به گزارش پارس به نقل از تسنیم، هم اکنون بدون در نظر گرفتن طرحهای توسعه ای ۱۰ فاز در مدار بهره برداری پارس جنوبی، ۱۴ فاز این میدان مشترک گازی در مراحل مختلف توسعه قرار دارند. در این ۱۴ فاز که هیچ چاه به مدار بهره برداری رسیده ای نداریم، نیاز به دکلهای حفاری دریایی برای حفاری چاههای توصیفی و تولیدی ضروری است.


در مجموع با ورود دکل حفاری سحر ۲ در اردیبهشت ماه سال جاری به فاز ۱۹ پارس جنوبی، تعداد دکلهای حفاری در ۱۴ فاز در مدار توسعه این میدان مشترک به ۱۴ دکل رسید. از این تعداد ۲ دکل حفاری در لایه های نفتی پارس جنوبی و ۱۲ دکل روی مخازن گازی این میدان مشترک مشغول حفاری هستند.


با احتساب سه دکل حفاری شاغل در طرحهای توسعه ای و بهبود برداشت فازهای یک، ۵ و ۱۰ پارس جنوبی شمار دکلهای حفاری این میدان مشترک به ۱۷ دکل می رسد که از این تعداد ۱۴ دکل در بخش گازی پارس جنوبی مستقر است.


از این ۱۷ دکل حفاری، ۱۶ دکل به صورت استیجاری در دست شرکت های فعال در پارس جنوبی است. هر دکل حفاری استیجاری که غالباً از شرکت های ترکیه ای، هندی و چینی اجاره شده اند، حداقل هزینه ۱۵۰ هزار دلاری را در هرروز به عنوان هزینه اجاره برای کشور به دنبال دارد.


این هزینه حدود ۴۵۰ میلیون تومانی در هرروز در طرحهای توجیه اقتصادی واگذاری فازها به پیمانکاران دیده شده و در قیمت تمام شده توسعه یک فاز تأثیرگذار است. به عبارتی دیگر این هزینه روزانه اجاره دکلهای حفاری که تنها در میدان پارس جنوبی به ۷ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان می رسد، از جیب دولت که همان بیت المال معروف و سرمایه ملی است پرداخت می شود.


آخرین چاههای به تولید رسیده پارس جنوبی مربوط به چاههای فاز ۱۰ پارس جنوبی است که بیش از ۳ سال پیش به مدار تولید آمدند. هم اکنون نیز با وجود تولید روزانه بیش از ۴۵۰ میلیون مترمکعبی گاز و ۴۰۰ هزار بشکه ای نفت پارس جنوبی توسط شریک قطری، ایران روزانه در حدود ۲۹۰ میلیون مترمکعب گاز از این میدان مشترک برداشت می کند و بهره برداری از منابع نفتی این میدان نیز هنوز از طرف ایران محقق نشده است.

ایران پارس جنوبی ترکیه دولت سرمایه صنعت نفت گاز نفت دکل حفاری