تفاوت دو رویکرد
روز گذشته، رهبر معظم انقلاب و ریاست محترم جمهور، هر دو در بیاناتی به مناسبت ولادت حضرت زینب سلامالله علیها، پیرامون نقش و جایگاه پرستاران سخن گفتند. هرچند هیچیک از چهرهها و رجال کشور قابل قیاس با امام و رهبری نیستند، اما بررسی نحوه تعامل رهبری با اصناف و اقشار مختلف، میتواند بسیار آموزنده و برای ترویج سبک درست مدیریت، درسآموز باشد. چند گوشه از ظرافتهای کلام رهبری که میتواند برای مدیران کشور اسوه باشد، چنین است:
روز گذشته، رهبر معظم انقلاب و ریاست محترم جمهور، هر دو در بیاناتی به مناسبت ولادت حضرت زینب سلامالله علیها، پیرامون نقش و جایگاه پرستاران سخن گفتند. هرچند هیچیک از چهرهها و رجال کشور قابل قیاس با امام و رهبری نیستند، اما بررسی نحوه تعامل رهبری با اصناف و اقشار مختلف، میتواند بسیار آموزنده و برای ترویج سبک درست مدیریت، درسآموز باشد. چند گوشه از ظرافتهای کلام رهبری که میتواند برای مدیران کشور اسوه باشد، چنین است:
یک. مسئله اول آن است که شخص زمامدار در نظام اسلامی، مسئول است و خود را همیشه بدهکار نسبت به مردم میداند. در این نگاه، مسئول حکومت هرقدر هم که در خدماترسانی به مردم پیش رود، بازهم ازخودراضی نمیشود و طرف حساب خود را خدا میداند. رهبر معظم انقلاب، روز گذشته، از کوتاهیهایی که در حق پرستاران شده سخن گفته و ماجرای چند سال پیش را یادآوری کردند که از مسئولان مرتبط خواسته بودند حداقل ۳۰ هزار پرستار باید استخدام شوند.
این را مقایسه کنید با حرفهای رئیسجمهور که گفتهاند: «کدام کشور است که بتواند زندگی مردمش را در همچنین دورانی با حداقلها اداره کند.» این در حالی است که احتمالا از اغلب مردم اگر پرسیده شود، معتقدند که مشکل کشور، حداقل بودن امکانات نیست، اتفاقا بهره کشور ما از ظرفیتهای مختلف بسیار بالاست، اما آنچه در آن کمبود داریم، انگیزه و روحیه کار و توان مدیریت است. به ادامه سخنان رئیسجمهور دقت کنید: «منتقدان و آنها که با دولت خوب نبودند هم نتوانستند کار بزرگ طرح تحول سلامت را منکر شوند، حتی مردم از شوق دم بیمارستان گریه میکردند از اینکه صورتحسابشان اینقدر پایین شده، چون ۲۰ میلیون برای پرداخت آماده میکردند، اما حسابداری مبلغ کمی از آنها میگرفت.» یعنی مردم از شدت خدمات ما و پایین بودن هزینههای آن به گریه افتادهاند!
یکی از نمونههای بسیار آموزنده، سردار حاج قاسم سلیمانی است که باوجود یکعمر مجاهدت در راه میهن، وصیتنامهاش آکنده از روحیه فداکاری برای مردم و حس بدهکار بودن به مردم و بهویژه مستضعفین است. او حتی برای نوشته روی مزارش نیز از پیش اندیشیده بود و طبق وصیتش، کلمه سرباز بر سنگقبرش نقشبست.
دو. مسئله دوم، تفاوت نگاه بهاصطلاح کارمندی و رفع تکلیفی با نگاه دلسوزانه و پدرانه است. روز پرستار زمان آن نیست که از نرخ افزایش دستمزد پرستاران، سخن گفته شود. مگر ما وظیفه خود را در برابر پرستارانی که از سلامت و خانواده خود گذشتهاند تا نظام بهداشت و درمان کشور زمینگیر نشود ادا کردهایم که بخواهیم با گزارشهای اینچنینی، بیلان کاری ارائه کنیم و همهچیز را خوب جلوه دهیم؟
سه. مورد سوم، اشاره به جزئیات و اشراف بر مسائل است. چندی پیش، اشراف مقام معظم رهبری بر مسائل حوزه دانشآموزی و المپیادهای علمی در دیدار خانواده آموزشوپرورش، جالبتوجه بود. روز گذشته، مقام معظم رهبری پیرامون اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری و فاصله افتادن میان اجرا و تصویب سخن گفتند، درحالیکه در میان انبوه سخنان و پیامهای مسئولان مختلف اجرایی، اشارهای به موضوعاتی ازایندست نشد.
کشور ما، به مسئولانی دلسوزتر، دقیقتر و خلاقتر نیاز دارد.
ارسال نظر