ناگفته‌هایی از دلالی دکل‌های نفتی

به گزارش پارس به نقل از فارس، دیر زمانی نیست که مسئولان و همچنین رسانه ها اهمیت ساخت داخل تجهیزات مورد استفاده در صنعت نفت را پذیرفته اند. شاید این رویکرد جدید که زمینه ساز پیوند نفت با صنعت و اقتصاد ملی است را باید مدیون تحریم ها بدانیم.

در عین حال علیرغم آنکه مدت هاست بخش عمده تجهیزات مورد استفاده در صنعت نفت ایران از جمله دکل های حفاری از خارج از ایران وارد کشور می شود، به تازگی پای مباحث مربوط به دلالی خرید دکل های نفتی به رسانه ها باز شده است.

شرکت حفاری شمال به عنوان یک شرکت بورسی که سهام آن مدت ها پیش به بخش خصوصی واگذار شد یکی از مراکز توجه این اخبار بوده و این شرکت متهم شده است با لغو قرارداد خرید دکل از سازندگان داخلی، قراردادهایی را با سازندگان خارجی دکل های نفتی منعقد کرده است. درباره ارتباط این شرکت با دلال های خرید دکل نیز اخباری در بعضی رسانه های خاص منتشر شده است.

اکبر ترکان معاون سابق برنامه ریزی وزیر نفت نیز پیش از این بر لزوم ساخت دکل های حفاری نفت در داخل کشور و نقش منفی دلال ها در خرید این دکل ها از خارج از کشور سخن گفته بود. علیرغم آنکه به نظر نمی رسید مخاطب ترکان شرکت حفاری شمال باشد اما در بعضی گزارش های رسانه ای از گفته های ترکان بر علیه این شرکت خصوصی استفاده شد.

بدون پیش داوری و قضاوت با هدایت الله خادمی مدیرعامل حفاری شمال به گفت وگو نشستیم و به صراحت از او در این باره پرسیدیم. این گفت وگوی صریح و خواندنی درباره دلالی خرید دکل های گران قیمت نفتی و ساخت داخل آنها پیش روی شماست.

پیش از آن باید اشاره کرد حفاری شمال از معدود شرکت های حفاری ایرانی است که پروژه های قابل اعتنای حفاری در خارج از مرزهای ایران را بر عهده دارد و حفاری اکتشافی منجر به کشف نفت در آب های عمیق دریای خزر نیز به وسیله این شرکت انجام شده است. مسئولان حفاری شمال می گویند این شرکت سودآورترین شرکت حفاری خاورمیانه در سال های اخیر بوده است.

فارس: اجازه بدهید بدون مقدمه وارد بحث ساخت داخل و خرید دکل خارجی شویم. شما مستقیما طرف قرارداد جهاد دانشگاهی برای ساخت داخل دکل های حفاری بودید یا جهاد دانشگاهی با وزارت نفت قراردادی منعقد کرده بود و قرار بود در میان شرکت های فعال حفاری برای آن مشتری پیدا کنند؟

خادمی: در جریان قرارداد ساخت ۱۴ دستگاه دکل حفاری با جهاد دانشگاهی تا زمانی که قرارداد منعقد شد، هیچ اطلاعی از این قرارداد نداشتیم و کسی با ما صحبت نکرده بود. مدتی بعد از عقد این قرارداد، نفت به ما نامه ای داد و درخواست کرد که ما ۴ دکل و شرکت ملی حفاری نیز ۱۰ دکل را از این قرارداد خریداری کنند.

با ما جلسه ای گذاشتند که در این جلسه هم حفاری شمال و هم ملی حفاری این مطلب را مطرح کردند که مشخصات فنی این دکل ها از ابتدا باید مشخص و مورد تایید خریدار باشد. بعد وارد بحث مالی شدیم.

نفت اینجا متوجه شد که خودش نمی تواند قرارداد منعقد کند و شرکت حفاری باید وارد قرارداد شود. بنابر این از ما خواستند قرارداد ببنیدم. ما پرسیدیم که اگر ما قرارداد ببندیم پول آن را از کجا تأمین کنیم؟ نفت گفت شرکت ملی حفاری برای حفر چاه توسط ۱۰ دکل با شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب قرارداد ببندد و پیش پرداخت خرید ۱۰ دکل خود را از این طریق تأمین کند، یعنی پیش پرداخت یا کل پول قرارداد را دریافت کرده و به جهاد دانشگاهی پرداخت کند. ما هم پذیرفتیم و به سرعت با شرکت نفت مناطق مرکزی نامه نگاری کردیم تا قرارداد حفاری را برای تأمین مالی خرید دکل از آنها بگیریم، اما از آن زمان تاکنون هیچ قراردادی در این زمینه به ما ارائه نشده است.

ضمن آنکه بعد از مدتی وزارت نفت به ما نامه داد که حفاری شمال فقط دو دکل را در اختیار بگیرد ما پذیرفتیم و وارد جلسات مجدد شدیم. یکشنبه هفته گذشته در آخرین جلسه شرکت کردند که در آن جلسه گفته شد تعداد دکل های جهاد دانشگاهی به ۶ فروند کاهش یافته است.

تا اینجا ما فقط شنونده بوده ایم و اصلاً در جریان آن قرار نداشته ایم. تنها روی این حساب که به ما گفته شد در داخل امکان ساخت دکل حفاری وجود دارد ما هم گفتیم این کار بسیار خوب است و همراهی می کنیم.

بنده خودم سال ۸۴ به عنوان مدیر نمونه وزارت نفت در حوزه پشتیبانی از ساخت انتخاب شدم، چنانکه سال ۸۴ از آقای زنگنه جایزه گرفتم. SDR هایی که جهاد دانشگاهی می سازد بنده خودم در اختیار آنها قراردادم. البته بحث وجود توان ساخت داخل دکل بحث دیگری است.

فارس: ساخت داخل دکل های حفاری در داخل کشور در حال حاضر دقیقا چگونه پیگیری می شود؟ بحث مونتاژ است یا قطعات مورد نیاز نیز داخلی سازی می شوند؟

خادمی: زمانی که بحث ساخت ۱۴ دکل جهاد دانشگاهی پا بر جا بود به ما گفتند شما با ما قرارداد ببندید تا ما هم از خارج وارد کنیم.

فارس: تجهیزات را می خواستند وارد کنند یا کل دکل را؟

خادمی: ساخت سازه که مشکلی ندارد و ساده است. گفتند سازه را در شیراز می سازند و بقیه تجهیزات مانند موتور ژنراتورها و پمپ ها و امثال آن را می خرند و وارد می کنند. البته می گفتند مخازن آب و گازوئیل را نیز در داخل می سازیم.

ما همان زمان گفتیم حرفی نداریم، بنابر این کار در حال ادامه یافتن بود که در یکشنبه گذشته با بحث کاهش تعداد دکل ها مواجه شدیم.

*میادین مشترک نباید معطل دکل بماند/هر کس واقعا دکل بسازد از او می خریم

فارس: شما گفتید که برای پرداخت پول این دکل ها مشکل داشته اید و منتظر قرارداد حفاری با نفت مناطق مرکزی برای تأمین منابع مالی آن بوده اید. پس چطور قرارداد خرید ۱۴ دکل حفاری با شرکت های خارجی را منعقد کردید؟

خادمی: آن قرارداد که فاینانس سازنده را هم شامل می شد قبل از قرارداد جهاد دانشگاهی منعقد شده بود. شرکت چینی سازنده نیز فاینانس آن را تأمین کرده بود. ضمناً قرار بود که ما ۲۰ درصد از رقم این قرارداد را بپردازیم تا قرارداد نافذ شود و باقیمانده مبلغ را چینی ها فاینانس کنند اما چون ما ۲۰ درصد را هنوز پرداخت نکرده ایم، قرارداد اصلاً عملیاتی نشده است.

پس این دو موضوع اصلاً ارتباطی با هم نداشته اند. ما با جهاد دانشگاهی قرارداد داریم و منتظریم نفت مناطق مرکزی یک قرارداد حفاری به ما بدهد.

خرید ۱۴ دستگاه دکل خارجی نیز به قبل از قرارداد با جهاد دانشگاهی باز می گردد و متأسفانه چون ۲۰ درصد نداشتیم که بدهیم این قرارداد هنوز عملیاتی نشده است.

در عین حال یک کارخانه ساخت دکل حفاری در ایران نشان ما بدهید تا ما بلافاصله با آن قرارداد ببندیم. متأسفانه دلالان کاری کرده اند که برداشت از مخازن نفت و گاز کشور به خصوص در میادین مشترک با مشکل مواجه شود. در داخل کسی نیست که دکل حفاری بسازد و فشار می آورند که از بیرون هم نخرید تا مخازن مشترک ما توسط همسایگان برداشت شود.

برداشت عربستان و قطر از میادین مشترک با ما چند برابر ایران است. اگر کسی دکل حفاری دریایی می سازد به ما ارائه دهید و اگر این دکل ها در داخل ساخته می شود پس چرا دکل های خارجی در حال حفاری در ایران است و چرا ایران از ژاپن و چین و هند دکل حفاری اجاره می کند؟ همه دکل های فعال در خلیج فارس به جز ۳ یا ۴ دکل ما و ملی حفاری خارجی هستند.

به ما می گویند خودمان نداریم و اجازه دهیم خارجی ها منابع ما را ببرند. کسی یقه کسانی که این حرف را می زنند نمی گیرد.

ما ظرف یکی دو سال گذشته دو دستگاه دکل دریایی ملکی یعنی سحر ۱ و سحر ۲ را به ناوگان حفاری اضافه کردیم که یکی روی فرزاد A و دیگری روی فاز ۱۹ پارس جنوبی حفاری می کند. این دستگاه ها بعد از ۲۹ سال اولین دستگاه های حفاری ملکی هستند که وارد ایران شده اند. یعنی ظرف ۲۹ سال گذشته کسی نتوانسته دکل حفاری دریایی ملکی وارد ایران کند.

حالا به دلیل اینکه باجی که از ما خواسته اند پرداخت نکرده ایم علیه ما جوسازی می کنند. کما اینکه می دانیم دادن باج به شبکه باج خواهان اگر شروع شود انتهایی نخواهد داشت و برای ما به عنوان یک بنگاه فنی و اقتصادی یک سم مضر خواهد بود.

موضوع اصلی آن است که ما باید میادین نفت و گاز به خصوص در بخش مشترک را توسعه دهیم و برای این کار دکل حفاری نیاز اولیه ما است. عراق، عربستان، قطر و دیگران در برداشت از میادین مشترک از ما جلو هستند، اما عده ای به خاطر یک دستمال می خواهند کل قیصریه را به آتش بکشند.

اگر دکل داخل ایران ساخته شود آن را خریداری می کنیم و اگر در داخل ایران پیدا نکنیم از هر جای دنیا بتوانیم آن را تأمین خواهیم کرد.

امروز هر کسی بگوید ما دکل داخلی داریم ما می گوییم چشم و وارد مذاکره خرید می شویم. مثلا یک شرکت داخلی به ما گفت ما دکل حفاری دریایی داخلی می سازیم و ما به آنها گفتیم هر قدر ظرفیت ساخت دکل دریایی دارید برای ما بگذارید و ما خریداریم، اما صبر نمی کنیم که شاید سال ها بعد یک دکل به دست ما برسد یا نرسد و حتما دکل خریداری می کنیم. اگر در ایران ساخته شد که چه بهتر. چون در ایران به شدت به دکل های حفاری به خصوص در دریا نیاز داریم ضمن اینکه اگر در ایران نیاز نداشته باشیم به راحتی آن را در خارج از ایران به کار می گیریم.

حرف های زده شده درباره ما غیرواقعی است و دلیل نگرانی بعضی افراد را نمی دانیم. شاید نگرانی آنها بازتاب نگرانی عربستان و قطر از توسعه ناوگان حفاری ایران باشد. کمااینکه در مقابل یک دکل حفاری ما در فرزاد A عربستان ۶ دکل حفاری را به ترتیب در فاصله ۱۵۰۰ متری ما ردیف کرده است.

دکل حفاری دریایی سحر ۲

*اگر کسی دکل حفاری مشابه را ارزان تر خرید هر دو دست ما را قطع کند

فارس: پس آنچه آقای ترکان درباره نقش دلالان در خرید دکل های حفاری و فاینانس شرکت های چینی گفته اند ناظر به چیست؟

خادمی: اطلاعاتی که از قول آقای ترکان منتشر کرده اند، ناشی از اطلاعاتی بود که بنده به ایشان منتقل کردم و گفتم می شود در مذاکره مانند خود ما که دکل را با قیمت پایین خریداری کرده ایم به نوعی عمل کرد که دکل با قیمت بسیار پایین تری به دست شرکت ها برسد.

کما اینکه ما دستگاه سوپر ریگ را ۱۴۳ میلیون دلار یعنی با قیمت عالی خریداری کرده ایم. در عین حال فروشنده هم حتما ضرر نکرده است و روی این دکل سود برده است. بنده به آقای ترکان گفتم وقتی شما مستقیم با سازنده وارد مذاکره شوید و پای دلالان و واسطه ها در میان نباشد حتما دکل با قیمت پایین تری به دست شما می رسد.

حالا رسانه ها اطلاعاتی که آقای ترکان داده اند را جوری تغییر می دهند که بر علیه خود ما از آنها استفاده شود.

فارس: یعنی شما دکل ها را بدون واسطه دلالان و با قیمت مناسب خریداری کرده اید؟

خادمی: اگر کسی توانست دکل مشابهی با قیمت مشابه ما خریداری کند هر دو دست ما را قطع کند، اما ما تسلیم جوسازی افرادی که مشخص نیست به کجا وابسته هستند نخواهیم شد.

ما تنها شرکت بین المللی حفاری در ایران هستیم. تنها شرکت کشورهای عضو اوپک که به حفاری در آب های عمیق آشنایی دارد، هستیم. کارهای ما در دریای خزر بعد امنیت ملی دارد و به جز ما کسی نمی تواند آن را انجام دهد.

به خاطر تحریم های اتحادیه اروپا وکیل گرفته ایم و در انگلیسی و اتریش و فرانسه در حال پیگیری هستیم تا از تحریم خارج شویم و پروژه های ما در خارج از ایران تحت تأثیر قرار نگیرد. حتی خود بنده را نیز به زودی وارد لیست تحریم خواهند کرد.

دکلی که ما وارد می کنیم بین ۳ تا ۳.۵ سال هزینه های خودش را در می آورد. ما از همه ظرفیت های ایران استفاده می کنیم.

*یک نفر زیر دکل ایستاد تا اولین سازه ساخت داخل نصب شود

فارس: گفتید که روی میادین مشترک به دکل های حفاری نیاز فوری داریم. با توجه به این نیاز فوری آیا واقعا به ساخت داخل دکل های حفاری عقیده دارید یا برای رهایی از فشارها علیرغم عقیده شخصی تان درباره خرید دکل های ساخت داخل صحبت می کنید؟

خادمی: کسانی که ادعا می کنند در ایران دکل می سازند از قبل بنده دکل می سازند. اگر در فجر شیراز بدنه دکل می سازند اولین سفارش را بنده به آنها دادم.

در سال ۷۹ یا ۸۰ که در شرکت ملی حفاری فعالیت می کردم یک دکل ما آتش گرفت و سازه آن از بین رفت. به شرکت فجر شیراز گفتیم سازه دکل فقط آهن است و ما کمک می کنیم آن را بسازید. در یک جابجایی ۲۵ روز یک دکل را در اختیار فجر شیراز گذاشتیم تا اندازه گیری های لازم را روی آن انجام دهند.

وقتی سازه را ساختند کسی حاضر نبود آن را روی محل حفاری بالا ببرد و می گفتند مچاله شده و پایین می افتد. یکی از مدیران عملیات ما عزم کرد که این سازه را نصب کند اما یکی از مسئولان دیگر نفتی پشت تپه های شن با دوربین فیلمبرداری مستقر شده بود تا از پایین ریختن این سازه فیلم بگیرد.

سازه را نصفه نیمه بالا برده بودند اما مسئول مربوطه بین زمین و هوا سازه را رها کرد و گفت من می ترسم این سازه سقوط کرده و باعث کشته شدن کسی بشود. با من تماس گرفتند و پرسیدند چه بکنیم. به یکی از همکارانم به نام هوشنگ فتحی که در حال رانندگی به همراه خانواده خود بود تماس گرفتم و از او خواستم خانواده اش را پیاده کند و مستقیم به محل نصب دکل برود و زیر دکل بایستد. به او گفتم برو زیر دکل بایست و دست هایت را به کمر بزن تا دکل را بالا ببرند. آقای فتحی رفت زیر دکل ایستاد دکل را بالا ببرند. اینجور سازه دکل ساخت داخل بالا رفت و نصب شد.

حالا کسانی که از این ها مطلع نیستند ما را متهم می کنند. SDR های جهاد دانشگاهی با سفارش بنده ساخته شد و وقتی جشن گرفتند از بنده برای این کار تقدیر کردند که جرأت کردم و به آنها سفارش دادم.

بنده می دانم که الان کارخانه ساخت دکل در ایران وجود ندارد. ما به بعضی شرکت ها سفارش داده ایم که آن را به واسطه دادند و آن واسطه کار را به کسی دیگری داد و بعد از چند دست به دست چینی ها رسید و آنها به سازنده چینی دادند و شرکت طرف قرارداد ما از آنها خرید و وارد کرد و به ما تحت عنوان ساخت داخل فروخت، اما با این حال ما هر کس در ایران دکل بسازد دستش را می بوسیم.

*اهمیت تجمیع تقاضای دکل های حفاری در بازارهای خارجی

فارس: ظاهرا آقای ترکان گفته اند تولید دکل در داخل کشور کمتر از ۱۰۰ میلیون هزینه دارد و خرید آن از خارج به خصوص با فاینانس هزینه های بیشتری دارد چنانکه قیمت آن تا ۱۷۰ میلیون دلار بالا می رود…

خادمی: تصور می کنم صحبت آقای ترکان را تحریف کرده اند. چند ماه پیش ما با آقای ترکان صحبت داشتیم و ایشان نیز در این باره صحبت کرده اند. آقای ترکان گفته اند می توان با قیمت ارزان تری دکل خریداری کرد که واقعاً شاید ممکن باشد.

من به ایشان گفتم هر کسی که از راه می رسد به بازارهای خارجی مراجعه کرده و می گوید دکل می خواهم. وقتی از ایران ۲۰ شرکت به یک سازنده رجوع کرده و دکل طلب می کنند سازنده نیز بازار دکل ایران را بسیار بزرگ و تشنه تصور می کند و قیمت را بالا می برد.

فارس: این بحثی است که قبلا هم درباره تجمیع تقاضای دکل حفاری با شما داشته ایم. معتقد هستید خرید دکل حفاری در نفت باید متمرکز انجام شود؟

خادمی: بله. باید یک کمیته تشکیل شود و افراد فنی بازار را بسنجند تا هر کس از راه رسید قیمت را بالا نبرد و بازار تصور کند متقاضی زیادی وجود دارد. صحبت آقای ترکان هم ناظر به همین مسئله است.

ساخت دکل یعنی وجود یک کارخانه بزرگ دکل سازی که تجهیزات متنوعی مانند کوره، CNC و ریخته گری و امثال آن را در اختیار داشته باشد. در حالیکه چنین چیزی وجود ندارد. در عین حال هر کسی می گوید هست ما می گوییم بسیار خوب ما از شما می خریم.

*الزامات ساخت داخل دکل های حفاری/سازندگان واقعی باید پا به میدان بگذارند

فارس: با توجه به تجربه ای که به آن اشاره کردید و نیاز گسترده ایران در حال و آینده به دکل های حفاری، چه باید بکنیم که ساخت داخل دکل در ایران در یک بازه زمانی مشخص ممکن شود؟

خادمی: دکل از ماشین آلات مکانیکی، برقی و الکترونیکی تشکیل شده است. بخشی از تجهیزات آن سازندگان انحصاری دارد و کس دیگری در دنیا آنها را نمی سازد. این بخش را می توان وارد کرد اما بقیه تجهیزات را اگر کارخانجات بزرگ همت کنند و تجهیزات و ابزار و دانش فنی را فراهم کنند امکان ساخت آن وجود دارد.

دستگاه های حفاری باید توسط مرجعی معتبر تایید و صاحب لیسانس شوند. اگر لیسانس وجود نداشته باشد مانند همان سازه ای می شود که برای بالا رفتن آن مجبور شدیم بگوییم یک نفر زیر آن بایستد. همیشه نمی توان این کار را تکرار کرد.

اگر سازندگان واقعی به جای دلالان پایه میدان بگذارند دکل حفاری در داخل کشور قابل ساخت است. تاکنون سازنده ای پایه میدان نگذاشته است که تجهیزات و کارگاه های مورد نیاز را داشته باشد.

بنده برای اولین بار لوله و گلوله خمپاره را در زمان جنگ تولید کردم. گلوله هایی که در پادگان شهید بهشتی منفجر شد از جمله تولیدات اولیه ما بود که در منابع خودکفایی وزارت دفاع و وزارت وقت سپاه ساخته بودیم. بنده متخصص ساخت لوله آلیاژی بدون درز هستم. من از اول در حوزه در حوزه ساخت بودم اما واقعیت را باید گفت. در ایران می توان دکل ساخت اما به دست افراد فنی نه به دست دلالان.

اما الان رسانه ها چنان فضا را غبار آلوده کرده اند که مشخص نیست سازنده واقعی چه کسی است، دلال کیست و افراد چگونه کار می کنند. در چنین شرایطی کسانی که می توانند کار کنند پا به میدان خواهند گذاشت؟ البته که نه.

ضمن آنکه همه انتظار دارند وزارت نفت دکل بسازد در حالی که وزارت نفت تنها می تواند قرارداد حفاری به شرکت هایی که دکل دارند بدهد، اما ابزار ساخت دکل دراختیار وزارت نفت نیست و در اختیار وزارت صنعت است. کسانی که ماشین آلات در اختیار دارند کار نمی کنند و نفت را تحت فشار گذاشته اند.

هزینه سرمایه گذاری و سطح تکنولوژی ساخت دکل به قدری زیاد است که کسی در بخش خصوصی جرأت نکرده وارد آن شود. با این حال وقتی سوزن و دکمه وارد کشور می شود، توسعه میادین را نمی توان معطل ساخت دکل گذاشت.

دکل حفاری مارین ۱ متعلق به شرکت پترو ایران

*ماجرای ارتباط حفاری شمال با دلال های دکل/به دلال ها باج ندادیم علیه ما جوسازی کردند

فارس: درباره دلالان صحبت کردید اما در چند ماه اخیر اخبار زیادی درباره ارتباط حفاری شمال با دلالان دکل مطرح شده است. شما از دلال ها برای خرید دکل استفاده کرده اید؟

خادمی: ماجرای این شایعات آن است که حفاری شمال به هیچ دلالی اجازه نداده که برای او مذاکره کند یا دکل خریداری کند.

فارس: اما بعضی اسامی مشخص در این باره مطرح شده بود…

خادمی: صحت نداشت. حفاری شمال مستقیما با سازنده های خارجی وارد قرارداد شد و اجازه نداد پای واسطه ها به این قراردادها باز شود.

به همین دلیل آن واسطه ها که پول دادند و شروع به تبلیغات بر علیه ما در رسانه ها کردند. ماجرا، ماجرای همان دزدی بود که فریاد می زد آی دزد تا حواس دیگران را منحرف کنند. دلالان به ما مراجعه می کنند و می گویند اجازه بدهید ما برای شما بخریم.

فارس: چند درصد افزایش قیمت پیشنهاد می کنند؟

خادمی: اگر من یک دکل را ۱۴۳ میلیون دلار خریده ام باید از دلال ۱۸۰ تا ۱۹۰ میلیون خریداری کنم. این که می گویم اتفاق افتاده است و دکل ضعیف تر از دکل ما را نزدیک به ۲۰۰ میلیون دلار خریده اند.

اگر به دلال میدان بدهید شما را بالا می برد و در رسانه ها از شما به بزرگی یاد می کنند. همان دلال هایی که از آنها در رسانه ها نام برده اند با بعضی شرکت های نفتی قرارداد بسته اند اما حرفی از آن زده نمی شود.

سالم کار کردن بسیار سخت است و به من می گویند چرا دکل ۲۲۰ میلیون دلاری را ۱۴۰ میلیون دلار خریده اید. ما به خدا امید داریم و به سوابق فنی و کاری خودمان تکیه کرده ایم و نسبت به فشارها عقب نشینی نمی کنیم.

کسانی که امروز درباره دلال ها صحبت می کنند. اغلب عامل خود دلال ها و جیره خواران کسانی هستند که ما حاضر نشدیم با آنها کار کنیم.

*استفاده از منابع صندوق توسعه ملی برای تامین دکل حفاری نفت

فارس: برنامه آینده شما برای تأمین دکل چیست؟

خادمی: ما در حال مذاکره با بانک ها، فاینانسورها و شرکت های مختلف هستیم. خوشبختانه آقای رستم قاسمی کار بزرگی کردند و از رئیس جمهور مجوز استفاده ما از تسهیلات صندوق توسعه ملی را گرفتند.

دکل حفاری دریایی مورد نیاز فوری کشور است. ما در تأمین دکل نه از دلال های قدرتمند و نه از پادو های آنها ترسی نداریم و تلاش می کنیم در اسرع وقت دکل ها را روی میادین مشترک مستقر کنیم.

فارس: پس به دنبال فاینانس خارجی برای تأمین دکل نیستید؟

خادمی: ما هم با بانک های داخلی و هم منابع خارجی گرفتن فاینانس را پیگیری می کنیم.

فارس: چه میزان فاینانس نیاز دارید؟

خادمی: هر میزان به ما منابع بدهند به همان میزان دکل می خریم چون به آن نیاز داریم. اگر ۶۰۰ میلیون دلار فاینانس دریافت کنیم ۴ دستگاه دکل خریداری می کنیم و اگر بیشتر بدهند بیشتر می خریم کما اینکه تا ساعت یک شب گذشته با یک فاینانسور مذاکره می کردیم.

فارس: ظاهراً آقای ترکان گفته بودند ایرانی ها دکل های چینی را به دلیل فاینانس شرکت های چینی گران تر از قیمت معمول می خرند.

خادمی: ما با بانک های مختلفی در داخل برای فاینانس مذاکره می کنیم، اما نمی توان کلی صحبت کرد. باید با اعداد و ارقام صحبت کنیم. شما اگر از ایرانی فاینانس با نرخ سود ۸ درصد گرفتید و از یک خارجی فاینانس ۶ درصد گرفتید یعنی از داخلی زیاد گرفته اید.

ما با بانک های مختلفی در داخل برای فاینانس مذاکره می کنیم. در عین حال شرکت های خارجی که فاینانس می کنند از ما ضمانت نامه می خواهند. اما ما خودمان خودمان را تحریم می کنیم.

بعضی آقایان درباره خرید دکل با قیمت های خیلی کلان نیز مذاکره کرده اند. اما دکل ۱۴۳ میلیون دلاری ما را نه کسی خریده و نه کسی می تواند بخرد چرا که با واسطه برای خرید عمل می کنند. چون از واسطه ها و پادوهای آنها می ترسند. کسی که نترسد باید هزینه های آن را نیز پرداخت کند.