کم لطفی وزارت بهداشت ازدیدنماینده رئیس جمهورمنتخب

به گزارش پارس ، به نقل ازتسنیم، دکتر رضا ملک زاده نماینده رئیس جمهور منتخب در حوزه سلامت در تشریح تجمیع تمرکز مدیریت در حوزه بیمه ها در وزارت بهداشت اظهار داشت: سازمان های بیمه گر یک نوع سازمان های مستقل به حساب می آیند و در گذشته نیز سازمان تامین اجتماعی یک سازمان کاملاً مستقل بود و خودش سیستم نظارت و ارزیابی داشت.

وی افزود: وقتی ما می گوییم تولیت اینها با وزارت باشد این مسئله را مدنظر داریم که این سازمان ها خودشان کاملاً مستقل هستند و می توانند مکانیزم های گوناگونی برای نظارت داشته باشند و هنوز هم این کار را انجام می دهند و اصلاً معنای آن این نیست که اختیارات آنان در بخش نظارت از آنان سلب شود.

ملک زاده که در برنامه تلویزیونی پزشکی « نبض» صحبت می کرد، بیان داشت: وزارت بهداشت تنظیم کننده این موارد است حتی ارائه خدمات نیز در بخش های مختلف از جمله بخش های خصوصی و دولتی توسط ارائه دهندگان خدماتی به صورت مستقل صورت می پذیرد. مثلاً دانشگاه های علوم پزشکی واحدهای مستقلی به حساب می آیند که توسط هیئت امناء اداره می شوند.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا این استقلال ها باید در یک وزارتخانه یا دو وزارتخانه تعریف شود، گفت: استقلال در یک وزارتخانه باید تعریف شود، وزارت بهداشت در حقیقت یک مرکزی است که مجموعه ها و واحدهای درمانی را تحت پوشش دارد ولی متاسفانه این روزها مشاهده می کنیم که حتی اختیاراتی که باید هیئت امنای دانشگاه ها داشته باشند نمی بینیم و می خواهند بیمارستان ها را هیئت امنایی کنند. در حالی که باید این اختیارات در خود هیئت امناها باشد و دانشگاه ها طبق قانون هیئت امناء دارند و خودشان ارگان های مستقل به حساب می آیند ولی در اینجا وزارت بهداشت کم لطفی کرده است و یک سیستم بی اختیاری را تنفیذ کرده است در حالی که به معنای واقعی دانشگاه های علوم پزشکی باید مستقل باشند چون هیئت امناء دارند و باید خودشان مسئول درآمدهایشان باشند.

ملک زاده ادامه داد: در این مقوله وزارت بهداشت فقط باید باید نقش لجستیک، حمایت کننده و هدایت سیاست گذاری ها را بر عهده داشته باشد. بنابراین این مسئله که در یک جا ارائه خدمت شود و در یک جای دیگر نظارت صورت پذیرد اینطور نیست و اگر بتوانیم آن ارتباطی که تاکنون نتوانسته ایم با سازمان هایی مانند نظام پزشکی برقرار کنیم تا بتوانیم یک اعتماد دو طرفه بین جامعه پزشکی برقرار شود باید صورت پذیرد تا خیلی از مشکلات در حوزه سلامت برطرف شود.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا برنامه های حوزه سلامت در دولت آینده به صورتی خواهد بود که این ارتباطات بین سازمان نظام پزشکی و جامعه پزشکی افزایش یابد، افزود: بله، به نظر بنده باید این مسئله صورت پذیرد و اگر ما می خواهیم به موفقیت هایی در حوزه سلامت دست پیدا کنیم باید این کار را انجام دهیم. مثلاً از نیروی پرستاری بهتر می توانیم استفاده کنیم و اساساً رضایتمندی در بیمارستان ها منوط به خدمات خوب پرستاری است و هر چقدر هم که پزشکان خدمات خوبی ارائه دهند یا جراحی مناسبی داشته باشند ولی سیستم پرستاری خدمات مناسبی ارائه ندهد کسی که از بیمارستان مرخص می شود ناراضی خواهد بود. بنابراین مسئله مهم آن است که ما تیم های پزشکی را به صورتی در کنار هم قرار دهیم تا همانطور که همراه هم هستند به صورت واحد به ارائه خدمات سلامت بپردازد.

ملک زاده ادامه داد: ما اگر حتی راهنماهای بالینی ایجاد کنیم ولی جامعه پزشکی آن را رعایت نکند این راهنماهای بالینی فایده ای ندارد و باید اعتقادی به وجود آید تا جامعه پزشکی براساس این راهنماهای بالینی به مردم خدمات سلامت ارائه دهد و وقتی می گویم جامعه پزشکی یعنی همه گروه پزشکان، پرستاران، داروسازان و آزمایشگاه ها را شامل می شود و با توجه به سرمایه ها و بودجه هایی که در حوزه سلامت وجود دارد باید خدمات پزشکی به روش صحیح به جامعه ارائه شود تا مشکلاتی که در حوزه سلامت از گذشته بوده است حل شود.

وزیر اسبق بهداشت در پاسخ به این پرسش که از برنامه پنجم توسعه حدود ۲ سال می گذرد و خیلی از مفاد این قانون عملی نشده است و آیا نباید موانع عملی نشدن این مسائل برداشته شود، گفت: ببینید موانع اصلی در این زمینه در این است که باید یک اراده سیاسی در دولت وجود داشته باشد تا سلامت امر مهمی به حساب آید و این مقوله هم برای نمایندگان مجلس و دولت باید صورت پذیرد.

نماینده حوزه سلامت رئیس جمهور منتخب بیان داشت: اگر واقعاً ما به این امر اهمیت دهیم قطعاً این مشکلات در حوزه سلامت قابل حل است ولی مشکل اصلی در آن است که وقتی یارانه ای که باید در بخش سلامت پرداخت شود، پرداخت نمی شود.

وی در پاسخ به این پرسش که فکر می کنید پرداخت از جیب مردم در حوزه درمان در پایان دولت یازدهم به چند درصد می رسد در حالی که در حال حاضر این رقم در حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد است، افزود: واقعاً این مسئله بستگی به آن دارد که چه مقدار منابع مالی لازم در حوزه سلامت و اختیارات آن لحاظ شود و با توجه به اینکه هزینه های درمان رو به افزایش است، زیرا هر چه ما در پزشکی پیشرفت می کنیم و امکانات تشخیصی بیشتر می شود و داروهای جدید و گرانقیمت وارد بازار می شود، در همه جای دنیا روند کلی هزینه های درمان افزایش می یابد و اگر ما منابع مالی را درست در اختیار نداشته باشیم و مدیریت صحیحی نیز صورت نپذیرد نمی توانم عدد خاصی را در زمینه پرداخت از جیب مردم در حوزه درمان عنوان کنم. ولی فکر می کنم اگر منابع مالی و مدیریت لازم برقرار شود می توانیم پرداخت از جیب مردم که اکنون حدود ۵۰ تا ۶۰ درصد است را کاهش دهیم.