پرتقال دانه‌ای ۱۰۰,۰۰۰ تومان می شود!

به گزارش پ ارس به نقل از باشگاه خبرنگاران، یک بیماری کشنده تمام باغ های پرتقال را در سراسر جهان را تهدید می کند. آیا برای مقابله با این تهدید، باید به مهندسی ژنتیکی رو کرد یا برای همیشه با این میوه خداحافظی کرد؟

باغداران پرتقال به مهندسی ژنتیکی در محصولاتشان فکر می کنند، اما چرا؟ یک بیماری وحشتناک (که مجله ساینتیفیک امریکن ان را « ویران گر ترین بیماری مزارع پرتقال در جهان» می نامد) در حال حمله به تمام باغ های ایالات متحده است. جی گلن موریس، از دانشمندان دانشگاه فلوریدا، می گوید: « شاید پنج سال دیگر اثری از آب پرتقال در فلوریدا نماند» .

بیماری باغ ها، که « سبز زدگی مرکبات» (citrus greening) نام دارد، با ریزش برگ های درختان مانع از رشد میوه های آنها می شود. این بیماری بسیار بدخیم است، هیچ درمان شناخته شده ای برای آن وجود ندارد، و با توجه به این که ناقل این بیماری، یک حشره به نام شپش مرکبات آسیایی (Asian citrus psyllid) است، هیچ آفت کشی هم تاکنون نتوانسته به گونه ای موثر با این حشره مقابله کند که مانع از گسترش بیماری شود.

[نمونه ای از پرتقال مبتلا به سبززدگی مرکبات] دانشمندان در نهایت چنین نتیجه گرفته اند که تنها راه برای مقابله با سبززدگی مرکبات، تولید یک درخت مقاوم مهندسی ژنتیکی شده است. ولی اتخاذ این تصمیم کار ساده ای نیست. اول این که، هم سخت است و هم گران. شاید ده سال زمان و ۲۰ میلیون دلار سرمایه برای این کار لازم باشد. و مهم تر این که، احتمالا مصرف کننده ها هم تمایلی به آن نشان ندهند.

شاید این که چگونه پول های خریداران می تواند بر روی مهندسی ژنتیک تاثیر بگذارد، خود موضوع بسیار جالبی برای تحقیق باشد. باغداران تنها کسانی در تاریخ نیستند که به دلیل عدم تمایل خیلی از مصرف کننده ها و خریداران محصولات، از خیر مهندسی ژنتیک محصولشان گذشتند. دو سال پیش، پاپ ساینس با دانشمندانی مصاحبه کرده بود که بر روی تولید یک نوع جدید بذر توت فرنگی کار می کردند. آنها گفتند که صنعت توت فرندگی به شدت مراقبت می کند که گونه های جدید حتما با شیوه های قدیمی تولید شوند (که شامل گرده افشانی از یک گیاه به گیاه دیگر با استفاده از یک مسواک خیلی کوچک می شود) چون پژوهشگران نگران این هستند که مصرف کننده ها، توت و تمشک دست کاری شده ژنتیکی را نخورند.

نهادهای عمده علمی نتیجه گرفته اند که صرف « مهندسی ژنتیکی شده بودن» یک محصول به معنی مضر بودن آن برای سلامتی انسان نیست. با این وجود، محصولات مهندسی ژنتیکی شده برای خیلی از مصرف کننده ها، ناشناخته یا ترسناک هستند. برخی مردم و نهادها نگران این هستند که محصولات مهندسی ژنتیکی شده، خطرات بلند مدت داشته باشند که تحقیقات تا به حال نشان نداده باشند. چنین نگرانی هایی منجر به سخت گیرانه ترین قوانین برای غذاهای مهندسی ژنتیکی شده در اروپا و تلاش های اخیر برای تصویب قانونی برای الزامی شدن برچسب گذاری محصولات مهندسی ژنتیکی شده در ایالات متحده شده است.