چگونه با امام زمان (عج) درد و دل کنیم

به گزارش پارس ، به نقل ازفارس، معارف عمیق مهدویت ضامن سلامت و سعادت جامعه و فرد فرد انسان هاست، اعتقاد به بشارت های پیامبران گذشته و ائمه دین (ع) افراد با انگیزه و پرتوانی را در جامعه می تواند پرورش دهد، باور به حضور امامی ناظر بر اعمال، از جنبه فردی موجب پاک نگاه داشتن روح و پیراستن اعمال از زشتی هاست و از جنبه اجتماعی باعث هم دلی مؤمنان و ایستادگی در برابر ظالمان می شود، کارکرد وسیع و عمیق آموزه های مهدوی، جذابیت خاص موضوع را نشان می دهد، به همین دلیل، قشرهای مختلف جامعه پرسش های بسیاری در این موضوع دارند که لزوم پاسخگویی صحیح به آن ها از راهی مطمئن بر کسی پوشیده نیست.

پژوهشکده مهدویت در کتاب « مهدویت، پرسش ها و پاسخ ها» به برخی از شبهات این گونه پاسخ می دهد:

حضرت حجت (عج) ناظر بر اعمال امت است

*آیا امام زمان (عج) ما را می بیند؟

-طبق بعضی از آیات قرآن، خدای متعال در هر زمان و برای هر امتی، رهبرانی قرار می دهد که معصوم از خطا و اشتباه اند و در روز قیامت به اعمال آن ها گواهی می دهند، کسی که شاهد بر اعمال امت باشد، نباید در شهادتش اشتباه کند و نیز باید احاطه علمی بر همه اعمال امت داشته باشد، بنابراین امام زمان (عج) شاهد بر اعمال و رفتار ماست و اگر بخواهد می تواند ما را ببیند.

چگونه با امام زمان (عج) درد و دل کنیم

*آیا وقتی با امام زمان (عج) صحبت می کنیم، ایشان صدای ما را می شنود؟ در این صورت چرا جواب مار ا نمی دهد؟

-با توجه به مضمون روایتی که از امام صادق (ع) نقل شده است، امام زمان (عج) از شدت محبتی که به دوستان خود دارد، هر زمانی که شخصی او را یاد کند، نگاهی به او می کند و سزاوار است که یاد کننده به جهت احترام و تعظیم از جای خود برخیزد، هنگامی که مولای خویش او را به نظر مهر و عطوفت نگاه می کند، پس از جای خود برخیزد و از خدای تبارک و تعالی، تعجیل فرج ایشان را بخواهد.

بنابراین قطعاً امام زمان (عج) صدای ما را می شنود، اما اینکه چرا حاجات ما را برآورده نمی کند، دلایل مختلفی دارد؛ مثلا شرایط استجابت دعا را فراهم نمی کنیم که از جمله آن ها ترک معصیت خداست یا اینکه برآورده شدن آن حاجت به صلاح ما نیست، مانند بیمار دیابتی ای که از ما درخواست شیرینی می کند (از آنجا که او را دوست داریم به درخواست او توجهی نمی کنیم) به این ترتیب، امام زمان (عج) نیز که مهربان تر از پدر و مادر است، برای تربیت ما بسیاری از خواسته های ما را به خاطر خودمان اجابت نمی کند.

راهکار ولی عصر (عج) برای حل مشکلات فقهی مسائل جدید

*چرا امام زمان (عج) رساله ندارد و به وسیله فقها رساله خود را در اختیار مردم قرار نمی دهد؟

-روشن است که امام مهدی (عج) در غیبت به سر می برد و یکی از نتایج زندگی غایبانه این است که ما به آن حضرت دسترسی نداریم تا از ایشان تقاضای رساله کنیم؛ اما این به معنای مکلف نبودن مؤمنین از عمل به احکام شرعی نیست. از این رو امام زمان (عج) در توقیع اسحاق بن یعقوب که به دست نایب دوم امام، یعنی محمد بن عثمان صادر شد، فرمود: « و اما رویداد و پیش آمدهایی که در آینده روی خواهد داد، درباره آن ها به راویان حدیث ما رجوع کنید؛ زیرا ایشان حجت من بر شمایند و من حجت خدا هستم» .

علاوه بر این، دائماً مسائل جدیدی پیش می آید که نیازمند جواب امام است و از آنجا که دسترسی به امام ممکن نیست و نمی توان جواب آن ها را از امام جویا شد، لذا باید به فقها رجوع کرد و احکام دین را از آن ها آموخت.

امام مهدی (عج) خدا را با چشم عقل و قلب می بیند

*آیا امام مهدی (عج) خداوند متعال را می بیند؟

-برای پاسخ به این سؤال مضمون حدیثی را می آوریم که شخصی از امیر المومنین (ع) پرسید: یا امیر المؤمنین (ع) ! آیا هنگام عبادت خدایت را دیده ای؟

امام (ع) فرمود: آگاه باش! من هرگز خدایی را که ندیده باشم، عبادت نکرده ام.

آن شخص گفت: خدا را چگونه دیده ای؟ ، امیر المؤمنین (ع) فرمود: « بدان، خدا را با چشم نمی توان دید، ولی با قلب می توان او را درک کرد» ، یعنی خدا را با چشم سر نمی توان دید، ولی با چشم قلب می توان پی به وجود خدا برد.

بنابراین امام مهدی (عج) نیز خدا را نه با چشم ظاهری بلکه با چشم عقل و قلب می بیند؛ زیرا خدا جسم نیست که با چشم ظاهری قابل دیدن باشد.

شمه ای از معجزات مهدوی از سبز کردن چوب خشک تا طی الارض و نداشتن سایه

*معجزات امام مهدی (عج) چیست؟

-معجزاتی که از ناحیه آن حضرت در غیبت صغرا به وقوع پیوسته بسیار است. در برخی روایات پاره ای از معجزات حضرت ذکر شده است که به صورت خلاصه و فهرست وار و با ارجاع به متن حدیث در ذیل می آوریم:

۱ - سبز کردن چوب خشک؛

۲- نرم کردن سنگ سخت؛

۳- سخن گفتن پرنده ای به امر حضرت؛

۴- جوشش آب و آذوقه از زمین؛

۵- طی الارض و نداشتن سایه؛

۶- کندی حرکت زمان؛

۷- قدرت تکبیر؛

۸- عبور از آب؛

۹- ندای ابر؛

برای مطالعه بیش تر، به فصل ششم از کتاب « نجم الثاقب» محدث نوری مراجعه کنید.