منصوریان: دستگیرم می‌کردند محروم می‌شدم

به گزارش پارس ، ایسنا گپ و گفت مفصلی با علیرضا منصوریان درباره موضوعاتی چون عملکرد و برنامه های آینده تیم ملی، همکاری با کارلوس کی روش و ماموریت های پلیسی که برای آنالیز کره جنوبی انجام داده، تفاوت کار با قطبی و کی روش، جدایی اش از پاس همدان و بالاخره تکلیفش در تیم ملی زیر ۲۲ سال انجام داده که مشروح آن در زیر می آید:

** شما به عنوان یکی از بازیکنان نسل سال ۱۹۹۸ وقتی تیم ملی توانست با برد کره جنوبی راهی جام جهانی شود، دوست داشتید جای این ملی پوشان بودید؟

طبیعی است شما هر روز صبح که تمرینات را می بینید، حالا به عنوان دستیار یا هر مسوول دیگری که باشید، دوباره آن حس در وجودت می آید که ای کاش بازی می کردم. زمانی که سر تمرین تیم های ملی هستیم زیاد این اتفاق می افتد. خداداداد عزیزی و کریم باقری دیگری بازیکنان نسل ۹۸ که به قطر آمدند، من صبح همان روز رفتم لبنان و ندیدم شان اما حرکت شان جای تقدیر داشت. فکر می کنم ۹۰ درصد بچه های ۹۸ این تیم ملی را حمایت کردند و البته رسانه ها هم نقش بزرگی داشتند.

** باقری در مصاحبه با ایسنا گفته این تیم ملی نسبت به تیم ملی سال ۹۸ با اقتدار بیشتری به جام جهانی صعود کرد، قبول دارید؟

بالاخره این بار کارمان به پلی آف نکشید. به عنوان تیم اول از گروه آن هم با برد کره جنوبی در کشور خودش به جام جهانی رفتیم. خب طبیعتا این شرایط قابل مقایسه با آن زمان نیست. ضمن اینکه آن تیم بعد از ۲۰ سال رفت جهانی و درست در نقطه اوج ناامیدی فوتبال مان بود؛ البته روزنه ای با تیم سال ۹۵ شکل گرفت اما آخرین نقطه دنیا برایمان ملبورن شده بود و فضا نسبت به الان فرق می کرد. چند هفته پیش مردم برای صعود به جام جهانی به خیابان ها آمدند اما شرایط ها فرق می کرد.

** خیلی ها به این تیم امیدی نداشتند و این نسل را با آن نسل قابل مقایسه نمی دانستند؛ بعد از باخت به ازبکستان عده زیادی کار تیم ملی تمام شده می دانستند اما کادر فنی همچنان امیدوار بود. چه چیزی باعث شد در این مدت این باور کادر فنی به کل تیم تعمیم داده شود که نهایتا به جامعه هم سرایت کرد؟

انگار فوتبال و اصلا ورزش ما همیشه باید به نقطه نزدیک به انتها و لبه پرتگاه برسد بعد به یکباره همه چیز دگرگون شود. بارها این حالت را دیدیم. خیلی وقت ها ورزشکاران مان تا به سرحد انجام کاری می رسند و زیر بار مسوولیت و فشار روحی از طرف جامعه قرار می گیرند، کار نشد را شد می کنند. در حالت نرمال تیم ملی با یک مساوی از لبنان و برد خوب در ایران مقابل ازبکستان به جام جهانی می رفتیم. یا اصلا یک برد از قطر در تهران می گرفتیم هم صعود کرده بودیم. شاید زیبایی فوتبال این است که یک جاهایی امتیاز نمی گیری و یه جاهایی هم می گیری. در این ۲۵ سالی که در فوتبال هستم این را یاد گرفتم در ایران اگر زمانی لازم باشد یک اتفاق مثبت بیافتد، همه دست به دست هم می دهند و یار دوازدهم می شوند. در تمام ورزش ها از جمله والیبال، بسکتبال، کشتی و… این اتفاق می افتد. الان همه باید به والیبالیست های کشورمان بخاطر حضورشان در لیگ جهانی تبریک بگویم. والیبال ما مثل فوتبال کره و ژاپن از آسیا جدا شده است.

یک انقلاب روحی در بازیکنان بوجود آمده بود و در زمان خوبی به قطر خوردیم. وقتی بود که فاصله بین عرب و عجم و حساسیت عرب ها نسبت به عجم زیاد شده بود و احساس مردم این بود که اگر به قطر ببازیم، آن باخت از حالت طبیعی بزرگتر است. بنابراین این حس به بازیکنان منتقل شده بود و خیلی به ما کمک کرد. رسانه ها رابط خیلی خوبی شدند. آنها باعث شدند ارتباط بین مردم و بازیکنان برقرار شود و به نوعی مردم ما را در عمل انجام شده، قرار دادند.

** قبل از بازی با لبنان هم که روحیه تیمی افزایش یافته بود.

بله؛ خب در بازی با لبنان، حریف دست و پابسته جلو آمد و می توانستیم بالای ۶ گل به آنها بزنیم. کارلوس هم نگران تفاضل گل تیم ملی بود. خوشحالیم کارمان به تفاضل گل و اره کشی نرسید!

** و بالاخره بازی با کره جنوبی؟

باید بگویم فدراسیون کفاشیان چیزی برای تیم ملی بزرگسالان کم نگذاشت. شاید در رده های دیگر که همیشه هم معترض بودیم اما اعتراض مان در مقطعی خاموش کردیم و هنوز داریم، کمبودهایی وجود دارد اما انصافا به تیم بزرگسالان رسیدند. الان دیگر توقع داریم به ما هم عین تیم بزرگسالان نگاه کنند. در تیم های پایه و بعضی بخش های فدراسیون حقوق نمی گرفتند اما نبی و کفاشیان همه تلاش شان را گذاشته بودند برای بزرگسالان.

امکاناتی نظیر اینکه ایرباس ۳۴۰ برای تیم ملی از زمین بلند شد. باور کنید لحظه ای که بازیکنان تمرین کرده بودند و آمدند در هواپیما، حدود ۸،۹ ساعت خوابیدند و در کره جنوبی بیدار شدند. این مسایل شاید جزیی به نظر برسد اما مهم است و در فوتبال دنیا حرف اول را می زند. بهترین تیم پزشکی، ماساژورها، لجستیک و… در اختیار تیم ملی بود، کفاشیان و نبی و وزیر ورزش کنار تیم اضافه شدند، رسانه ها پیغام مردم ایران را می رساندند. همه دست به دست هم دادند تا آن اتفاق خوشایند بیافتد. در این میان باید از حمایت های رییس جمهور هم تشکر کنم.

** جدال لفظی میان چوی و کی روش هم که به نفع ما تمام شد.

در این مسیر کارلوس توانست خیلی خوب پیغام مردم را بگیرد و به بازیکنان منتقل کند. در جنگ روحی روانی هم که چوی ایجاد کرده بود، کارلوس پیروز شد. فکر می کنم چوی یکی از تاثیرگذارترین آدم ها در فوتبال ما بود! سال ۹۶ که به عنوان دستیار یک، شش گل از ما خورد، زمانی که دفاع کره بود هم مرحوم سیروس قایقران از او رد می شد. در این مقطع هم که این چنین کرد. او به هر حال تاثیر مستقیم در کار تیم ملی داشته! در جنگ روانی که خودش راه انداخت، می خواست برنده باشد اما حواسش نبود با یک آدم باتجربه مثل کارلوس طرف شده است. آدمی که در دنیا حرفش را می خوانند.

باید اضافه کنم ما علی کریمی، پولادی، دژاگه را نداشتیم مهدی رحمتی و هادی عقیلی هم به هر دلیلی همراه ما نبودند. فکر می کنم کی روش بازی را در یک جنگ روانی و حرفه ای واقعا درآورد. تیم ما کلا ۲ حمله خوب و موفق داشت که روی یکی به گل رسیدیم. در یک ماهی که کامل کنارش بودم، واقعا تاکتیکش خوب بود. به لحاظ کیفیت فوتبالی نمی گویم که مثلا کره ای ها سیصد و چهل و خورده ای ضربه زدند به توپ و ما خیلی کمتر زدیم اما صعود به جام جهانی برایمان مهم بود حال می خواهد با ۱۰ ضربه باشد.

** فضای ورزشگاه کره جنوبی برای تیم ملی هم سنگین به نظر می رسید؛ شاید اگر هر تیم دیگری بود تحت تاثیر قرار می گرفت؟

بله فضا سنگین بود البته ورزشگاه دالیان چین هم همینطوری بود با یک تفاوت که آنجا ۴۰،۵۰ هزار نفر با سوت های کوچک همزمان مدام سوت می زدند. من صدای مایلی کهن را در ۲ متری خودم نمی شنیدم.

** با این تفاسیری که بیان کردید، عده ای از منتقدان هم معتقدند تیم ملی شانسی به جام جهانی رفت!

پشت قضیه یک تاکتیک دفاعی خوب خوابیده بود. ما برنامه های کره جنوبی را می دانستیم و تیم شان کاملا آنالیز شده بود. جالب بود چوی در ۹۵ دقیقه تاکتیک تیمش را عوض نکرد. سانتر از کنار، توپ مورب، روی استفاده از توپ دوم که می گیرند به صورت تصادفی یا یک کار تاکتیکی مستقیم، صاحب فرصت شوند و توپ را وارد دروازه کنند. آنها دوبار از عمق ما عبور کردند که یکی خیلی خطرناک شد. راه بعدی شان هم استفاده از ضربه کاشته یا کرنر بود که روی یکی از آنها رحمان عملکرد خوبی داشت. کره ای ها فکر کنم گروه موسیقی و کارناوال شادی آماده کرده بودند که بعد از بازی ما تعطیلش کردند.

** ازبکستان را چطور دیدید؟

من بعد از بازی با ازبکستان به تیم اضافه شدم. کره جنوبی در بازی با ازبکستان هم همین شیوه را پیاده کرد اما ازبک ها تحمل نکردند و بالاخره گل به خودی زدند اما به نظر من بهترین فوتبال گروه مان را ازبک ها بازی می کردند. در تیم شان جبارف، حیدرف و شماره ۹ آنها خیلی خوب بودند و واقعا تیم کاملی بودند. می دانید ازبک ها فوتبال بازی کردند و حرفه ای بازی نکردند. اگر حرفه ای بازی می کردند قطعا نتیجه می گرفتند. فکر می کنم حق کره نبود مستقیم به جام جهانی صعود کند. دوست داشتم جای کره و ازبکستان عوض می شد. اگر ما و ازبکستان یک گل دیگر در بازی های پایانی زده بودیم، این اتفاق می افتاد.

** کی روش مربی جزیی نگری است که تفاوت او را با سایر مربیان نشان می داد. ظاهرا او توانسته این رویکرد را به فوتبال ما القا کند. بیشتر از تجربیات تان از کار با او بگویید.

زمانی که کارلوس خواست با تیم ملی همکاری کنم به حدود ۵ ماه پیش برمی گردد؛ زمانی که به همراه نمازی و کی روش جلسه چند ساعته ای داشتیم. آن موقع احساس کردم مرد پرتغالی تنها شده و فشار زیادی روی او بود. شایعاتی مبنی بر اینکه کارلوس برود و گروه دیگر بیاید هم وجود داشت؛ جای تشکر از کفاشیان دارد که محکم پشت کی روش ایستاد. شاید برخی مدیران دیگر بودند تحت فشار زیر بار تغییر می رفتند. کفاشیان انسان بسیار صبور و خوش قلبی است. با وجود فشارهای بسیار روانی و رسانه ای روی کفاشیان، هر روز احتمال سکته یا کناره گیری وی را می دادم. البته وزیر ورزش هم از کارلوس حمایت می کرد و همیشه در جلساتش پشتیبان وی بود. در شرایطی که خود کفاشیان شرایطش بحرانی بود اما از کی روش حمایت کرد. من به کی روش گفتم ارزیابی هایم را می کنم و تا قبل از شروع اردوها اگر احساس کردم باید بیایم، حتما می آیم. من می دانستم سرمربی زیر تیم ملی امید هستم و آن مسوولیت سرجایش هست. باید با خودم معامله می کردم.

می دانستم اگر بیایم سمتی ندارم. سر تمرین همه کار می توانم بکنم اما هیچ کاره ام. نهایتا ۱۰ روز قبل از بازی عمان به کادر فنی اضافه شدم، حداقل این بود که می دانستم جای خودم را در سرمربیگری تیم ملی زیر ۲۳ سال دارم. برای تیم بزرگسالان بحث پرچم و مردم برایم بود. امروز به کاری که کردم افتخار می کنم چون ۷۶ میلیون از خانه هایشان بیرون آمدند. خوشحالم گوشه ای از پرچم دست من بود. برای بلند کردن پرچم بزرگ هر کسی گوشه ای را باید بلند کند. خیلی ها در شعار می گویند ما سرباز هستیم اما جایگاه سرگردی به آنها می رسد قهر می کنند و می گویند ما سرهنگیم! ! کسی که می گوید سرباز ایران باید واقعا هر جا که به وی تکلیف شود کار کند. برای من جایگاه مهم نبود می خواستم ایران با کارلوس به جام جهانی برود و دل مردم شاد شود.

** تمرینات تیم ملی زیر ۲۲ سال را هم که تعطیل کردید!

قرار شد به دو سه دلیل تیم را تا تیرماه تعطیل کنیم. وقتی با تیم زیر ۲۳ سال در آخرین تورنمنت قهرمان شدیم، بازیکنان یک روز آمدند و خواهش کردند در اردیبهشت و خرداد اردو نگذاریم. چون آنها بعد از لیگ استراحت نمی کردند. خرداد هم که زمان جابجایی ها و قرارداد بستن آنهاست حالا اردو می گذاشتیم و یکی از بازیکنان اصلی مصدوم می شد خوب نبود. در ایران پهلوان زنده همیشه مورد توجه است! نهایتا آن بازیکن فصل را از دست می داد و شاید آینده اش تغییر می کرد. با کارلوس کی روش به این نتیجه رسیدیم که تمرینات تیم را تا اواخر تیرماه تعطیل کنیم تا من در خدمت تیم ملی باشم. در خارج آنالیز حریفان را انجام دهم و در تهران هم به عنوان دستیار کنارش باشم.

** به عنوان آنالیزور و کمک با کی روش کار کردن چگونه است؟

خیلی سخت است. او خواب و خوراک را از آدم می گیرد. نمی دانی شب و روز کی تمام می شود. خودم کار آنالیز را در تیم امید می کردم اما به شدت کارلوس نبود. امروز یاد گرفتم برای موفقیت باید سخت گیری زیادتر باشد. تیم دوم است که تیم اول را به جلو حرکت می دهد. کار کردن به عنوان همکار او در سمت سرمربی تیم زیر ۲۳ سال بودن راحت تر است. کی روش سطح توقع اش خیلی بالاست. اولا که برای تک تک بازیکنان آنالیز می خواهد. ثانیه ورود و خروج آنها را هم می گیرد. اطلاعات شخصی بازیکنان، اطلاعات کلی تیم، مسایل تاکتیکی، فیلمبرداری از تمرینات و… را در یک پکیج سنگینی می خواهد. در کار آنالیز کنار کارلوس احساس کردم کار یک مدل دیگری است. من باید خیلی هزینه می کردم در کنار چنین مربی چیزی یاد می گرفتم، خوشحالم این اتفاق برایم افتاد. این یک ماه آخر چون فشردگی نهایی کار بود فهمیدم کارلوس با روش دیگری آنالیز انجام می دهدکه یاد گرفتم و برای تیم امید انجام می دهم. بالاخره هرچه بود چه با کمک بقیه و چه تنهایی انجام شد. آنالیز قطر را که به کی روش دادم با مارکار آقاجانیان رفتیم لبنان. مجزا از هم هریک آنالیز ها را دادیم. بعد از آن رفتم کره جنوبی و نزدیک کمپ این تیم بودم. تا روزی که تیم در سئول بود منم بودم و بعد هم که آمد اولسان، من هم به اولسان رفتند.

** کره ای ها خودشان متوجه نشده بودند؟ !

نه. اینجا باید از سفارت ایران در کره جنوبی بویژه آقایان سلطان پور و سلطان احمدی تشکر کنم. آنها کمک زیادی به من کردند، اطلاعاتی از شرایط کره جنوبی، مطالب روزنامه هایشان و… را به من دادند.

** تمرینات کی روش را چطور دیدید؟

حساسیت بسیار بالایی روی نحوه تمرینات دارد. شدیدا با حساسیت و آرامش کار می کند. روش تمرینی اش بر اساس نوع بازی حریف است یعنی براساس آنالیز حریف، تیمش را تمرین می دهد. مثلا پیش از بازی با کره جنوبی ما فقط بخاطر آن بازی و طبق نحوه عملکرد آنها، تمرین کردیم.

همیشه روی تخته وایت بورد ترکیب های مختلفی از کره بود. روی در و دیوار اتاق تمام ما ترکیب های مختلفی بود. (باخنده)

** به عنوان دستیار تفاوت کار کی روش و قطبی را در کجاها دیدید؟

من همیشه خودم را مدیون افشین قطبی می دانم. او روی تغییر ایده من در مربیگری تاثیر داشت. نباید می گذاشتیم قطبی به این آسانی از فوتبال ما برود. کاری با ایده اخلاقی او ندارم و فقط درباره ایده فنی اش صحبت می کنم. روزی که دستیارش شدم واقعا به من کمک کرد. او اصول برنامه ریزی را مثل کارلوس جلو می برد. اصول تمرینی قطبی مشابه کی روش بود با یک تفاوت که او قطبی بود و این کارلوس کی روش! تفاوت شان در کیفیت جایگاه ها بود. من خوشحالم با افشین شروع کردم و با کارلوس کارم را تکمیل تر کردم. امروز احساس می کنم بازیکنی یک سقفی دارد. شما در آسیا می توانید به سقف بازیکنی برسید اما در مربیگری سقفی نیست. احساس می کنید از قطبی و کی روش یا سر تمرین های مورینیو، گواردیولا، یورگن کلوپ و… چیزی یاد گرفتید اما سقفی برایش نیست. همیشه شما می توانید هر روز یاد بگیرید و احساس کنید چیزی نمی دانید. البته من به این نقطه رسیده ام که فاصله ام با منصوریان ۴ سال پیش پاس همدان را می فهم. خوشحالم در کشتی که به سمت جام جهانی می رفت من هم سوار شدم. برایم به لحاظ تجربی خیلی خوب بود. مربی که نانی و رونالدو را می آورد، زوای دیدی دارد که شاید زمان می برد آن زوایای دید را پیدا کنیم کی روش آدم بسیار باهوشی است. جدای از اینکه مربی بزرگی است بسیار باهوش است.

** به لحاظ اخلاقی کار کردن با او چگونه بود؟

آدم خوبی است. یک کسی خیلی بزرگ است اما خوب نیست اما یک کسی هم بزرگ و هم خوب است. جدا از جایگاهش واقعا به لحاظ اخلاقی خوب است. شاید خود من این ظرفیت نداشته باشم اما کسی که سرمربی رئال مادرید بوده و هدایت تیم با زیدان، فیگو، رونالدو، کارلوس و… را برعهده داشته یا مربی کریس رونالدو، کاسیاس، پینتو و… بوده وقتی به عنوان همکار روبرویت قرار می گیرد چنین روحیه ای در او نمی بینید. من که با کی روش خیلی راحتم. یک جاهایی عصبانی هم می شود و گردگیری هم می کند که بحث کار است اما واقعا یک دوست خوب است.

** با توجه به اینکه هدایت تیم ملی زیر ۲۲ سال را برعهده دارید، از الان به بعد همکاری تان با کی روش و تیم بزرگسالان چگونه خواهد بود؟

در آخرین جلسه که با کی روش داشتم و همینطور جلسه ای که در هواپیما با کفاشیان داشتم و البته در تهران، قرار شد با جدیت هدایت تیم زیر ۲۳ سال برعهده داشته باشم و فدراسیون هم امکاناتی مانند امکانات تیم کی روش برای ما فراهم کند. مدتی کنار تیم بزرگسالان نیستم تا فعلا بازی های قهرمانی آسیا در رده زیر ۲۲ سال را پشت سر بگذاریم. کفاشیان هم گفت اردوهای شناسایی ات را آغاز کن و قول مساعدت ویژه داد. پیش از این دست کفاشیان به لحاظ مالی خالی بود و در چنین شرایطی واقعا خیلی خوب تحمل کرد و جلو رفت. شاید خدا امسال برای فوتبال ما نگاه به دل کفاشیان کرد. فدراسیونش که بهترین فدراسیون شد، فوتبال ساحلی قهرمان آسیا شد، نوجوانان رفت جهانی، جوانان هم تیم خوبی بود شاید شانس هم در سرنوشتش دخیل بود. تیم اصلی هم که به جهانی رفت. بنابراین یکی از بهترین سال های فدراسیون بوده است.

** کی روش چه نظری برای آینده دارد؟

با کارلوس هم صحبت کردم. او در جلسه تهران گفت تازه از امروز کار شروع شد. هدف اول حضور در جهانی و هدف دوم حضور موفق در جهانی است. تاکید زیادی بر آماده سازی هرچه بهتر تیم زیر ۲۳ سال داشت که اگر بخواهیم در فوتبال بزرگسالان جابجایی نسلی داشته باشیم، باید از این تیم حمایت زیادی شود چون بازیکنان این تیم است که تیم بزرگسالان ما را برای جام های جهانی ۲۰۱۸ و ۲۰۲۲ تشکیل می دهند.

** اوضاع الان تیم زیر ۲۲ سال چطور می بینید؟

اردوی ما اواخر تیرماه خواهد بود. من تقریبا ۱۸ بازیکنم را شناسایی کردم، بین دو تا سه بازیکن شک دارم. دو سه تا خیلی خوب هم هست. ما تقریبا اسکلت تیم را پیدا کردیم. با تمام احتمام به سایر رده ها یک لحظه هم نمی توانم تیمم را رها کنم. ما مثل یک خانواده شدیم و خیلی متحدیم. این تیم آینده فوتبال کشور است. پشت سر تیم امید تیم جوانان سابق که اکبر محمدی هدایتش را برعهده داشت قرار دارد که به آنها هم شانس حضور و تست می دهم. اولین بازیکن که از آن تیم به تیم من آمد علیرضا جهانبخش بود. کارلوس می گفت امسال باید از تیم امید بازیکنان خوبی برای بزرگسالان خارج کنیم. فعلا دو بازیکن که حضور دارند اما کارلوس روی سه، چهار بازیکن دیگر هم نظر دارد که بستگی به عملکردشان در لیگ امسال دارد.

** در این مصاحبه شما برای تیم زیر ۲۲ سال که هدایتش را برعهده دارید بارها از لفظ تیم امید یا تیم زیر ۲۳ سال استفاده کردید! بالاخره فدراسیون تیم زیر ۲۲ سال (تیم شما) را تیم امید می داند یا باید یک تیم امید جدید با سرمربی جدید تشکیل شود؟

تیم امید زیر ۲۳ سال است و تیم من زیر ۲۲ سال. خب ۲۲ که تمام شود این تیم می شود زیر ۲۳ دیگر! متاسفانه لطمه ای که همیشه به تیم امید یا همین تیم دست من، زده این است که به المپیک یا بازی های آسیایی نزدیک می شویم، کمیته المپیک مدعی این تیم است و بعد از آن رها می شود.

** یعنی قرار است در بازی های مقدماتی المپیک ۲۰۱۶ ریودوژانیرو تیم شما شرکت کند؟

در آخرین تصمیمی که مسوولان فوتبال آسیا گرفته اند، بازی های مقدماتی المپیک دیگر وجود ندارد. همین مسابقاتی که قرار است ۷ ماه دیگر تیم من در آن شرکت کند یعنی اولین دوره مسابقات زیر ۲۲ سال آسیا، حکم مقدماتی المپیک هم خواهد داشت البته از دوره دوم آن. ببینید اولین دوره این بازی ها امسال در عمان برگزار می شود و سال آینده بعد از جام جهانی این تیم که زیر ۲۳ سال شده به بازی های آسیایی ایچئون کره جنوبی می رود. در ادامه دومین دوره بازی های زیر ۲۲ سال قهرمانی آسیا اوایل سال ۲۰۱۶ برگزار می شود که در آن رقابت ها سه تیم اول مجوز حضور در المپیک ۲۰۱۶ ریودوژانیرو را بدست می آورند. بنابراین دیگر مسابقات مقدماتی مستقل برای المپیک برگزار نخواهد شد.

** در این شرایط فکر نمی کنید الان باید به بازیکنانی که قرار است در آن تیم ۲۰۱۶ حضور داشته باشند و الان حدودا اواخر ۱۹ سالگی هستند (یعنی همان تیم جوانان سابق) بیشتر اهمیت دهید تا تیم فعلی تان؟ چون به هر حال آنها هستند که باید ظرف چند سال آماده شوند و تجربیات بین المللی بدست بیاورند تا امیدوار باشیم به المپیک راه پیدا کنند؟

به کفاشیان پیشنهاد دادم اضافه کردن رده زیر ۲۱ سال یک آسیب است، چرا؟ چون هنوز تعریف ما برای تیم زیر ۲۲ سال کامل نیست. تشکیل یک رده ملی در حرف راحت اما در عمل سخت است چون شما باید دورنمای پنج ساله برای این تیم ها داشته باشید. زیر ۲۱ سال را نمی توان نگه داشت چون سال بعد می شود زیر ۲۲ سال و بازیکنانش عضو آن تیم می شوند. سال بعد از آن هم می شود زیر ۲۳ سال بعد هم دیگر نمی شود مهارشان کرد. باید تعریف کلی برای زیر ۲۱ داشته باشید. چون زیر ۲۲ و زیر ۲۳ داریم. شما نباید سن تیم ملی را بالا ببرید. الان میانگین سنی تیم ملی بزرگسالان ما ۲۸ سال است و سال دیگر هنگام جام جهانی می شود ۲۹ سال. اگر قرار باشد بازیکنان را در یک رده مدام حفظ کنیم و بالای ۲۴ سال تحویل بزرگسالان بدهیم، خب ۲،۳ سال هم که تا شروع مسابقات مهم زمان باشد خب می شود همان ۲۷ سال دیگر.

من می گویم سن تیم ها ۱۹ تا ۲۲ و ۲۳ سال باشد چون دیگر بازیکن ۱۹ ساله باید بتواند در تیم های بزرگسالان بازی کند. او باید به خودش بیاید دیگر. به طور مثال علیرضا جهانبخش دو سال پیش با سن ۱۷ سالگی در تیم زیر ۲۳ سال بازی کرده است. وقتی او را دعوت کردم خیلی ها انتقاد کردند اما گفتم این آینده فوتبال ایران است چون الان وقتی لابلای بازیکن ۲۳ سال مثل ۲۵ ساله ها به توپ ضربه می زند، خب این یعنی یک پدیده و بازیکن بزرگ است، الان هم که رفته در هلند بازی کند. بازیکنان باید از ۱۹ تا زیر ۲۲ سال توانمندی هایش را نشان دهند. اگر قرار باشد مدام رده ملی اضافه کنیم او بدعادت می شود چون می داند اگر نتوانست زیر۱۹ بازی کند، می رود زیر ۲۱ سال، نتوانست ۲۲ سال، نشد ۲۳ سال و هر سال یک رده برایش کنار گذاشته شده است. این عادت باید از میان فوتبالیست های ما کنار رود چون رقابت را در میان آنها از بین می برد. همین می شود که میانگین سنی تیم بزرگسالان مان را افزایش می دهیم. مهدی مهدوی کیا ۱۸ سالگی به تیم ملی بزرگسالان آمد.

** اما وقتی بازیکنان تیم امید که باید در المپیک ۲۰۱۶ شرکت کنند قطعا نفرات فعلی شما در تیم زیر ۲۲ سال نیستند، چرا نباید از الان تیمی باشد که این بازیکنان بتوانند در آن حضور داشته باشند؟

وقتی تیم المپیک همین تیمی است که دست من است مگر من می توانم بازیکنانم را مربی دیگری بدهم؟ مثلا اگر می گویید تیم جوانان سابق تیم المپیک است پس تیم من چست؟ هر چند وقت یکبار می شنوم بیایید برای تیم امید یا المپیک سرمربی انتخاب کنیم اما می گویم تیمی که الان دست من است سال آینده زیر ۲۳ سال بوده و تیم المپیک است حالا برای سال ۲۰۱۶ فقط بازیکنانش عوض می شوند!

** تیم فعلی شما تقریبا همان تیم نوجوانانی است که علی دوستی مهر به جام جهانی نیجریه برد و در رده جوانان هم حضور داشت و اکنون تجربه بین المللی زیادی دارد؟

بله، نفراتی که دست من هستند، تعدادی را خودم انتخاب کردم اما ۸۰ یا۹۰ درصد شاگردان دوستی مهر هستند. اینها شاید تجربه ۱۵۰ بازی ملی با تیم های خارجی داشته باشند و یکی از دلایلی که آنها را حفظ کردم همین است. الان وقتی بازیکنی که می روند داخل زمین و بدون ترس ۳ گل به ترکیه می زند، می فهمم بعد از اینکه دقیقه ۲ گل خوردیم فقط نیاز به اعتماد نفس از سوی نیمکت دارد و آنقدر تجربه دارد که سریع خودش را پیدا کند. بعد از ۳ گل هنوز علاقمند به گل دارند چون ترس از تیم خارجی از آنها ریخته است.

** همین شده که تیم آنقدر آماده است که شما بدون تمرین آنها را جمع می کنید و می برید و به راحتی جواب می دهد؟

بله اما یک شانس خوب داشتیم. یک پیش زمینه ۹۰ روزه قبل از مقدماتی خودمان داشتیم. پارسال خرداد می توانستم بازیکنان بزرگتر از اینها را به مسابقات ببرم اما همین تیم را بردم چون می دانستم ضمن صعود به مرحله بعدی تجربه تیم هم بیشتر می شود. پارسال کی روش مربی بدنساز تیم ملی مک درموت را به من داد و شاید برای بازی های عمان هم بدنساز الان تیم ملی را از او قرض بگیرم. بالانس کردن بدنی تیمم مهم است. باید منطقی نگاه کرد چون می خواهم تمام تمرکزم را برای کار تاکتیکی بگذارم.

** یکی از مشکلات همیشگی تیم های ملی در رده قبل از بزرگسالی، مساله خروج این بازیکنان از کشور و بعضا همکاری نکردن باشگاه ها بوده است. به نظرتان می توان قانونی گذاشت تا اگر باشگاهی بازیکنش را نداد به طور جدی با آن برخورد شود؟

در این رابطه یک جلسه با کارلوس، حسن زاده، نبی و کفاشیان داشتم. آن موقع گفتم اگر باشگاه بازیکن ندهد من نمی توانم بازیکن خودم را محروم کنم چون دست خودم خالی می شود. پیشنهاد دادم به جای محرومیت بازیکن که همیشه می ماند وسط با باشگاه برخورد شود. بازیکن از یک طرف زیر فشار قرارداد باشگاه است و اینجا هم زیر قرارداد پرچم، پس حق انتخاب ندارد. اگر تیمی بازیکن نمی دهد اول مدیر باشگاه و بعد سرمربی آن تیم باید بیاید کمیته انضباطی. من از فدراسیون خواهش کردم چکشی برخورد کند. من این شانس و فرصت را ندارم که باشگاه بازیکن نداد تازه برویم کمیته انضباطی و شورای استیناف. می دانم این تصمیم سخت است چون شاید رودروی بعضی همکارانم قرار بگیرم. خوشبختانه عمده بازیکنانم دست دوستانم هستند مثل دایی. می دانم آنها طعم تیم ملی را چشیدند و همکاری می کنند. در بحث حوزه نظام وظیفه و گذرنامه هم باید بگویم آنها خیلی همکاری کردند. خوردم گاهی اوقات می روم و حضوری روسا را می بینیم. تا الان بازیکنی از سفرهای تیم ما جا نمانده است. برای میلاد فخرالدینی خک از احمدی مقدم تشکر می کنم که با تعهد خودم اجازه داد او بیاد. در حالت نرمال و قانونی این بازیکن حق خروج از کشور را نداشت. فدراسیون هم همیشه توافقات خوبی با آنها داشته و خودم هم از تمام توانم استفاده می کنم.

** چرا تیم امید (المپیک) همواره میان فدراسیون و کمیته المپیک قرار دارد و به نوعی همیشه از بی صاحبی رنج می برد؟

همیشه نزدیک المپیک و بازی های آسیایی این مشکل وجود دارد. به کفاشیان و افشارزاده گفتم یک متولی برای این تیم بگذارید. کلیه مسایل تیم امید را بدهید به فدراسیون و بودجه مشخصی را هم برایش مصوب کنید. بعد از مدت ها فهمیدم چرا ۴۰ سال است به المپیک نرفتیم چون این تیم همیشه بلاتکلیف است. معلوم نیست بچه کدام یکی از آنهاست. هر دو این تشکیلات خودشان را متولی این تیم می دانند. امکانات قبل از بازی های آسیایی و المپیک همیشه بی نظیر می شود اما بعد از آن تیم رها می شود.

** بالاخره شما همکار کی روش در کادر فنی تیم ملی می مانید یا فقط هدایت تیم زیر ۲۲ سال را بر عهده خواهید داشت؟

ما با هم همکار هستیم. تا دی ماه که مسابقات قهرمانی زیر ۲۲ سال آسیاست که تیم ملی بزرگسالان کار سنگینی ندارد. بیشتر کمپ و بازی های دوستانه است و کمپ های شناسایی که کارلوس خودش حرفه ای است. او خودش یکی از بهترین آنالیزورهای جهان است؛ مثلا می گوید این بازیکن ۷ سال دیگر می تواند چه شرایطی داشته باشد.

** تا حالا درباره بازیکن خاصی این جمله را گفته است؟

نمی خواهم تند بروم اما اگر روی بخشی از تیم جوانان سابق و بخش اعظم تیم من کار شود آینده های درخشانی خواهند داشت. در تمرینات تیم چند بازیکن هستند که احساس می کنم اگر اتفاقی برایشان نیافتد واقعا تاپ های آسیاهستند. هم هافبک، هم مهاجمان و هم گلر. اسم نمی آورم چون بازیکنانم حساسند. ما ۹۰ روز فرصت خوبی داشتیم که کار تاکتیکی کردیم. بازیکنان موقعی که می روند و برمی گردند در دو روز اول اذیت می شویم چون با تاکتیک های باشگاه های خودشان برمی گردند. مغزشان باید یک دیاگ بخورد تا تنظیم شوند.

** این مشکل را کی روش هم دارد. او در مصاحبه با ایسنا می گفت مغز بازیکنان را نمی توان تغییر داد و تغییر تفکرات تاکتیکی و هماهنگی شان نیاز به زمان دارد و برای همین من می خواهم بازیکنان در حداقل زمان کافی در اختیارم باشند؟

همیشه این مشکل را در رده ملی داریم و برای همین قبل از بازی های مهم ۱۵ روز اردو می گذارم. ما حداقل ۵ روز بهم ریختگی ذهنی بازیکنان را داریم. افکار و عقاید آنها به باشگاه هایشان چسبیده است و تا بیایید خارج کنید و آنها را یک دست کنید چند روز زمان می برد. چندین جلسه تاکتیکی هم باید بگذاریم اگرچه از نظر ذهنی خیلی خوب می گیرند. من در تیم امید سه روش تاکتیکی دارم. الان دفاع چپ و راست ما می دانند اگر بیایند تیم ملی بزرگسالان من از آنها چه می خواهم. کلاس های تئوری و فنی زیادی با هم پستی ها و بازیکنان کناری خودشان می گذاریم. ادوات تمرینی هم که امروزه پیشرفته شده است.

** زمانی که در اولین تجربه مربیگری در تیم پاس از مسوولیت تان برکنار شدید، فکر می کردید بلافلاصله بعد از آن به کادر فنی تیم ملی بزرگسالان راه پیدا کنید؟

باید ممنون باشگاه پاس باشم. خدمت بزرگ در قسمت منفی به من کرد. مدیون کسانی هستم که باعث شدند در پاس نمانم. بعضی چیزها دست من و شما نیست و خدا رقم می زنم. می خواهم خاطره جالبی از قطبی بگویم. وقتی هدایت پاس را برعهده داشتم در بازی با صبا در زمین این تیم خوب بازی می کردیم اما موقعیت زیاد خراب می کردیم. یک گل زدیم و در اوایل بازی سرپا هوش بودیم اما یک دفعه دیدم جمعیت هلهله کردند که نگو قطبی آمد در استادیوم. بازیکنان صبا که متوجه شدند یکدفعه همگی هایپر شدند و تیم ما را بهم ریختند و نهایتا تیم ما باخت. در رختکن به قطبی گفتم ما به شما باختیم! او به من گفت: " عزیزم چرا به من؟ ! " گفتم آمدید تیم قم را دگرگون کردید و برد. گفت اگر اینجوری است هفته دیگه می آیم برای بازی تان با ذوب آهن همدان بازی شما را تماشا می کنم ببینم می توانید نتیجه بگیرید. به او گفتم شما بیا اگر گذاشتم اصفهان امتیاز بگیرد!

در رختکن تیمم به بچه ها گفتم قطبی که آمد بازی شما با صبا را دید، چشمش چند تا از شماها را گرفته و برای بازی بعدی هم می خواهد بیاید همدان، پس باید با تمام وجود بازی کنید. واقعا هم نظرش بود و یکی از آنها مجید غلام نژاد بود. آن زمان ذوب آهن هم تیم بسیار خوبی داشت و در آسیا تا رده یک هشتم نهایی بالا رفته بود. قطبی که وارد استادیوم شد، تیم منصورابراهیم زاده از نیمه رد نمی شد. آن بازی نهایتا یک بر یک شد چون قاسم حدادی فر یک گل استثنایی در فوتبال زد. شب در رستوران موقع غذا خوردن افشین به من گفت: میایی کنارم تو تیم ملی کار کنی؟ گفتم: میام؛ همان زمانی بود که قطبی را هم تحت فشار گذاشته بودند باید یک دستیار ایرانی به کادر فنی اضافه شود. به من گفت: مهمه کجای کادر فنی باشی؟ گفتم: نه اصلا بگذار نفر آخر. گفت: آن وقت حاضری در تمرین هر کاری بکنی؟ گفتم: بله حاضرم! اصلا کونز و قیف می چینم و کاور به بازیکنان می دهم. فقط شما به من کار یاد بده اصلا مهم نیست کجا باشم. تیم ملی است و حالا هر کاری بکنید فرقی نمی کند.

** چه کسانی باعث شدند از پاس بروید؟

خیلی ها باعث شدند جز حاج کاظم اولیایی. نمی خواهم اسم عده ای را بیاورم. نمی دانم بعضی ها با چه رویی الان به من زنگ می زنند. ممنونم از کسانی که باعث رفتن من از پاس شدند. به هر حال من از آن مقطع وارد مقوله ملی شدم. تازه مسیر مربیگری ام با افشین عوض شد و وقتی با کارلوس کار کردم واقعا احساس کردم مسیر درستی را طی کردم. این جهش را باید ظرف ۶ سال انجام می دادم اما ظرف این دو سه ساله انجام دادم.

** از شما انتقاد می شود که به واسطه دوستی با مهدی محمدنبی دبیرکل فدراسیون توانستید به تیم های ملی راه پیدا کنید. اینکه دوستی شما و مارکار آقاجانیان و خیلی از استقلالی های دیگر که در تیم های ملی مسوولیت گرفتند به آشنایی تان در زمانی که در باشگاه پارس خودرو بودید و ایشان هم مدیرعامل بود برمی گردد. این را که قبول دارید؟

من دوستی صمیمی ام با نبی را به هیچ وجه تکذیب نمی کنم. دوستی ام با او برمی گردد به سال ۷۰ و همان زمان پارس خودرو. نبی رییس باشگاه من بود اما همان سال او شد معاون پرسپولیس و من رفتم به استقلال. هر کسی مسیر خودش را رفت اما دوست و برادر من ماند. اصلا خانواده ما یکی است اما الان ۱۷ ماه است قرارداد ندارم! و هیچ وقت نیامد پا در میانی کند. من از او گله کردم. به نبی گفتم از بیرون مردم را می سوزانید و از درون خودم را. وقتی سرمربی تیم ملی شدم گفت قرارداد و پاداش هایت را خودت باید پیگیری کنی و من کمکت نمی کنم. بارها و بارها از من مشاوره گرفته و به من مشاوره داده است. نبی دوست صمیمی من است و اصلا یکی از دلایلی که من در حوزه تیم ملی احساس آرامش دارم همین آدم است.

** یعنی واسطه بودن نبی برای مسوولیت گرفتن تان را تایید می کنید؟

در بحث قطبی نمی توانست واسطه شود. قطبی گفت: من ۱۱ گزینه برای دستیاری دارم. او یکی از آدم های قد و یک دنده فوتبال بود و می گفت از کمک مربی آزرده شدم. در فدراسیون فوتبال نبی از دوستان صمیمی ام است و هر وقت به فدراسیون می روم اول یک راست می روم طبقه سوم. اما در مسیری که داشتم به من کمک نکرده است. قرارداد اول من با پاس ۲۷۰ میلیون تومان بود اما من با ۶۰ میلیون تومان رفتم شدم دستیار قطبی و نهایتا ۵۴ میلیون گرفتم چون می دانستم کنار او بودن برایم مفید است. این کاری که کنار قطبی یا کی روش یاد گرفتم را حاضر نیستم با ۱۰ میلیارد تومان عوض کنم. من الان توانایی این را دارم که گروه تشکیل بدهم.

اصلا اگر در بازی با کره جنوبی من را سر تمرین کره جنوبی دستگیر می کردند، بخاطر جایگاه حقوقی که در تیم ملی زیر ۲۳ سال داشتم، من را دو تا سه سال محروم می کردند. اتفاقا بعدا نبی هم این را به کفاشیان گفت. باور کنید من در تمرین بسته کره جنوبی از دیوار استادیوم بالا رفتم. چون بخاطر پرچم بوده برایم افتخار است اما در این کار هیچ منطقی وجود نداشت. پلیس بازی بود. از دیوار استادیومی بالا رفتم که پنجاه نفر مامور حراست طبقه اول بودند، بیست نفر طبقه دوم بودند. خود کارلوس مانده بود من چطور ادواتم را کار گذاشته بودم و بالای سر ماموران از تمرین شان فیلم برداری کردم! در آن جلسه گفتم آقای نبی اگر من را محروم می کردند چه می شد؟ فقط دلم خوش بود که دارم برای مملکتم این کار را می کنم.

** چهره تان را هم تغییر داده بودید؟

چهره را که بله؛ کلاه گذاشته بودم. شکل را کمی تغییر دادم. یک موقع هایی شبیه توریست ها شده بودم. خودم از تیپم خوشم آمده بود.

** چرا قراردادتان هنوز بسته نشده است؟

اگر نبی می خواست راحت می توانست این کار را بکند. من از قرارداد یکساله برای المپیک لندن، دستمزد دو ماه را گرفتم. کفاشیان راحت گفت تیم سقوط کرده و ما ۲ ماه بیشتر پرداخت نمی کنیم. بعد از آن هم تا به امروز هنوز قرارداد ندارم. اعتراض هم داشتیم بالاخره من دستیارانی هم دارم. منصور رشیدی جزو نوابغ گلری ماست که کنار ما کار می کند. من تمام هزینه های سفر دستیارانم به مالزی را خودم دادم. الان به بدنساز تیم بدهکارم. چون می دانستم احتیاج دارم این هزینه ها را انجام دادم.

** از الان به بعد قرار شد مشکل تان حل شود؟

جلسه خوبی با کفاشیان در هواپیما داشتیم. قبل سفر می گفت واقعا پول نداریم؛ حتی بخشی از پول جایزه تورنمنت که تیم زیر ۲۲ سال قهرمان شد را به بازیکنان و بخش دیگر را به فدراسیون دادیم تا برای این سفرها استفاده کند. اما الان اوضاع فرق می کند و واقعا حس می کردم نیمه خالی لیوان کفاشیان پر شده و بعد از جلسه پذیرفت که قرارداد ما را ببندد. امکاناتی مانند تیم بزرگسالان در اختیارمان قرار دهد. خودم برای لباس با مارک های مختلف مشغول صحبت هستم. بالاخره وقتی وضعیت مالی فدراسیون خوب باشد، دوست دارند به تیم ملی برسند تا تیم شان نتیجه بگیرد. ما هم هر کاری کردیم برای این مملکت بود و هرچه داریم هم از این مملکت است. بقیه هم همینطور هستند، وقتی کریم و خداداد می آیند اردوی تیم ملی این خواستن ها دلی است. مصاحبه های حمایتی آنها اصلا قیمت ندارد.

** شما مامور آوردن رحمتی به تیم ملی بودید؟

خیلی دوست ندارم وارد این فضا شوم. بله به عهده من بود اما چیزی که بین من و کارلوس و مهدی رحمتی گذشت باید امانت بماند و درست نیست به آن ورود کنم. مهدی را دوست دارم و در بازی با روسیه هم به عنوان کاپیتان تیم من وارد زمین شد. از طرفی کارلوس هم معلم من است. یکسری چیز ها درباره بحث مهدی رحمتی پیش من امانت مانده و می ماند. همینطور درباره هادی عقیلی. هر اتفاقی افتاده بخاطر پرچم بوده و تا وقتی این دو نخواهند چیزی عنوان شود از طرف من بسته خواهند ماند.

** از برنامه های امسال تیم ملی و بازی های تدارکاتی درخواستی کی روش اطلاعی دارید؟

یک نشست کلی با کارلوس داشتیم و او هم با کفاشیان جلسه ای درباره برنامه ها داشته است. به طور حتم ما دیگر با کره جنوبی بازی نمی کنیم. با تیم هایی چون برزیل، آرژانتین، مکزیک اروگوئه از آمریکای جنوبی که فوتبال خشن و خشکی دارند یا با هلند، اسپانیا، آلمان، انگلیس، فرانسه و… از فوتبال اروپا یا تیم های محکمی چون نیجریه و کامرون از آفریقا. وقتی بازی اروگوئه و نیجریه را که می دیدم گفتم باید واقعا خدا را شکر کرد که به پلی آف نرفتیم. اگر بخواهیم با یک تیم آمریکای جنوبی بازی کنیم، دیگر کار خیلی سخت می شد. الان هم برای جام جهانی همه قوی هستند. به هر تیمی بخوریم گروه سختی خواهد بود. می دانم که باید خیلی آماده باشیم. باید بازی های بزرگ بازی کنیم حتی ببازیم. من برنامه های کی روش را نمی دانم اما یک چیزی به بچه ها گفت که گفتم: بچه ها بیچاره اید من که یه چند ماهی کنارتان نیستم (باخنده) ! کارلوس گفت: تازه کار ما شروع شد! صعود هدف اول و حضور خوب هدف بعدی است. من تیم ایران را خیلی خوب دیدم. به خصوص اینکه دژاگه هم به جمع ما اضافه می شود. امیدوارم در لیگ برتر تیم های بالای جدول هم خوب بازی کنند که لیگ هم خروجی خوبی داشته باشد.

** در جام جهانی ۲۰۱۴ شما هم روی نیمکت تیم ملی می نشینید؟

اصلا هیچ صحبتی در این باره نشده است. من و کی روش قبل از بازی ها دست دادیم و من گفتم خارج از مقوله کاری مثل برادر کنارت هستم. گفتم چیزی که مهم نیست جایگاه و پست است و فقط می خواهم برای تیم ملی مثبت باشم حال هرجا که تو تایید کردی. آمدم و به عنوان آنالیزور کار کردم. واقعا یکدلی را در این سه بازی را در همه تیم دیدم. همه تلاش می کردند و باید یک تشکر ویژه هم از جواد نکونام کنم نقش بسزایی در آرامش و موفقیت تیم داشت.

** نکونام را در این سه بازی کاپیتان باتجربه تری نسبت به گذشته دیدید؟

جواد دوست و هم بازی سابق من است. او خوب تیم را مدیریت کرد. من نکونام را در این بازی ها زیرنظر داشتم. جواد پخته شده بود. او با جواد با ۲ سال پیش فرق می کند. او نکونام سال ۲۰۱۱ نبود که در فضای بازی کردن، بازیکن و… قرار داشت. همان موقع هم کاپیتان بود اما الان به مرز پختگی زیادی رسیده است. جواد آن موقع که پاس هم بود استقلالی بود. یادم هست برای یک بازی در هتل المپیک بودیم و او اوضاع و احوال تیم ما را همان موقع پیگیری می کرد. قبل از اینکه به اوساسونا برود، رفتم دنبالش که بیاید استقلال. قول داد که اگر نرفت حتما بیاید. امروز جواد را هواداران استقلال دوست دارند. وی بخاطر هواداران باید در استقلال بماند و با این تیم در کنار دیگر بازیکنان جام قهرمانی آسیا را بالای سر ببرد. جواد یکی از نقاط مثبت تیم ایران بود که به بازیکنان آرامش می داد. ضمنا او می توانست با کارلوس هم بدون واسطه صحبت کند. هم او و هم مسعود شجاعی علاوه بر انگلیسی که ما صحبت می کردیم می توانستند اسپانیایی با کی روش صحبت کنند.

* در نشست خبری پیش از بازی هم نکونام در واکنش به اظهارات کاپیتان کره جنوبی صحبت های خوبی کرد که ظاهرا کی روش شب قبل از بازی در جمع بازیکنان از او تشکر کرده بود؟

اینکه بازیکن کره می گوید دوست دارم از چشم های نکونام خون بیاید و جواد می گوید خون که هیچ حاضرم جانم را هم برای کشورم بدهم، این یک انرژی مثبت به تیم آورد و کارلوس هم از او تشکر رسمی کرد. من هم تشکر کردم، او در بازی واقعا یک نعمت بود.