کسانی که امروز مزد می گیرند!
«دلم را شکستهاند و حقم را ضایع کردهاند اما فقط و فقط برای تو میبخشم و دلم را از کدورتها و کینهها با کمک تو پاک میسازم چون تو را از عمق جان دوست دارم و جز شیرینی با تو بودن چیز دیگری را نمیخواهم. تمام امور جهان در دست توست. پس امور من نیز در دستان تو باشد که تو بهترین عادلان هستی» .
به گزارش پارس به نقل از تبیان، بزرگ ترین هدف بندگان مخلص خداوند در ماه مبارک رمضان آن است که بتوانند بخشش الهی را به کسب کرده و فرصتی برای جبران گذشته به دست آورند. مۆمنان واقعی در تلاشند تا در این ماه خود را بیش از گذشته به خداوند متعال نزدیک سازند و دست نیاز به سوی بی نیاز بلند کرده و از دریای عفو و کرم او جرعه نوشی به دست آورند. در این میان عید فطر را می توان روز عهد و پیمان با خالق نامید. روزی که مردمان روزه دار پس از شکر از ساحت ربوبیتش، به دلیل توفیق درک نزدیکی با حق، با او عهد می بندند که برای خوب بودن و خوب زیستن تلاش کنند. با او پیمان می بندند که پس از چشیدن طعم خوش پاک گشتن از گناه برای پاک ماندن زندگی کنند.
بهترین راه برای دریافت گذشت الهی
در دین اسلام واژه « دیگران» اهمیتی بس زیاد دارد. تأکید شده است برای دیگران دعا کنید تا دعای خودتان مستجاب شود. مواظبت از حق دیگران، بالاتر از حقوق الهی قلمداد شده اند. کمک به دیگران رضایت الهی را در پی دارد و شرکت کردن با دیگر اقشار جامعه برای انجام فرایض دینی و مذهبی، ارزشی بالاتر از عبادت فردی را داراست.
یکی از مهم ترین کاربردهای « دیگران» در مورد بخشش و گذشت است. در روایات اسلامی آمده است امام على (علیه السلام) گذشت را اوج بزرگواری ها معرفی کرده اند: « اَلعَفوُ تاجُ المَکارِمِ» [۱] و پیامبر (صلى الله علیه و آله) فرموده اند: « مَن یَغفِر یَغفِرِ اللّه ُ لَهُ وَ مَن یَعفُ یَعفُ اللّه ُ عَنهُ» ؛ « هر کس از خطاها درگذرد، خدایش از او درگذرد و هر کس گذشت کند خدا نیز از او گذشت کند» . [۲]
حال می توان شاه کلید باز نمودن درب بخشش الهی را در یک عبارت خلاصه نمود و آن چیزی نیست جز « بخشیدن دیگران» .
در طول سال اتفاقات زیادی در زندگی ما روی می دهد. برخی تلخ و برخی شیرین اند. برخی را خود ایجاد نموده ایم و برخی را بر ما تحمیل کرده اند. ممکن است در مواردی کاممان از سوی دیگران تلخ شده باشند و برخی خواسته یا ناخواسته زندگی را به کاممان تلخ کرده باشند. ممکن است کسی در جایی حقی از ما ضایع کرده باشد. حقی که شاید آن را به دلیل کوچک بودن فراموش کرده ایم و یا به دلیل بزرگی بودن، با گذشتپیامبر (صلى الله علیه و آله) فرمودند: « مَن عَفا عَن مَظلَمَةٍ أَبدَ لَهُ اللّه ُ بِها عِزّا فِى الدُّنیا وَالخِرَةِ» ؛ هر کس از ظلمى که در حق او شده گذشت کند، خداوند به جاى آن در دنیا و آخرت به او عزّت مى بخشد»
مدت زمان مدید، تلخی آن همچون روز نخست کاممان را زهرآگین می سازد. چه خوب است در این موارد مثبت اندیش باشیم و تلخی ها را به خوشی تبدیل نماییم و تلخی ضایع شدن حق خود را به دریافت فرصتی برای بخشیده شدن از سوی خداوند مبدل سازیم.
با خدای خود نجوا کنیم: « دلم را شکسته اند و حقم را ضایع کرده اند اما فقط و فقط برای تو می بخشم و دلم را از کدورت ها و کینه ها با کمک تو پاک می سازم چون تو را از عمق جان دوست دارم و جز شیرینی با تو بودن چیز دیگری را نمی خواهم. تمام امور جهان در دست توست. پس امور من نیز در دستان تو باشد که تو بهترین عادلان هستی» .
رسول اکرم (صلى الله علیه و آله) فرموده اند:
« إِذا اوقِفَ العِبادُ نادى مُنادٍ: لِیَقُم مَن أَجرُهُ عَلَى اللّه ِ وَلیَدخُلِ الجَنَّةَ قیلَ: مَن ذَاالَّذى أَجرُهُ عَلَى اللّه ِ؟ قالَ: العافُونَ عَنِ النّاسِ» ؛ « هنگامى که بندگان در پیشگاه خدا مى ایستند، آواز دهنده اى ندا دهد: آن کس که مزدش با خداست برخیزد و به بهشت رود. گفته مى شود: چه کسى مزدش با خداست؟ مى گوید: گذشت کنندگان از مردم» . [۳]
از این روست که پیروز حقیقی میدان درگیری ها و کدورت ها، کسی است که زودتر روی به سوی گذشت و عفو آورد. امام رضا (علیه السلام) می فرمایند:
« مَا التَقَت فِئَتانِ قَطُّ إِلاّ نُصِرَ أَعظَمُهُما عَفوا» ؛ « هرگز دو گروه با هم رویاروى نشدند، مگر این که با گذشت ترین آنها پیروز شد» . [۴]
زمانی که بحث و جدل میان افراد و گروه ها درمی گیرد، معمولا هر کس به دنبال آن است که به طریقی درستی سخن خویش را ثابت کرده و حق بودن خویش را بر همگان مسجل کند. تمامی فکر و ذکر افراد بر این امر متمرکز خواهد بود که راه بهتر و سریع تر را به دست آورند تا سخن خویش را به کرسی نشانند. کم اند کسانی که از حق خود بگذرند، کوتاه بیایند، بگذرند و آتش فتنه را خاموش سازند. کم اند کسانی که این گذشت کردن ها را برای چشیدن طعم واقعی پیروزی با خدا بودن وجهه همت خود قرار دهند. کم اند کسانی که باورمند باشند به سخن مولا و مقتدایشان امام علی (علیه السلام) که همه چیز را باید بخشید جز آنچه به دین خدا لطمه ای وارد سازد: « جازِ بِالحَسَنَةِ وَتَجاوَزعَنِ السَّیِّئَةِ ما لَم یَکُن ثَلَما فِى الدّینِ أَو وَهنا فى سُلطانِ السلامِ» ؛ « (بدى یا خوبى را) به نیکى پاداش ده و از بدى درگذر، به شرط آن که به دین لطمه اى نزند یا در قدرت اسلام ضعفى پدید نیاورد» . [۵]
عید فطر فرصت مناسبی است برای این بخشیدن ها. برای زدودن زنگار کدورت و کینه از دل ها. چه زیبا می شود که همه در این روز از حقوق کوچک و بزرگ خویش درگذرند تا مزد خویش را از خالق خوبی ها دریافت کنند. تا به عزت دنیا و آخرت دست یابند که پیامبر (صلى الله علیه و آله) فرمودند: « مَن عَفا عَن مَظلَمَةٍ أَبدَ لَهُ اللّه ُ بِها عِزّا فِى الدُّنیا وَالخِرَةِ» ؛ هر کس از ظلمى که در حق او شده گذشت کند، خداوند به جاى آن در دنیا و آخرت به او عزّت مى بخشد» . [۶]
پی نوشت:
[۱] . غررالحکم، ج۱، ص۱۴۰، ح۵۲۰.
[۲] . نهج الفصاحه، ح ۲۷۶۸.
[۳] . کنزالعمال، ج ۳، ص ۳۷۴، ح ۷۰۰۹.
[۴] . کافى، ج ۲، ص ۱۰۸، ح ۸.
[۵] . غررالحکم، ج ۳، ص ۳۷۳، ح ۴۷۸۸.
[۶] . امالى طوسى، ص ۱۸۲.
ارسال نظر