شایعترین علائم جسمی نوزادان معتاد

به گزارش پارس ، معصومه معارف وند در گفت وگو با ایسنا، با اشاره به عوارض اعتیاد در زنان باردار گفت: مادرانی که در دوره بارداری به سوءمصرف مواد ادامه داده باشند، نوزادان آنها از بدو تولد علائم اعتیاد دارند، به طوری که بی قراری شدید در نوزاد و عدم تمایل به شیرخوردن، کم خوابی، بروز اسهال و استفراغ شدید از جمله عوارض وابسته بودن نوزاد به مواد مخدر است.

این عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، درمان نوزادان معتاد را امری ضروری دانست و ادامه داد: اگرچه تعدادی از مادران معتاد در دوره بارداری و پس از آن تمایل بیشتری برای درمان نشان می دهند، در مواردی مادر همچنان پس از زایمان سوءمصرف مواد را ادامه می دهد، بی تردید در چنین شرایطی شیردهی مادر می تواند به نوزاد آسیب برساند از این رو معمولا شیر خشک جایگزین شیر مادر می شود.

معارف وند با هشدار نسبت به استفاده از شیره و یا دود به منظور کاهش بی قراری نوزاد اظهار کرد: این اقدام می تواند باعث اختلالات رشدی و مشکلات گوارشی و حتی مرگ نوزاد شود.

وی مادران معتاد را مراقبان خوبی برای نوزادان ندانست و گفت: نوزاد این مادران معمولا مورد انواع آزارها قرار می گیرد؛ علاوه بر کودک آزاری جسمی، احتمال" غفلت" حتی در مورد تأمین نیازهای اولیه، برای این کودکان بسیار زیاد است.

معارف وند همچنین بر لزوم درمان مادران معتاد تاکید و اظهار کرد: لازم است در این شرایط نوزاد توسط افراد واجد شرایط تحت مراقبت قرار گیرد. بخصوص در مواردی که مادر برای درمان های اقامتی ناچار است مدتی از نوزاد دور باشد، تأمین امنیت نوزاد و مراقب مناسب از او از اهمیت بسیاری برخوردار است.

وی با انتقاد از پیش بینی نشدن خدمات ساختاریافته و مناسب برای این نوزادان ادامه داد: برای اطمینان از سلامت نوزاد و کاهش آسیب های وارد شده به وی، مادر سوءمصرف کننده مواد باید در دوران بارداری و برای قطع سوءمصرف به خدمات پزشکی و مشاوره ای دسترسی داشته باشد. از آنجایی که در صورت ابتلای مادر به بیماریهایی مانند ایدز، نوزاد نیز می تواند مبتلا شود، بسیار مهم است که زایمان مادر، با نظر پزشک و به صورت ایمن انجام شود تا احتمال ابتلای نوزاد به ایدز و بیماری های دیگر به حداقل برسد.

این مددکار اجتماعی به ضرورت حمایت های پس از زایمان نیز اشاره کرد و گفت: مادر به دلیل اعتیاد یا عوارض آن در بسیاری از موارد نمی تواند وظایف مادرانه خود را در قبال نوزاد به خوبی انجام دهد. این مادران معمولا از مهارت های فرزندپروری برخوردار نیستند، بنابراین لازم است حمایت هایی از مادر و نوزاد صورت گیرد. تعدادی از مددکاران اجتماعی فعال در حوزه درمان و کاهش آسیب اعتیاد با دشواری های بسیار سعی می کنند این حمایت ها را برای نوزاد و مادر فراهم کنند اما نبود ساختارهای حمایتی لازم این مداخلات را بسیار محدود می کند.

وی در ادامه با بیان اینکه براساس بررسی ها، شیوع اعتیاد به مواد محرک در میان زنان کمتر از مردان است، تصریح کرد: زنان عوارض جسمی و روانی شدیدتری را در مقایسه با مردان معتاد تجربه می کنند و بسیار زودتر از مردان به مرحله اعتیاد شدید می رسند.

معارف وند همچنین طرد از خانواده و اجتماع را مشکل دیگر زنان معتاد دانست و گفت: حمایتهای اجتماعی از زنان معتاد در حال بهبودی بسیار ناچیز است و همین امر باعث می شود شرایط برای زنان در حال بهبود بسیار دشوارتر از مردان باشد، این در حالیست که پذیرش زنان در جامعه و خانواده پس از درمان در مقایسه با مردان بسیار سخت تر است.

وی ضمن اشاره به کمبود تعداد مراکز ترک اعتیاد زنان، اظهار کرد: اگر یک زن معتاد شود، دسترسی کمتری به خدمات درمانی دارد.

این مددکار مدعی شد: اغلب روش های درمان اعتیاد برای مردان طراحی شده اند، به همین دلیل این روش ها نمی توانند در همه موارد برای زنان مفید باشند.

معارف وند در پایان خاطرنشان کرد: علی رغم پذیرفته نشدن زنان در حال بهبودی در جامعه که می تواند زمینه عود مصرف مواد آنها را بیش از پیش فراهم کند، زنان معتاد در صورتی که بتوانند وارد برنامه های درمانی بخصوص از نوع گروهی شوند و حمایت های اجتماعی برای آنها فراهم شود، نتایج بهتری بدست می آورند.