خداداد: آبرویی که با آجیل رفتنی است، بگذاریم برود

خداداد عزیزی که این روز‌ها برای فیلمبرداری برنامه آکادمی شبکه سوم در تهران حضور دارد، دلیل عملکرد نه‌چندان موفق پرسپولیس و استقلال در لیگ قهرمانان آسیا را پیشرفت فوتبال در قاره و درجا زدن فوتبال کشورمان می‌داند. حماسه‌ساز ملبورن به خبرورزشی گفت: در هر زمینه‌ای امکانات اهمیت بالایی دارد، می‌خواهد در جنگ باشد یا کشاورزی، ساخت راه‌آهن یا ورزش. وقتی می‌بینیم هر باشگاه قطری، اماراتی و... استادیوم اختصاصی با چند زمین استاندارد دارد و باشگاه‌های ما پول اجاره زمین‌های بی کیفیت را ندارند یا حریفان بازیکنان خیلی خوب جذب می‌کنند و برای تیم‌شان کلی امکانات تهیه می‌کنند، چطور توقع داریم در زمین، رقابت مثل دهه‌های اخیر باشد. تیم‌های عربی آرزو دارند یک‌دهم پرسپولیس و استقلال تماشاگر داشته باشند که ندارند. ما هم آرزو داریم امکانات داشته باشیم که سال‌هاست در حد آرزو باقی مانده است، اما نتیجه این کم‌توجهی ما می‌شود درجا زدن و رقبا مدام در حال پیشرفت هستند.

از خداداد درباره برنامه‌اش برای عید نوروز سؤال کردیم که پاسخ داد: می‌خواستم بروم جزیره کیش. خانواده ما ۵ نفری است. یک اتاق دو تخته برای ایام نوروز شبی ۲ میلیون و اتاق ۳ تخته برای فرزندانم ۳ میلیون تومان است! تازه می‌گویند ظرفیت هتل‌ها تکمیل شده و، چون شما را می‌شناسیم و دوست داریم، برایتان اتاق تهیه می‌کنیم. واقعاً چیز‌هایی می‌بینم و می‌شنوم که بیشتر گریه‌دار است تا خنده‌دار. هر جوری حساب و کتاب می‌کنم می‌بینم اگر برویم ترکیه برایمان ارزان‌تر تمام می‌شود! چطور برای حضور ۵ روزه در کیش با احتساب پول هواپیما، هتل و خوراک باید مبلغی نزدیک به ۴۰ میلیون بپردازم؟! واقعاً یکسری خرج کردن‌ها زور دارد. آن وقت می‌گویند بروید ایرانگردی! البته یکسری از مشکلات تقصیر خودمان است. خداداد گفت: مثلاً آجیل یا پسته شده کیلویی ۲۰۰ هزار تومان. می‌خواهم بپرسم اگر ما مردم آجیل یا پسته نخوریم سرطان می‌گیریم؟ در اروپا و کشور‌های پیشرفته مردم خیلی شیک کالا‌های گران را تحریم می‌کنند، اما چون در فرهنگ ما چشم و هم‌چشمی وجود دارد طرف نمی‌رود مثلاً دندان‌هایش را درست کند تا بتواند آجیل سر سفره بگذارد، چون فکر می‌کند اگر آجیل سر سفره‌اش نباشد آبرویش در خطر قرار می‌گیرد. اگر آبروی آدم با پسته و بادام رفتنی است، بگذاریم برود! الان خود من شکر خدا ندار نیستم، اما عمراً آجیل نمی‌خرم و خیلی‌ها را هم می‌شناسم که نمی‌خرند! مردم خودشان به یکسری گران‌فروش‌ها رو می‌دهند. پرایدی که به نظرم ۳ میلیون هم ارزش ندارد تا شد ۳۵ میلیون، بازار پیدا کرد و سرش دعوا راه افتاد. چطور برای پراید جوک می‌سازند، اما تا گران می‌شود برایش صف می‌بندند؟ به همین دلیل است که می‌گویند از ماست که بر ماست.