انتشار شماره جدید کیهان فرهنگی

مدیرمسئول در طلیعه این شماره به موضوع انتخابات سال ۹۲ اشاره کرده و نوشته است: سرشت و سرنوشت نظام جمهوری اسلامی با اراده ملت اسلام خواه ما عجین است؛ اراده ای که « تغییر تعادل» را در قالب چرخش نخبگان در خمیره قانون اساسی خویش پذیرفته و نهادینه کرده و در برهه های مختلف زمانی شکل می دهد و تضمین می کند، نظام برآمده از خود را تازه می کند، بر آرمان هایش پای می فشارد و طراوت و شادابی نظام را با این پافشاری بر آرمان ها تضمین و جلوه گر می کند.
دکتر اصلانی افزوده است: همین اراده است که در افت و خیزهای گذشته این کشور و نیز در ادوار مختلف انتخابات، فراتر از نخبگان و احزاب می بیند، درک می کند، انتخاب می کند، تغییر می دهد، حرکت می بخشد، روح می دمد، مانع شکنی می کند و بی تعارف و خارج از هر ملاحظه ای و بدون رابطه قوم و خویشی و عقد اخوتی موانع را از سر راه انقلاب و نظام الهی اش کنار می زند.
وی در ادامه تأکید کرده است: انتخابات ۲۴ خرداد امسال نیز بسان همه انتخابات گذشته، به ویژه در سال ۸۸ با حضور سلایق مختلف سیاسی- از روحانیت مبارز و حزب مؤتلفه اسلامی گرفته تا عناصر اصلاح طلب و اصولگرای مستقل- تجلی همین اراده بود؛ اراده ای که پرده توهم را از چشمان غافلان کنار می زند، به آنان درس می دهد و با پایداری خود بر قانون اساسی و ساختارها و سازوکارهای برآمده از آن، قواعد مدنیت سیاسی را به کسانی می آموزد که در سال ۸۸ از سر خودخواهی و نفسانیت با جعل کلید واژه « تقلب» و تحریک برخی از مردم به شورش و اردوکشی خیابانی، جمهوریت و اسلامیت نظام میراث خمینی بزرگ (ره) را نقض کردند. قواعد قانونی مدنیت سیاسی را پایمال نمودند و به زعم خویش قصد داشتند خواست اهریمنی شان را بر خواست توده های میلیونی ملت و اراده قانونی آن تحمیل کنند.
وضعیت ادبیات داستانی در دوره اصلاحات، موضوع گفت وگویی با زنده یاد امیرحسین فردی، پدر داستان نویسی انقلاب، است. از زبان وی می خوانیم: وزارت ارشاد افتاد دست کسانی که سنخیتی با انقلاب نداشتند. افرادی که مثل عطاءالله مهاجرانی، وزیر ارشاد این مملکت بودند، سال ها در حوزه داستان، کتاب سال برگزیده نداشتند تا اعتماد به نفس را از ما بگیرند، یعنی همان طور که روشنفکرها شدند صاحب حوزه هنری، همین ها شدند تئوریسین کتاب سال.
فردی افزوده است: آن دوره- اصلاحات- یک سری از روشنفکرها از سر تحقیر به ادبیات انقلاب جایزه نمی دادند.
« فلسفه کودتای سرمایه داری» عنوان مقاله دیگری است که توسط پیام فضلی نژاد به نگارش درآمده است. در بخشی از آن آمده است: مدرنیست ها اگرچه از حقیقت جویی و عقل گرایی دم می زنند، اما در واقع، « حماقت» را به نام « عقلانیت مدرن» در بازار علم می فروشند. همه این خیانت ها برای آن است که به هر وسیله ای سلطه نظام ایدئولوژیک سرمایه داری را بر جهان تداوم بخشند و در این دسیسه، بسیاری از متفکران برجسته غربی شریک جرم سرویس های جاسوسی هستند.
وی در ادامه افزوده است: روشنفکران دست به افشاگری نمی زنند. فاصله آنان با جهانی که در معرض فاجعه قرار دارد، هر هفته و هر روز بیشتر می شود. فاصله میان وعده های روشنفکری و وضعیت انسان ها نیز از هر زمانی وحشتناک تر شده است، اما آنان هیچ حرکتی نمی کنند و در همان جبهه همیشگی باقی مانده اند. همان همایش های همیشگی را برگزار می کنند و همان کتاب ها را انتشار می دهند.
همچنین در این شماره می خوانیم: « عظمت ماه مبارک رمضان» در بیان حضرت آیت الله جوادی آملی، « جنگ های ۲۰۰ ساله اروپاییان علیه جهان اسلام، از ایده تا عمل» نوشته اصغر کشوری، « همراهان ناهمراه» به قلم حسین شریعتمداری، « انقلاب اسلامی و رویکرد شهید مطهری به آن» از مصطفی انصافی، « درآمدی بر روش شناسی برداشت از سخنان رهبری» نوشته حسین ایزدی، « اسلام انحرافی و انحراف اسلامی از منظر شهید مطهری» نوشته حجت الاسلام دکتر محمدرضا باقرزاده، « رأی اعتماد به نظام اسلامی و ساز و کار انتخابات» به قلم قاسم غلامرضایی، « نامیرا» از صادق کرمیار و…