امیدوارم وزیر ارشادِ جدید خوشی‌های اندک ما را نگیرد

به گزارش پارس ، این نویسنده و شاعر در زادروز ۵۵ سالگی اش در گفت و گو با ایسنا، گفت: از دوران کودکی به یاد دارم که در خانه ما همیشه کتاب بود. پدرم مرد باذوقی بود. مادرم همیشه مرا به خواندن تشویق می کرد. خواهرهایم نیز کتاب می خواندند. من هم به خواندن و نوشتن علاقه داشتم و همیشه انشاهایم مورد تشویق قرار می گرفت.

او افزود: من این شانس را داشتم که معلم های انشایم خیلی خوب بودند. آقای طهوری که حالا درگذشته و آقای گلستانی از معلم های خیلی خوبم بودند. در آن دوره مجله و نشریه هم به اراک می آمد. اراک همیشه یکی - دو کتاب فروشی خوب هم داشت که کتاب های روز را می آوردند.

میرقدیری در ادامه عنوان کرد: در سیکل اول درس می خواندم که شعر می سروم و داستان می نوشتم. یکی از داستان هایم را برای آقای عنایت در مجله ی نگین فرستادم که گفتند با توجه به سنت خیلی خوب نوشته ای. سال ۵۹ معلم شدم. اوایل معلم ادبیات بودم، بعد تاریخ، جغرافیا و مطالعات اجتماعی هم تدریس کردم. پنج - شش سال بعد، به فکر نوشتن داستان افتادم. چند داستان هم در مجله ی آدینه چاپ کردم. اولین کتابم، مجموعه داستان « شناس» در سال ۷۸ منتشر و با استقبال روبه رو شد.

او سپس درباره نویسندگانی که بر کار او تأثیر گذاشته اند، گفت: « جادوگر شهر زمرد» اولین کتابی بود که من در دوران ابتدایی خواندم. بعد دیگر کتاب بزرگ ترها را می خواندم. از طریق خواهرهایم با کتاب ها آشنا می شدم. آثار نویسندگانی مثل ماکسیم گورکی، سیلونه و… را زیاد می خواندم و همه بر کارم تأثیر داشتند. از نویسنده های ایرانی هم، از همه خوانده ام و از هر کس چیزی یاد گرفته ام؛ از احمد محمود بسیار آموخته ام، کارهای فتح الله بی نیاز را همیشه پی گیری می کنم، کتاب های محمود دولت آبادی را هم زیاد می خواندم و به آن ها علاقه داشتم.

میرقدیری در ادامه عنوان کرد: جوان هایی که می خواهند نویسنده شوند، بسیار کتاب بخوانند، خود را به معاشرت با قشر خاصی محدود نکنند و فقط با اهل ادبیات معاشرت نداشته باشند. نویسنده باید سعی کند زندگی را با همه فراز و نشیب ها و چالش هایش حس کند. در سنین بالا، نوشتن با دست بسیار مشکل می شود. به همین دلیل توصیه می کنم نویسندگان جوان حتما با تایپ کامپیوتری هم آشنا شوند.

او همچنین یادآوری کرد: در آغاز، کار من شعر گفتن بود، اما سرودن شعر در اراده ی خود آدم نیست، همان طور که نمی توان برای سرودن شعر به کلاس رفت. شعر چشمه ای در درون شاعر است که گاهی جوشان می شود و گاهی نه. من هم در دوره ای، مجموعه شعر مفصلی به نام « فاصله» فراهم کرده بودم، اما با حالات روحی و مشکلات خاص خود، آن را آتش زدم. حالا دوباره در چند سال اخیر شعر به سراغم آمده است.

میرقدیری که مدت هاست رمان « ماهی رامگا» و مجموعه شعر « زندگی همین است» را در دست انتشار دارد، گفت: امیدوارم وزیر ارشاد جدید کسی باشد که خوشی های اندک ما را که نوشتن و سرودن است، از ما نگیرد.

محبوبه میرقدیری بیستم مردادماه ۱۳۳۷ در اراک به دنیا آمده است. این نویسنده در آثارش به مسائل زندگی زنان و اجتماع می پردازد. از او تاکنون رمان های « پولک سرخ» ، « خانه آرا» ، « و دیگران» (برنده جایزه مهرگان ادب) ، همچنین مجموعه داستان های « شناس» ، « روی لب هاشان خنده بود» ، « یک شب دیگر» و « ابریشم هفت رنگ» (قصه هایی از فولکلور مناطق مختلف ایران بویژه استان مرکزی) منتشر شده است.