علیه وآله سؤال شد که بیوت جلیله مذکوره در این آیه، بیوت چه کسانی است؟

فرمودند: بیوت الانبیاء.

ابوبکر با اشاره به خانه حضرت علی و فاطمه علیهما السلام پرسید: این خانه از آن خانه ها است؟

پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمودند: نعم، من افضلها.

واقعه ی تخریب مشاهد مشرفه و آثار اسلامی حرمین شریفین، واقعه ای است که خسارت و زیان آن بر اسلام و تاریخ شریف این دین حنیف از حمله مغول و قتل عام بلاد بزرگ مسلمانان به مراتب بیشتر و جبران ناپذیرتر است.

هدف شوم دشمنان در این اهانت بزرگ و در این سیاست، از بین بردن پشتوانه های تاریخ اسلام و اسناد و آثار خارجی و عینی تاریخ بود؛ آثار و ابنیه و مقامات و مشاهدی که تا دنیا برقرار است باید محفوظ بماند و در پاسداری از حریم و حرمت آنها، کمال اهتمام مبذول شود، متأسفانه این مشاهد مقدسه را منهدم نمودند.

هیچ کدام از ادیان، افتخار این پشتوانه ها را نداشت؛ این آثار و بناهای مقدس حصار محکم و استواری بود که در حقیقت حافظ سوابق ا مجاد و جریان عصر اول اسلام بود.

شخصیت پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و اهل بیت آن حضرت و هویت این دعوت و روزهای بزرگ آن تاریخ، همه از این مشاهد، ظاهر بود.

هیچ تاریخ مکتوبی نمی تواند جایگزین این آثار باشد. هر ملت دیگری اگر در حدّ یکی از این آثار و کمتر و کمتر هم داشت، حفاظت آن را سرلوحه سیاست خود قرار می داد. تخریب این مشاهد و به فراموشی سپردن حتی قبة الخضراء، یکی از مقاصد مهمّ سیاست های اسلام ستیزی دشمنان بود.

چه نقشه پر خسارتی بود که به توطئه استعمار و به دست گروهی جاهل اجرا شد؛

انا لله و انا الیه راجعون

باید این واقعه ی دلخراش را همه ساله مسلمانان روز عزا و مصیبت اعلام کنند و آن را محکوم نمایند. باید تا وقت نگذشته، این آثار نوسازی شود، مخصوصاً مشاهد و مقاماتی، مثل محلّ ولادت نبی اکرم در مکه مکرمه و مدفن جدّ بزرگوار و عموی عالی مقام و همسر فداکار آن حضرت و محله بنی هاشم بازسازی شود.

و در مدینه منوره، أحد، مشهد حضرت حمزه و سایر شهدا و بقیع مظلوم باید احیاء شود؛ مخصوصاً مقام و حرم ائمه طاهرین؛ حضرت امام حسن مجتبی و امام زین العابدین و امام محمد باقر و امام جعفر صادق علیهم السلام؛ این مفاخر بی نظیر عالم اسلامیت و بشریت تجدید شود. خانه امام جعفر صادق علیه السلام که از همان خانه های آیه قرآن مجید است به حال اول باز گردد.

خصوصاً شیعیان برای به یادماندن این اسناد تاریخ و این اهانتی را که در حرمین شریفین به اهل بیت پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله شده و هنوز هم ادامه دارد، این روز را روز حزن اهل بیت علیهم السلام و روز مصیبت و حمله و هجوم به تاریخ اسلام دانسته و با اجتماعات با شکوه و اقامه مجالس عزاداری و عرض تسلیت به ساحت مقدس حضرت بقیة الله الاعظم ارواح العالمین له الفداء، این جنایتی را که علیه اسلام و قرآن و شخص پیغمبر اکرم و اهل بیت آن حضرت بوده، محکوم کنند و فراموش ننمایند که این جنایت، فراموش شدنی نیست و این روز را، روز بقیع اعلام کنند.

« یُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ» (سوره صف، آیه۸)

والسلام علیکم ورحمة الله

۵ شوال المکرم ۱۴۳۲

لطف الله صافی

  « بقیع» نام قبرستانی بسیار بزرگ و تقریباً مسطح است که مساحت آن بیشتر از مساحت مسجد النبی (ص) بوده و تاریخ ساخت آن به دوران قبل از اسلام و زمان جاهلیت بر می گردد. از زمان پیامبر (ص) تا همین امروز، بسیاری از مسلمانان را که در مدینه از دنیا می رفتند، در بقیع به خاک می سپردند و هم اکنون نیز قبرستان عمومی مدینه به شمار می رود.

این قبرستان در گذشته به شکل کنونی نبوده و بر اساس کتب و عکس های تاریخی، بیشتر قبور دارای بارگاه و ضریح بوده اند تا اینکه در هشتم شوال ۱۳۴۴ هجری قمری (۱۹۲۶ میلادی) ، وهابی های کوردل سعودی به دلایل واهی تمامی گنبدها و قبه های موجود را تخریب کردند.

قبرستان بقیع، مدفن چهار امام شیعه امام حسن مجتبی (ع) ، امام سجاد (ع) ، امام باقر (ع) و امام صادق (ع) ، « فاطمه بنت اسد» مادر امام علی (ع) ، همسران پیامبر (ص) ام سلمه، ماریه و… ، « ام البنین» مادر حضرت عباس (ع) ، عقیل بن ابیطالب، « عبدالله بن جعفر» همسر حضرت زینب، و بسیاری از صحابه پیامبر نظیر عثمان بن مظعون (این شخص با عثمان بن عفان، خلیفه سوم تفاوت دارد) ، ابوسعید خدری، همچنین عقیل بن ابیطالب، « عبدالله بن جعفر» همسر حضرت زینب، مقداد بن اسود، عباس بن عبدالمطلب، اسماعیل فرزند امام صادق (ع) ، عاتکه و صفیه عمه های پیامبر (ص) ، جابر بن عبدالله انصاری، شهدای واقعه حره، حسان بن ثابت و… است.