محصول تقوا بهتر است

 هرچند تخریب مجلس یازدهم، محدود به این روزها نیست و حتی پیش از انتخابات ، ماشین تخریب برخی علیه کلیت مجلس و چهره‌هایی که احتمال رأی آوری داشتند به کار افتاد، اما پرداختن به آن را از چند جهت به مصلحت نمی‌دانستیم. اما متأسفانه اخیرا پرده‌هایی از سناریوی پیچیده یک جریان خاص، علیه مجلس یازدهم هویدا شده که جای سکوت نیست. روی این سخن با پاسدار سابق، برادر صادق محصولی است.

یک. ازهرجهت که بررسی کنیم، تخریب مجلس یازدهم که مقام معظم رهبری، آن را از انقلابی‌ترین مجالس پس از انقلاب خواندند، در دایره انصاف نمی‌گنجد. شرایط کشور و سختی معیشت مردم ، تقارن با ناکارآمدترین دولت پس از انقلاب اسلامی و فشار مضاعف دشمنان خارجی، اقتضا می‌کند هر کس دل در گروی خط امام و رهبری دارد، دست از حاشیه‌سازی‌ها و تخریب آخرین سنگرهای اعتماد و امید مردم بردارد. از سوی دیگر، اصلا فرض کنیم که این مجلس انقلابی نیست و شایسته تحسین چندباره و مؤکد رهبر معظم انقلاب نبوده است، آیا اساسا فرصتی بوده که عملکرد مجلس بتواند اثر قابل‌توجهی بر جامعه و زندگی مردم بگذارد؟ 

آیا سه ماه برای تشکیل مجلسی که طبق قانون، باید بخش قابل‌توجهی از زمان آغاز به کار خود را صرف آماده‌سازی ساختارهای داخلی کند، فرصت مناسبی بوده و کفایت می‌کند؟ اگر کفایت نمی‌کند، شما چگونه قضاوت کرده و به این نتیجه رسیده‌اید که این مجلس، سزاوار تخریب است و آن را آماج حملات سیاسی خود قرار داده‌اید؟

دو. اشکال اساسی دیگر، آن است که برخی تعریف شدگان یا حداقل مدعیان در جبهه انقلاب، نقدِ هم‌گروهی‌ها را بر نقد رقیب اولی می‌دانند و به‌جای خالص‌سازی جبهه عملا باعث خالی سازی جبهه می‌شوند. شاید دلیل این مسئله، این باشد که انقلابی‌ها و هم‌مسلکان را بیش از دیگران، رقیب جایگزین و آلترناتیو خود می‌دانند. آیا به‌راستی کسی سراغ دارد که جناب محصولی و اطرافیانشان، نقد جدی و شناسنامه‌داری به مجلس پیشین کرده باشند؟ آیا مجلسی که برجام را با آن تفاسیر، تصویب کرد و از شدت دوگانگی، طرح شفافیت آرای نمایندگانش، ۱۰۰ رأی کمتر از تعداد امضاهای پای طرح به همراه داشت، این‌قدر در نگاه برادران، بهتر از مجلس امید و انتظار بوده است؟ ما حتی راضی بودیم که دوستان، مجلس فعلی را به همان اندازه یا بیش از مجلس قبل نقد کنند، اما چه می‌شود کرد زمانی که مجلس قبلی را حتی نقد هم نکرده‌اند و مجلس فعلی را با تمام توان تخریب می‌کنند. 

سه. برخی رفتارها و کنش‌های سیاسی جناب محصولی و هواداران و اطرافیانشان پیرامون مجلس یازدهم ، با سبک زندگی شخصی این بزرگواران نمی‌خواند. دراین‌باره به همین یک جمله بسنده می‌کنم، اما باید بررسی کنیم که حقیقتا در کدام میدان در ۴۰ سال گذشته، با اخلاص و تقوا عمل نموده‌ایم که بدعاقبت شده و کدام موردی را سراغ داریم که سیاسی بازی و طراحی‌های مادی و دنیوی، منتج به نتیجه مثبت شده است. مگر وحدت و انسجام و همدلی چه اشکالی دارد که برخی همواره نام و نشان خود را در تخریب و تهدید و طراحی منفی می‌جویند؟ مگر بنا به دین مبین ما، آبروی یک مؤمن از کعبه بالاتر نیست؟ حال چگونه است که علیه آبروی جمع زیادی، بی‌محابا عملیات می‌کنند و حتی فراتر از آن، به ساختارها رحم نمی‌کنند؟ 

چهار. گمان می‌کردیم که این دوستان، با مشاهده نتایج طراحی‌های خود از ۸۹ تا ۹۹، دست از این شیوه برداشته باشند، اما گویا این نگاه، خوش‌بینانه بوده است. خطاب به جناب محصولی و حلقه اطراف او باید گفت از کدام طراحی و عملیات تخریب، آورده‌ای داشته‌اید که این بار دوم باشد.

«صدبار بدی کردی و دیدی ثمرش را / خوبی چه بدی داشت که یک‌بار نکردی؟»

نویسنده : مسعود پیرهادی