صهیونیست‌ها تنهاتر می‌شوند؟

به گزارش پارس ، به نقل از باشگاه خبرنگاران:

بعد از برگزاری انتخابات تاریخی جمعه ۲۴ خرداد ۹۲ و پیروزی حجت الاسلام و المسلمین دکتر" حسن روحانی" در رقابت های انتخاباتی، ندای شور و شادی ملت ایران از تحقق حماسه سیاسی در شهرهای کشورمان پیچید. مطبوعات و رسانه های جهان نیز به طور کامل به بازتاب اشتیاق و امیدواری مردم ایران پرداختند.

*** شادی ایرانیان و خشم اسرائیل

وب سایت آلمانی" اشتاندارد" روز یکشنبه ۱۶ ژوئن ۲۰۱۳ (۲۶ خرداد) مطلبی با عنوان « خیلی ها در ایران پیروز شدند/ پیروزی" روحانی" باعث تقویت کل سیستم خواهد شد» منتشر کرد و" گادرون هارر" (Gudrun Harrer) در آن نوشت: « انتخابات ایران، تمام دروغ هایی که مشروعیت آن را زیرسؤال می برد، برملا کرد… انتخابات دموکراتیک در ایران، اتفاقی بود که مردم کشورهای همسایه و حاشیه خلیج فارس، حتی خواب آن را هم نمی بینند. »

*** رژیم اسرائیل، باز هم با اقبال عمومی دنیا زاویه گرفت!

سخن رهبر معظم انقلاب مبنی بر اینکه" حماسه" از قبل از انتخابات، شروع شده بود و روز جمعه ۲۴ خرداد به اوج خود رسید، را می توان روی روشن سکه دانست. روی تاریک و سیاه سکه، این بود که خشم دشمنان ملت و نظام (در رأس آن ها رژیم اسرائیل) و جریان های اپوزیسیون نیز از قبل از انتخابات، شروع شده بود و با پایان رأی گیری و اعلام رسمی نتایج، به اوج خود رسید:

جرقه خشم و نارضایتی سران صهیونیستی، آنجا زده شد که پیش از انتخابات، دیدند تعامل دوستانه نامزدهای انتخاباتی، حتی کورسوی امیدی برای تکرار فتنه ای جدید مانند سال ۸۸ یا حداقل مشابه آن باقی نگذاشته است. یقیناً پیش بینی ها و برنامه ریزی هایی که طی ماه های اخیر در همایش ها و نشست های جریان های ضدانقلاب نسبت به انتخابات ایران صورت می گرفت، با آنچه که در واقعیت رخ داد، سازگار نبود.

رقابت های انتخاباتی سالم و دوستانه میان نامزدهای گوناگون، بصیرت، اخلاق و فهم متحدانه مردم در گرایش به شش نامزد مختلف و علی الخصوص برپایی مناظرات شفاف، عالمانه و منصفانه با میلیون ها بیننده داخلی و خارجی، همگی دست به دست هم داد تا رشته های تفرقه، تنش و تحریم انتخابات، در دستان دشمنان پنبه شود.

پس از اینکه اپوزیسیون خارج نشین، از ایجاد خلل و جنجال در رقابت میان نامزدهای انتخاباتی ناامید شد، چشم به برگزاری انتخابات، موضع گیری های مسئولین و از همه مهم تر میزان مشارکت مردم دوخت. اما باز هم هیچ بهانه ای برای اختلاف افکنی و فتنه انگیزی نیافت. حضور پرنشاط مردم در پای صندوق های رأی، گام دیگری در عصبانی تر کردن تمام نظریه پردازانی بود که تحریم ها و مشکلات اقتصادی مردم ایران را دلیلی برای یأس وعدم شرکت آنان در انتخابات اظهار می کردند. " برند اربل" (Bernd Erbel) سفیر آلمان در تهران گفت: « انتخابات روز جمعه نشان داد که دولت و مردم در کنار یکدیگر و به طور مشتاقانه در انتخابات حاضر شده اند و این بیانگر بلوغ فکری ملت ایران است. »

تبریک سران کشورهای جهان و اذعان به تحقق عین دموکراسی در کشور، باعث شد به همه ثابت شود که انتخابات در ایران، همواره تجلّی خواست مردم است. بدیهی است که گسترش روابط ایران با کشورهای دنیا به ضرر اسرائیل است؛ به ویژه آنکه به اذعان" یووال اشتاینیتز" (Yuval Steinitz) وزیر امور راهبردی رژیم صهیونیستی، « تغییر دولت ها، تاکنون هرگز مواضع هسته ای ایران را تغییر نداده و دولت" روحانی" هم از این قاعده مستثنی نیست. »

*** ایران، میان جهان و رژیم صهیونیستی شکاف می اندازد:

سران و مقامات ارشد کشورهای ایتالیا، آلمان، فرانسه، روسیه، استرالیا، اسپانیا، بلژیک، ترکیه، لبنان، فلسطین، سوریه، مصر، نیجریه، امارات، قطر، کویت، بحرین، عراق، افغانستان، طی روزهای ۲۵ و ۲۶ خرداد ۹۲ هر یک با ابراز خرسندی از شکوه شرکت کم نظیر مردم ایران برای تعیین سرنوشت کشور خود در چهار سال آینده، پیروزی دکتر" حسن روحانی" به عنوان رئیس جمهور آینده ایران را تبریک گفتند.

اما در این میان، نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی ساز مخالف زد و تبریکات و خوش بینی جامعه جهانی نسبت به تعامل با ایران را" توهم" خواند؛ روزنامه اسرائیلی یدیعوت آحارنوت نیز در مورد شخصیت رئیس جمهور منتخب مردم ابراز نگرانی کرد: « او، فرد بانفوذی است و با جدیت، بهبود اوضاع اقتصادی و رفع مشکلات کشور را دنبال خواهد کرد… باید مراقب باشیم که" اوباما" و" اشتون" ، به دام روحانی نیفتند! »

پیش بینی می شود حماسه ۲۴ خرداد، انتخاب رئیس جمهور منتخب ملت و افزایش اعتبار، قدرت و وجهه بین المللی جمهوری اسلامی ایران در منطقه و جهان در آینده، باعث شود تحریم های چندین ساله علیه ایران با محکومیت افکارعمومی و سران اغلب کشورها مواجه شود. روزنامه" هاآرتص" ، " اعتدال گرا" بودن دکتر روحانی را عامل جلوگیری اجماع جهانی علیه ایران می داند. همین احتمال کاهش فشارها و تحریم هاست که افسار خشم نتانیاهو را گسیخته است. اقبال عمومی از رئیس جمهور آینده ایران و ارتقای جایگاه جهانی کشورمان، قادر است جهان را در یک سو و رژیم جنگ طلب و ضد حقوق بشری اسرائیل را در سوی دیگری قرار دهد.

اعتراض و خشم مقامات صهیونیستی، ابتدا از وحدت نامزدهای انتخاباتی ایران شروع شد، در همدلی و تثبیت مردم سالاری دینی ادامه یافت، با تبریک ۵ نامزد دیگر به نامزد منتخب ملت و اعلام آمادگی برای همکاری صمیمانه با وی، گسترش یافت. عصبانیت رژیم صهیونیستی، سرانجام با تبریک سران کشورهای دنیا و اظهار تمایل آنان به تعامل با ایران، به اوج خود رسید.

سؤال اینجاست که رژیم صهیونیستی تا کجا قصد دارد با اراده ملت ها بجنگد و حتی با دولت های اروپایی که عموماً متحدان و محافظان منافع این رژیم بوده و هستند، ستیزه جویی کند؟ آیا دولت آینده جمهوری اسلامی ایران قادر خواهد بود با عمق بخشیدن به مناسبات خارجی کشورمان، رژیم اسرائیل را روز به روز در چالش بیشتری با هم پیمانان خود وارد کند؟ آیا روند انزوا و زوال اسرائیل، شتاب خواهد گرفت؟ …