دستمزد نجومی سلبریتی‌ها از جیب مردم!

روزنامه هفت صبح چند ماه قبل در گزارشی رقم دریافتی بازیگران ایرانی برای هر فیلم را اعلام کرد که به شرح ذیل است:

رضا عطاران: بالای یک میلیارد تومان

حمید فرخ‌نژاد: ۸۰۰ میلیون تومان

جواد عزتی: ۷۰۰ میلیون تومان

پژمان جمشیدی: حداقل ۴۰۰ میلیون تومان

امیر جعفری: ۴۰۰ میلیون تومان

نوید محمدزاده: برای یک سریال ۲ ماهه ۱ میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان

بهرام رادان: ۴۰۰ میلیون تومان

مهناز افشار و لیلا حاتمی: بین ۵۰۰ تا ۷۰۰ میلیون تومان

ترانه علیدوستی: بین ۴۰۰ تا ۶۰۰ میلیون تومان 

حقوق نجومی آقای سوپر استار برای برنده باش

وحید یامین پور که خود مجری تلویزیون است ادعا کرده بود که محمدرضا گلزار برای هر برنامه ۶۰ دقیقه‌ای ۴۵ میلیون تومان دستمزد می‌گیرد.

درآمد «رامبد جوان» از «خندوانه» چقدر بود؟

رامبد جوان در خصوص دستمزدش برای خندوانه گفته است: من دستمزدم در فصل یک خندوانه به عنوان کارگردان، طراح برنامه، سرپرست گروه ایده پرداز و مجری که هر کدام از این‌ها می توانست دستمزد دو میلیونی داشته باشد، دستمزد من 3 میلیون بود. در فصل دوم دستمزد من 5 میلیون شد در فصل‌های بعدی به همین یک ذره اضافه شد.

مدیری برای دورهمی چقدر گرفت؟

هاشم رضایت تهیه کننده برنامه تلویزیونی «دورهمی» در خصوص انتشار شایعه درآمد میلیونی مهران مدیری برای اجرا و کارگردانی این برنامه گفته بود: این مبلغ کذب محض است، هیچ وقت مهران مدیری 30 میلیون تومان دریافت نمی‌کند و دستمزد او کمتر از این حرف‌ها است.

یک دو دو تا چهار تای ساده!

به گزارش شهروند، وقتی به آمار دستمزدها نگاه می‌کنیم، نخستین نکته‌ای که به ذهن می‌رسد این است که هر فیلمی در خوشبینانه‌ترین شکل و در صرفه‌جویانه‌ترین انتخاب‌های ممکن، هزینه‌ای ٥٠٠ تا ٨٠٠‌میلیونی تومان فقط و فقط برای بازیگران اصلی‌اش باید اختصاص دهد. رقمی عجیب در سینمای ایران که به این معناست که اگر این قاعده را در نظر آوریم که در حدود ٣٠‌درصد فروش فیلم درنهایت به دست تهیه‌کننده می‌رسد، هر فیلمی باید حداقل دو و نیم‌میلیارد تومان فروش داشته باشد تا فقط بتواند هزینه دستمزد دو بازیگر اولش را دربیاورد. با احتساب دستمزدهای نویسنده، کارگردان، عوامل تصویر، صدا، گریم، تولید و دیگر گروه‌های فنی و نیز هزینه‌های ابزار و لوازم، لوکیشن، هزینه‌های جاری، تبلیغات و... که آنها نیز سر به فلک می‌زنند، به جرأت می‌توان گفت که فروش کمتر از پنج‌میلیارد تومان می‌تواند به معنای این باشد که فیلم حتی نتوانسته هزینه خود را هم درآورد. حالا اگر این را با واقعیت سینمای ایران قیاس کنیم نتیجه‌ای که به دست می‌آید، طعنه‌آمیز، ناامید‌کننده و البته مضحک است.

سوالی که اینجا مطرح می‌شود این است که فروش فیلم‌ها و سریال‌ها و بودجه صدا و سیما یک سقف قابل پیش‌بینی دارد چرا باید دستمزدهایی به سلبریتی‌ها داده شود که مشخص است همان مبلغ یا حتی نصف آن در گردونه اکران، فروش و یا تبلیغات برنمی‌گردد؟