آخرین توصیه‌ پدر شهید مدفون در کهف‌الشهدا چه بود؟

«حسین ابوطالبی» پدر شهیدان مجید و فرید ابوطالبی بود. او یکی از فرزندان خود مجید ابوطالبی را در سال ۱۳۹۲ بعد از گذشت ۳۱ سال از شهادتش در کهف الشهدای تهران توسط آزمایش نمونه DNA یافت. فرزند دیگر او فرید در سال ۶۷ در تک دشمن در شلمچه به شهادت رسیده و در گلزار شهدای بهشت زهرا (س) تدفین شده است. حسین ابوطالبی بازنشسته سپاه بود و با مقاومت در راه اهداف انقلاب اسلامی و صیانت از ارزش‌های آن ایستاگی کرد.

مراسم ختم مرحوم ابوطالبی روز یکشنبه ۲۸ بهمن ماه ساعت ۱۸:۳۰ در مسجد الزهرا (س) واقع در خیابان شریعتی، خیابان خواجه عبداله انصاری، خیابان شهیدعراقی و مراسم هفتم پنج شنبه دوم اسفندماه، ساعت ۱۵:۳۰ در مسجد بنی‌هاشم واقع در خیابان شهید نامجو، چهارراه معینیه برگزار می‌شود.

شهید «مجید ابوطالبی» در سال ۱۳۶۱ در عملیات مسلم بن عقیل در منطقه عملیاتی سومار به شهادت رسید. پیکر مطهر این شهید در کهف الشهدا دفن شد تا اینکه در شب عرفه سال ۹۲ به خواب مادر می‌آید و می‌گوید: «مادر من آمده‌ام. خیلی وقت است که آمده‌ام. اما هیچکس دنبالم نیامد. یک اتاق گرفته‌ام و تنها زندگی می‌کنم».در پی خواب مادر شهید ابوطالبی و تماس وی با مرکز تحقیقات ژنتیک دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله، از مادر و برادر شهید نمونه ژنتیکی گرفته شد. بر اساس بررسی‌ها مشخص شد پیکر مطهر شهید ابوطالبی در سال ۸۶ در کهف الشهدای ولنجک تهران دفن شده است.

بعد از پیدا شدن پیکر شهید مجید ابوطالبی، پدر شهید در گفتگو با تسنیم، از مجید گفت: مجید هم مثل من عضو سپاه شد و حدوداً ۲۵ ساله بود که به جبهه رفت. برای انقلاب فداکاری زیادی کرد. قبل از انقلاب دائماً در حال مبارزه با نیروهای ضد انقلاب بود و بعد از انقلاب هم یا در مبارزه با منافقین بود و یا در حال کمک به مردم. به خصوص در زمان قحطی اوایل انقلاب تمام سعی‌اش این بود که به مردم نیازمند کمک کند. در جبهه هم در گروه تخریب بود و رفته بود برای آنکه راه را باز کند تا نیروها بتوانند عبور کرده و عملیات کنند. همانجا هم به شهادت رسیدند.

او در ادامه از خصوصیات اخلاقی پسرش گفت: مجید خیلی به بندگان خدا خدمت می‌کرد و مراقب بود از او فقط به مردم خیر برسد و عذابی به کسی ندهد. در مسجد محل فعال بود و کتابخانه مسجد بنی‌هاشمی را تاسیس کرد و آن را اداره می‌کرد. شب‌ها بیشتر در کتابخانه مشغول بود. از اینگونه فعالیت‌های فرهنگی در مسجد زیاد داشت. وقتی در منطقه سومار شهید شد دیگر پیکرش بازنگشت.

او گفت: وقتی دلتنگ می‌شدیم می‌رفتیم بهشت زهرا (س) و بر سر یادبودش در قطعه ۲۶ می‌نشستیم و با او صحبت می‌کردیم. برادرش هم در کنار یادبود او دفن است. با او صحبت می‌کردیم. هر جایی که شهید گمنام می‌آوردند ماهم می‌رفتیم. ببینید وقتی عزیزی از یک خانواده از دنیا برود چه می‌شود؟ ما غیر از اینکه پسرمان را از دست دادیم از محل دفنش نیز بی‌خبر بودیم. بعد از خوابی که خانمم در مورد شهید دید تلفنی خیلی پیگیری کرد. به معراج تلفن زد و سراغ پسرمان را برای چندمین بار گرفت. در واقع چندین سال پیش شهدای گمنام را در کهف الشهدای تهران به خاک سپردند. پسر من هم جزو آن‌ها بود ولی کسی خبر نداشت. خداوند خواست و کمک کرد که بتوانیم بعد از چند سال او را پیدا کنیم.

حسین ابوطالبی توصیه‌های زیادی به عنوان یک پدر شهید برای مردم داشت. او با قاطعیت تمام از حفظ و صیانت از اسلام و نظام اسلامی گفت: امام ایران را به یاری خدا و عزت امام زمان (عج) نجات داد. از شما می‌خواهم برای اسلام قدم بردارید. آقایان با قلم، زبان و با اعمالشان این مملکت را حفظ کنند. ایران مانند نگین یک انگشتر در محاصره است. این عزت ایران است که نمی‌گذارد به ما تجاوز بکنند. عزت اسلام و امام زمان (عج) است که باعث شده خداوند به این مملکت احترام بگذارد. این مملکت را حفظ کنید. اسلام را یاری کنید. امام زمان (عج) می‌خواهد بیاید تا اسلام حقیقی را پیاده کند. بچه من رفت و برای اسلام جنگید. یک جوانی که غرور جوانی دارد برای چه باید به جنگ برود؟ جوانان ما برای حقیقت اسلام رفتند. برای آنکه با دشمن مقابله کنند و اسلام را حفظ کنند.