تشنگی دل را در رمضان سیراب کنیم

به گزارش پارس به نقل از فارس، نمی دانم با شنیدن ماه رمضان چه چیزی در ذهن شما تداعی می شود و چه چیزهایی را به خاطر می آورید، برخی با شنیدن ماه رمضان یاد زولبیا و بامیه، حلیم بادمجان و آش رشته می افتند؛ یا صدای اذان مغربی که با شنیدنش خوشحالی غیر قابل وصفی را برای زودتر افطار کردن داریم، افطاری رفتن ها و افطاری دادن ها، شب های قدر و قرآن به سر گرفتن ها، دعای سحر و افطاری که شاید گاهی به معنای آن توجه هم نداشتیم اما خوب می دانستیم که ( (رَبّنا اِغفِرلَنا ذُنوبَنا) ) یعنی پروردگار ما، گناهان ما را ببخش و بیامرز یعنی چه؟

یعنی اینکه کاش نیاید ماه رمضانی اگر منهای خدا باشد و نیاید ماه میهمانی اگر ندانیم که میهمان که هستیم و تا وقتی که نفهمیده ایم این تو هستی که لحظه های افطار و سحرمان را پر می کنی از روزه سخنی به میان بیاوریم.

یعنی اینکه هر سال که می گذرد بسیار تشنه تر، گرسنه تر، حریص تر، منتظرتر از سال قبل اما نه تشنه آب که بنوشم؛ بلکه تشنه آب زلال شناخت وجود لایتناهی توأم که در سراسر وجودم جاری گردد و روحم را جلا بخشد، بسیار گرسنه ام، اما نه آنکه غذای دنیوی را انباشته کنم در وجودم؛ بلکه می خواهم سیر گردم با عبادت به درگاه تو و عنایت ابدی تو.

در معنای دیگر اذان و سحر را می خواهم برای قربت به تو، پس نظر کن به من ای یکتای جهان و ببخش من را که فقط یک بنده حقیر و نیازمند رحمت توأم و در ماه رحمتت خود را نازل کردی بر بنده ات؛ بر بنده حقیرت.

هر سال خوب می دانیم که اگر چه کوله بارمان از توشه راه تهی است اما انباشته از توکل که هست! ! اگر چه از پنجه های وحوش گناهیم بر چهره مان خون ترس نشسته است و اگر چه دستمان از آنچه کرده می لرزد و اگر چه موریانه های بیم استواری پاهایمان را سست کرده است، دلم امیدوار رحمت توست و خاطرم جمع لطف تو اگر چه خزه گناهانم مرداب دلم را هر لحظه به عفونت عذاب نزدیک می کند و آفتاب اطمینان به تو هنوز در آسمان وجودمان می درخشد، اگر خواب سرد زمستانی، گناه دلمان را به انجماد کشیده؛ نسیم بهاری اعتماد به لطف تو در آوندهای دلمان هیجان تازه آفریده است. اگر چه دانه وجودمان زیر خاک های غفلت و نسیان در اشتیاق خورشید تو شکفتن را از یاد برده با آمدن ماه رمضان ماهی که درهای آسمان و بهشت گشوده و درهای جهنم بسته می شود، و عبادت در یکی از شب های آن (شب قدر) بهتر از عبادت هزار ماه است، تمامی اینها را به فراموشی سپرده و به امید اینکه با به میهمانی آمدنت بتوانیم تمامی این زنگارها را از قلبمان که جایگاه نور وجود توست بزداییم و نفس هایی که تسبیح گو و خواب هایی که عبادت و عمل هایی که مقبول و دعاهایی که مستجاب می شوند را به دنبالش باشیم.

ماه رمضان که ماه فرصت ها است هر سال قمری و بنا بر چرخش زمین چه در فصل تابستان و زمستان برای همگان می آید و هر کس که به دنبال از دست ندادن فرصت ها است به خوبی از آن استفاده کرده و بدون توجه به سرما و گرما نهایت بهره را از آن می برد.

امسال هم که روزه گرفتن در فصل تابستان و در اوج گرما است، هستند کسانی که به دنبال خنکای این ماه در این گرماگرم تابستان و به دست آوردن بهشتی که یک لحظه ی آن را به آتش و گرمای جهنم نمی فروشند، چرا که می دانند اسم رمضان به معنی شدت گرما است (زیرا اعراب این اسم را برای این ماه در شدت گرمای تابستان که آن را « رمض» گذاشته اند زیرا که ربیع الاول و ربیع الثانی را در فصل بهار و جمادی الاولی و جمادی الاخری را در فصل زمستان نام نهاده اند (زیرا ربیع به معنی بهار و جمادی به معنی یخبندان است) .

پس خدای من خود توان و قدرت تحمل گرما و صبوری تشنگی جسم را به ما عطا فرما که بتوانیم تشنگی دل را در این ماه سیراب کنیم.

==============

یادداشت از مریم ایروانی