برای حضور در وزارت ورزش سر و ‌دست نشکنند

به گزارش پارس ، به نقل ازفارس، با نزدیک شدن به روزهای پایانی دولت دهم، صحبت درباره وزیر ورزش آینده زیاد است و مسئولان ورزش کشور انتظارات خود را در مصاحبه های مختلف از وزیر ورزش آینده مطرح کرده اند.

احمد رسولی نژاد، معاون امور مجلس، حقوقی و امور استان های وزارت ورزش در گفت وگو با فارس درباره مسائل مختلف ورزش، ملاک های وزیر آینده و عملکرد وزارت ورزش صحبت های زیر را انجام داد:

* در مدت زمانی که در وزارت ورزش بودید عملکرد این وزارت را چطور دیدید؟

وزارت ورزش ۶ معاونت دارد، دو معاون جوانان، دو معاون ورزشی و دو معاون عمومی که معاونت امور مجلس، حقوقی و امور استان های وزارت ورزش و توسعه منابع و پشتیبانی در بخش عمومی قرار می گیرد. با توجه به اینکه من پیش از این در مجلس حضور داشته ام، ایجاد تعامل و ارتباط تنگاتنگ مجلس با وزارت ورزش را داشتیم. هماهنگی مشارکت معاونان وزارت خانه و مدیران کل با مجلس، پاسخگویی به ارجاعات و موارد مختلف داشتیم. ۲۹ بند مجموعه عملکرد ما است. در بخش حقوقی در اولین اقدام این بخش را در وزارتخانه تقویت کردیم، در استان ها که پیش از این به وسیله یک کارشناس اداره می شد، اداره حقوقی تشکیل شد.

* در بین سه مسئولیت شما، کدامیک حساسیت بیشتری داشت؟

یکی از بخش های حساس بخش حقوقی است که مستندسازی ستاد اموال غیر منقول وزارت ورزش را تشکیل دادیم، برایمان مستندسازی بسیار مهم است. در زمان سازمان سابق تربیت بدنی بسیاری از املاکی که به سازمان های تربیت بدنی واگذار می شد، مستند نشدند. بنابراین تعداد املاک شناسایی شده ۷۵۹۱ ملک است، املاک مستند شده ۱۰۳۸ ملک و همچنین ۶۵۵۳ ملک نیز فاقد سند است. متاسفانه درصد بالایی از املاک فاقد سند هستند و با وجود تلاش هایی که شد این اموال قبل و چه بعد از انقلاب سند خورده نشده است. بخش دیگری که جزو بخش های مهم وزارت خانه محسوب می شود اداره کل هماهنگی امور استان هاست که ۳۱ استان زیر مجموعه ما هستند. بخش دیگری زیر مجموعه من است در وزارتخانه بحث گزینش است که اقدامات مختلفی انجام شده است.

* ادغام وزارت ورزش و جوانان را چطور دیدید؟ این موضوع در ابتدا مخالفان و موافقان زیادی داشت، بعد از دو سال نظرتان در این خصوص چیست؟

در اواخر سال ۸۹ وزارت ورزش و جوانان از ادغام دو سازمان تربیت بدنی از سازمان ملی جوانان تشکیل شد، با توجه به سابقه سه دوره کار در مجلس که دارم، این اقدام نامناسب بود.

* چرا؟

چون که خواسته های یک جوان ورزش نیست و خواسته های متعددی دارد، اشتغال، مسکن و ازدواج از دیگر خواسته های جوانان است. همچنین عمده کارکنان در استان در بخش تربیت بدنی بیشتر از سازمان جوانان بوده است، بنابراین در ادغام نیروهای سازمان جوانان در تربیت بدنی گم می شدند، البته تلاشمان این بود که مدیران کل علاوه بر اینکه از سازمان تربیت بدنی بودند، بخشی از آنها در امور جوانان هم شناخت کافی داشته باشند، تاکید ما همواره به امور استان ها این است که فعالیت جوانان تحت الشعاع ورزش نباشد. در ادغامی که صورت گرفت هیچ تکلیفی برای وزارت ورزش و جوانان تعریف نشد. فقط اعلام کرد این دو سازمان ادغام می شوند و امکانات هم باید در یک جا قرار بگیرد. معمولا مجلس ادغام تعیین شرح وظایف در وزارتخانه های دیگر می کرد و یا به دولت ماموریت می داد در مدت ۶ ماه اهداف را مشخص کنند، اما درباره وزارت ورزش و جوانان این کار صورت نگرفت.

* دلیل این کار چه بود؟

نمی دانم، این را باید از مجلس بپرسید. شخص رئیس جمهور که موافق این ادغام نبود و این کار در مجلس انجام شد، بنابراین خودشان باید پاسخگو باشند، اما وظایف تعیین نشده بود. به دنبال اختلافی که بین دولت و مجلس هشتم بود، چند ماه طول کشید تا وزیر ورزش سر کار بیاید. آقای عباسی هم بر اساس اینکه کار ادامه پیدا کند، راهبردها و سیاست های وزارت را مشخص و منتشر کرد. برنامه جامع ورزش در گذشته و مقررات مربوط به جوانان را در دولت های مختلف نوشتند که در اختیار همه استان ها قرار گرفت.

* روزهای پایانی دولت نزدیک است. پیشنهادتان برای وزیر ورزش آینده چیست؟

اگر چه این روزها پایان دولت محسوب می شود، اما بعضی از اشخاص نباید این حق را به خودشان بدهند بویژه افرادی که سابقا در ورزش بودند تحت عنوان نقد، تخریب کنند. در ماه رمضان باید رعایت انصاف و عدالت صورت بگیرد. مثلی وجود دارد که می گوید درونش ما را می کشد و بیرونش دیگران را. برای حضور در وزارت ورزش سر و دست نشکنند، خبری نیست. اگر شرایط به صورت تعاملی بین دولت و مجلس در آینده نباشد، به زودی وزیر ورزش آینده به عنوان اولین وزیر استیضاح می شود.

* فکر می کنید دلیلش چیست؟

۳۲۰۰ پروژه نیمه کاره داریم که مربوط به زمان ما نیست و شاید مربوط به ۲۵ سال قبل باشد، البته صدها پروژه به بهره برداری رسیده است اما ۳ هزار پروژه دیگر نمایندگان مجلس درخواست کرده اند، ۲ هزار میلیارد تومان دیگر هم احکام قضایی قطعی علیه سازمان تربیت بدنی سابق بوده است. بسیاری از پروژه ها از جمله نقش جهان برای بهره برداری دهها میلیارد پول می خواهند، اگر هر کدام از این پروژه هایی که نیمه تمام مانده و یا مجلس محترم درخواست آن را دارد، یک میلیارد تومان هزینه داشته باشد، ۶ هزار و دویست میلیارد تومان هزینه لازم داریم. ۲ هزار میلیارد تومان هم مربوط به احکام قضایی بود که جمعا ۸ هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان می شود، ۱۴ هزار هیئت ورزشی و ۵۰ فدراسیون و اعزام ورزشکاران حداقل دو سه هزار میلیارد تومان بودجه لازم دارد، بنابراین در کمترین حد ۱۴ هزار میلیارد تومان پول می خواهیم، اما مجلس در خوشبینانه ترین حالت ۳۰۰،۴۰۰ میلیارد تومان برای مان بودجه در نظر گرفته که البته اگر واریز شود.

* بودجه سال گذشته چقدر بود؟

ما سال گذشته حتی ۱۰۰ میلیارد تومان هم بودجه نداشتیم، بنابراین حضراتی که سرودست می شکنند. این مسائل را می گویم که آشنا شوند و مشکلات را بدانند. کار وزیر آینده کاملا مشخص است، مجلس در ماه اول با وزیر خوش و بش می کند، در ماه دوم تذکر می دهد، در ماه سوم سؤال می کند و در ماه چهارم استیضاح انجام می شود.

* عباسی هم در مدت زمان کوتاهی پس از حضورش به مجلس احضار شد!

وزیر ما هنوز یک ماه از حضورش نگذشته بود که استیضاح شد. آن هم در آستانه المپیک لندن. شما اگر تاریخ امضای برخی نمایندگان را ببینید تعجب می کنید. ۱۰ روز تا ۱۵ روز از تشکیل مجلس نهم، درخواست استیضاح مطرح شد. اگر مجلس نهم به وزیر آینده دو سال مهلت ندهد و اعتبارات داده نشود، باز هم این مشکلات پیش می آید. داستان همان مردی است که همسرش را کتک می زد، همسرش از او پرسید پول که نمی دهی چرا کتک می زنی؟ که مرد گفت اگر کتک هم نزنم معلوم نمی شود همسرت هستم! الان به ما نه دولت و نه مجلس بودجه نمی دهند. ما دو جلسه با نمایندگان مجلس داشتیم و با وجود مخالفت ها کارمان را انجام دادیم. برایمان مهم بود پروژه ها تکمیل شود. تاثیری که ورزش در سلامت جامعه دارد مهم است. ما هم دوست داریم در هر سالن استخر بسازیم و در هر شهر ورزشگاه داشته باشیم، اما پول نداریم. سال گذشته دولت محترم از محل ردیف بودجه یک درصد، یک ریال هم نداد، یکی از محل های عمده بودجه ما همین یک درصدها بود. باید بگویم در این مدت مربیان، هیئت های شهرستان ها و استان ها، مسئولان فدراسیون ها و همه دست به دست هم دادند تا موفقیت حاصل شد. مدیریت و تلاش های عباسی را نمی توان نادیده گرفت. حضور وزیر در تمرینات و حمایت از ورزشکاران مختلف قابل تقدیر است.

* سوال از وزیر برای تغییر مدیران بود؟

به ما فرصت ندادند، از روز اول که آمدیم، به یک هفته نکشید که اولین سؤال از وزیر مطرح شد. برای من جای سؤال بود که وزیری که یک وزارتخانه ادغامی را گرفته است، باید پاسخگوی چه سؤالی باشد؟ تعویض مدیر کل از اختیارات وزیر است، بنابراین اگر نماینده ای این تغییر را دوست نداشت باید سوال کند؟ با وجود اینکه من و وزیر مجلسی بودیم، دنبال تعامل با مجلس بودیم. از ما که گذشت، اما باید به دولت آینده فرصت داده شود. من می دانم مشکلات ورزش چقدر است. البته نمایندگان هم حق دارند، اما اگر فرصت خوبی داده شود و دو سال متوالی بودجه چند هزار میلیاردی در اختیار ورزش قرار بگیرد، اگر نتیجه حاصل نشد آنوقت توضیح بخواهند.

* وزیر آینده چه ملاک هایی باید داشته باشد؟ عده ای معتقدند عباسی ورزشی نبود، بنابراین لازم است یک شخص ورزشی روی کار بیاید.

خیلی از مسئولان جهانی، رئیس فیفا و فوتبال اروپا ورزشی نبودند، مدیر بودند. یک ورزشکار می تواند هم وزرشکار خوب و در آینده هم مربی خوبی باشد، اما نمی توان توقع داشت ورزشکار حرفه ای مدیر خوبی هم باشد. یک ورزشکار ممکن است قهرمان یک رشته به عنوان مثال در کشتی، دو و میدانی و یا فوتبال باشد، اما از رشته های دیگر اطلاعی ندارد. بنابراین لازم است تقسیم وظایف صورت گرفته و یک شخص مدیر در این جایگاه قرار بگیرد و همچنین به بحث جوانان تسلط کافی داشته و شناخت کلی از مجموعه ورزش داشته باشد. در دنیا غلبه جوانان بر ورزش بیشتر است. ۵۵ کشور در دنیا وزارت جوانان و ورزش دارند و سه کشور از جمله ایران، وزارت ورزش و جوانان دارند. گاها اتفاقاتی می افتد که جالب نیست.

* چه اتفاقاتی؟

مثلا در شورای برون مرزی تصویب می شود یک رشته نباید به یک مسابقه اعزام شود، اما ناگهان می بینیم گفته می شود باید بروند، وزیر ورزش آینده نباید اجازه چنین کارهایی را بدهد تا افرادی خارج از مجموعه ورود کنند و نظرات فنی بدهند. البته این کارها را آقای عباسی انجام نداده است. من برای وزیر ورزش آینده می گویم که نباید وی وارد جزئیات شود بلکه باید به فدراسیون ها، مربیان و رؤسا اختیار داده تا خودشان تصمیم بگیرند.

* نظرتان درباره رئیس جمهور منتخب چیست؟

آقای روحانی را می شناسم. قبلا در فراکسیون اکثریت در مجلس با وی همکاری داشتم و از نزدیک با او کار می کردم؛ البته خط مشی های خودش را داشت، اما می دانم که به بحث عقلانیت و تدبیر توجه می کرد. صحبتم این است که اگر تصمیم فنی گرفته شد، اجازه ندهد اطرافیان رئیس جمهور بگویند چه تیمی به مسابقات برود و یا چه تیمی اعزام نشود.

* شما همزمان با معاونت وزارت ورزش عضو هیئت مدیره باشگاه استقلال هم بودید، آیا پیش آمده درباره تقسیم بودجه توجه ویژه ای به استقلال داشته باشید؟

سال ۹۰ سال خوبی بود و کمک های خوبی این دو باشگاه داشت اما از سال ۹۱ که قرار شد سرخابی ها واگذار شوند، پولی به آنها داده نمی شود. این دو باشگاه دو شرکت دولتی محسوب می شوند بنابراین بورس می گوید این دو باشگاه باید برای واگذاری سودده باشند. سال ۹۰ استقلال و پرسپولیس زیان ده بودند بنابراین دولت به آنها کمک می کرد. اما در سال ۹۱ سودده شدند و علاوه بر اینکه هیچ پولی به آنها داده نمی شود حتی باید این دو باشگاه مالیات هم بدهند. بین این دو باشگاه هیچ وقت فرقی گذاشته نشد و بودجه ها به طور مساوی تقسیم شد. گاهی اوقات نمایندگان شهرستان ها و بعضی از سایت های روزنامه ها می گویند چرا به این دو باشگاه کمک می شود. این دو باشگاه دو شرکت دولتی وابسته به وزارت ورزش هستند، بنابراین باید کمک شوند. باشگاه های دیگر هم خبر دارم آنهایی که زیر نهادها هستند خیلی خوب مورد توجه قرار می گیرند.

* نحوه واگذاری این دو باشگاه به کجا کشیده شد؟

در یکی از بندهای بودجه آمده است دولت مجاز است سهامی که در باشگاه های ورزشی از جمله استقلال و پرسپولیس را با توجه به قوانین از طریق بورس به بخش خصوصی و تعاونی واگذار و درآمد حاصل را به حساب درآمد عمومی واریز کنند. در قانون آمده است، دولت مجاز است، یعنی بایدی وجود ندارد. ما هم دوست داریم این واگذاری صورت گیرد، اما نیاز به شیوه نامه داریم که در حال تنظیم بوده و تا آخر هفته تصویب می شود. پس از آن آماده ابلاغ خواهد بود.

* نحوه واگذاری به چه صورت است؟

نحوه واگذاری نیز به صورت مرحله ای خواهد بود. رئیس جمهور خواسته است حتما رعایت حال پیشکسوتان و هواداران را داشته باشیم، بنابراین باید تدبیری اندیشیده شود. دو سال قبل در مجلس هشتم در اجرایی کردن اصل ۴۴ قانون اساسی یک شرکت به مجموعه شرکت های اقتصادی به نام شرکت تعاونی سهام عام اضافه شد. تا پایان هفته شیوه نامه نحوه واگذاری این باشگاه تصویب می شود و در مراحل بعدی با همکاری خصوصی سازی و بورس کار را ادامه می دهیم.

* در دوران حضورتان در وزارت ورزش خاطره بدی یا خاطره خوشی دارید که همیشه در ذهنتان باشد؟

کار کردن در ورزش واقعا سخت است، من ۲۰ سال در سمت های و مکان های مختلف فعالیت کرده ام و سختی آن به اندازه حضور دو ساله ام در ورزش نبوده است. در حال حاضر نیز کارمند وزارت ورزش هستم. البته ورزش شیرینی های خاص خودش را هم دارد. صعود فوتبال با جام جهانی به عنوان سرگروه، حضور والیبال در لیگ جهانی، موفقیت ها در المپیک و پارالمپیک و قهرمانی های کشتی از خاطرات خوب است. در میان ورزشکاران بوده ام اشک ها و لبخندهای ما همراه با مردم بوده است. خودم نسبت به باخت ها حساس هستم. در مسابقاتی که در جام رمضان داریم، تیمم را به گونه ای می بندم که شکست نخوریم. الان حضور ذهن از خاطره بد ندارم اما معمولا باخت و نتیجه نگرفتن در یک بازی معمولی هم برای ما سخت است. گاهی اوقات اتفاق افتاده که افسوس بخورم مانند والیبال، که با خودم می گویم اگر بازیکنانمان بازی های خوبشان را در مسابقات آخر در لیگ جهانی در هفته های اول انجام می دادند، با ۴ امتیاز بیشتر به دور بعد صعود می کردند. والیبالیست ها زحمت کشیدند و فوق العاده ظاهر شدند، این موضوع تاثیر زیادی هم در بین مردم داشت. این مشکلات را گفتم تا وزیر ورزش آینده بداند با چه مسائلی مواجه خواهد بود. مشکلات زیادی در ورزش وجود دارد.