دیدن این فیلم جرم است

امیر محمد کرمی

غیرت

((دیدن این فیلم جرم است)) سیاسی ترین فیلم تاریخ سینمای ایران است.این فیلم از آن دسته فیلم هایی است که مخاطب  بعد از پایان به شخصیت ها،دیالوگ ها،اتفاقات و سکانس آخرین آن فکر میکند.شروع فیلم با شوکی  که به بیننده می دهد او را تا پایان همراه خود میکند. التهاب  و دلهره سکانس های پایانی آن چیزی از آژانس شیشه ای کم ندارد.

حرف هایی که از دهان شخصیت اول (امیر) خارج میشود کاملا دغدغه و مسئله مخاطب است،که این نکته مثبت باعث همزاد پنداری و درگیری هر چه بیشتر مخاطب با فیلم میشود.- دیدن این فیلم جرم است- یک نمونه بشدت سراپا و درست از یک فیلم اجتماعی ست که به تند ترین شکل ممکن اوضاع سیاسی و اجتماعی را نقد میکند.

کسی که ابتدا برای دفاع از حق همسر و فرزند خود دست به اسلحه میبرد اما با به میان آمدن مصلحت کشور از حق خود میگذرد.او به قانون ظالمانه که فقط برای عوام جامعه وضع شده است اعتراض میکند،او به بیگانه پرستی مسئولین رده بالای کشور اعتراض میکند،او از غیرت میگوید،از ناموس از وطن،حرف هایی که شاید کمی شعاری باشد اما بغض گلوگیر مردم است.به همین دلیل است که تماشاگران بارها در میان فیلم برای ((امیر)) دست میزنند.

این فیلم حرف دل فرزندان انقلاب است که مبانی انقلاب را از پدرانشان به خوبی دریافت کرده اند اما در جامعه کنونی، تناقضاتی دیده اند که تحملش برایشان دشوار است.

عده ای از ضعف کارگردانی میگویند و آن هم به این دلیل که تعدد نماهای بسته جغرافیای فیلم را از بین برده است ودر بعضی از صحنه ها بیننده سردرگم میشود، در صورتی که این نماهای بسته در بسیاری از صحنه ها بیننده را متمرکز به کنش ها میکند و به کمک فیلم می آید، البته کارگردان در نشست خبری فیلم عنوان کرد که به دلیل عدم همکاری نهاد های مربوط لوکیشن کاملا استدیویی هست و از دکور سریال معمای شاه در شهرک سینمایی استفاده شده و در دکوپاژ و میزانسن دست تیم سازنده بسته بوده.

خداکند که فیلم در وهله اول اکران شود و بعد هم  دچار سانسور و ممیزی نشود که اگر این چنین باشد یعنی تصمیم جدید مدیران سینمایی بر تحمل نقد و سینمای جدی بوده و این بسیار نوید بخش است.