انسان های رودخانه ای زندگی رضا حسین زاده

 یکی از فکرهای باطلی که از همه شناخته تر است و کم و بیش در همه کس یافت می شود، این است که همه گمان می کنند هر فردی دارای خصلت هایی مشخص و قطعی است: آدم هایی خوبند و آدم هایی بد، تیزهوش یا خنگ و احمق، پر شور و شوق یا بی تفاوت و بی احساس و از این قبیل. آدم ها این گونه ساخته نشده اند.

این کار غلط است که به این صورت درباره شان قضاوت می کنیم.

آدم ها شبیه رودخانه ها هستند:

همگی از یک عنصر ساخته شده اند، اما گاهی باریک یا پهن هستند، گل آلود یا زلال، سرد یا ولرم. آدم ها هم این گونه اند.

هر کس بذر همه ی ویژگی های انسانی را در خودش دارد و گاه این سوی سرشتش را نشان می دهد و گاه سوی دیگر را، حتی خیلی وقت ها هم ضمن حفظ سرشت واقعی اش، کاملا متفاوت با آنچه هست به نظر می رسد.

کتاب: رستاخیز

لئون تولستوی