به گزارش پارس ، ایسنا به نقل از واشنگتن پست با اشاره به تحریم های دولت اوباما علیه ایران، تلاشش برای ضربه زدن به اقتصاد ایران و ابراز تمایل این کشور برای توسل به اقدام نظامی علیه برنامه هسته یی ایران نوشت که از سال ۲۰۰۹ و زمانی که باراک اوباما، رییس جمهور آمریکا شد، دولتش سرسختی فوق العاده ای در قبال ایران داشت و کنگره آمریکا نیز معمولا راهی را برای سخت تر کردن مواضع آمریکا در قبال ایران پیدا کرد.

این روزنامه با ذکر مثال هایی از تلاش های ضدایرانی هر دو حزب کنگره آمریکا در سال های اخیر افزود که به نظر می رسد در هفته جاری این مواضع کنگره کمی تغییر کرده است. ابتدا ۱۳۱ نماینده مجلس نامه ای را برای دولت ارسال کردند که آن را به دنبال کردن دیپلماسی با ایران که به تازگی حسن روحانی به عنوان رییس جمهور آن برگزیده شده است، ترغیب می کند.

این نامه که به دلیل اسامی نویسندگان آن، چارلی دنت و دیوید پرایس به نامه" دنت-پرایس" معروف شده است که محک نزدن روحانی و سنجیدن این که آیا انتخابش فرصتی واقعی برای پیشرفت را فراهم می کند یا خیر اشتباه خواهد بود و می افزایدکه آمریکا بهتر است از تمامی ابزارهای دیپلماتیک برای بخشیدن جان دوباره به گفت وگوهای هسته یی استفاده کند.

به نوشته این روزنامه این نامه از آن جهت حایز اهمیت است که توسط نهادی ارایه شد که به لحاظ سنتی با به کارگیری دیپلماسی در قبال ایران مخالف است اما اکنون تعداد زیادی از اعضای آن خواستار چنین چیزی شده اند.

به نوشته این روزنامه نکته دوم به تحریم ها مربوط می شود. معمولا کنگره در تابستان هر سال بدون توجه به این که اقدامش از نظر کاخ سفید خوب است یا بد، طرحی قانونی را به کاخ سفید می فرستد که هدفش تشدید تحریم های ایران است اما در سال جاری اعضای آن این سنت را شکستند. فصل نامه کنگره با عنوان" امیلی کادی" گزارش می دهد که طرح سالانه تحریم ها آماده نشده و حتی اگر برای سال جاری آماده شود، زودتر از ماه اکتبر این کار انجام نخواهد شد.

به نوشته کادی به تعویق افتادن طرح قانونی تحریم ها، پنجره دیپلماتیک خوبی برای آمریکا و ایران فراهم می کند زیرا حسن روحانی در ماه اوت دولت را به دست می گیرد و دور بعدی مذاکرات هسته یی بین المللی نیز برای سپتامبر برنامه ریزی شده است.

واشنگتن پست افزود که دولت اوباما و روحانی هر دو مدت هاست که به تمایل برای ورود به دیپلماسی مستقیم و کار کردن در جهت توافقی گسترده تر به منظور پایان دادن به چند دهه خصومت اشاره کرده اند. یک مانع اصلی میزان درجه ای است که ایران و آمریکا می توانند درخصوص اهداف و منافع مختلف شان با یکدیگر مصالحه کنند. این مانع سختی است. این منافع رقیب فقط از طریق مذاکرات مفصل و به احتمال زیاد مصالحه هایی سخت از جانب هر دو قابل حل و فصل هستند.

به نوشته این روزنامه موانع بزرگ دیگر نیز شامل سیاست های داخلی هر دو طرف است و این که هر طرف به فرهنگ سیاسی طرف دیگر بی اعتماد است.

بنا بر این گزارش دیپلماسی آمریکا- ایران بیش تر به بحث های داخلی در هر کشور درباره ارتباط خارجی میان آن ها مربوط می شود و برای آن هایی که تمایل دارند شاهد پایان این چند دهه خصومت به شکلی مسالمت آمیز و دیپلماتیک باشند، نرم شدن ظاهری کنگره در قبال ایران نشانه بالقوه، چشم گیر و یک گام واقعی هرچند کوچک به سمت صلح است.