سلبریتی‌ها کتاب منتشر کنند یا نه؟

در سال‌های اخیر شاهد تاثیر مسائل اقتصادی بر حوزه چاپ و نشر بوده‌ایم؛ به طوری که نویسندگان و ناشران، کتاب‌ها را با تعداد نسخه‌های بسیار پایین به چاپ می‌رسانند و حتی بسیاری از تازه‌کار‌ها روز‌ها و ماه‌ها در پی کسب اعتماد ناشران، برای چاپ کتاب‌هایشان تلاش می‌کنند؛ اما سلبریتی‌هایی که به نویسندگی روآورده اند، کاملا از این موضوع جدا هستند.

استعداد و توانایی در استفاده و جذب مخاطب با کلمات کتاب رکن اصلی در نویسندگی است. نویسندگان مطرح با استفاده از واژه‌های مفهوم مردم را به کتاب‌های خود جذب و پیام خود را به آن‌ها می‌رسانند، درنتیجه کتاب‌های بی محتوا و پوچ به مردم جامعه عرضه نمی‌کنند. این گامی موثر در مسیرمسائل فرهنگی جامعه است.

داشتن دغدغه فرهنگی و دعوت مردم به کتاب و انتشار کتاب از سوی سلبریتی‌ها عملی شایسته است، اما امکان افزایش سرانه مطالعه در کشور را بالا نمی‌برد. چاپ کتاب‌هایی با کیفیت عالی و قیمت‌های نجومی جز ایجاد فضایی لوکس و برند سازی در حوزه نشر و کتاب تاثیری نخواهد داشت. این کتاب‌ها خود را پشت نام نویسنده پنهان کرده و فقط به پشتوانه نام نویسنده سلبریتی و صفحه اینستاگرامش فروش زیادی کسب می‌کنند.

این گونه کتاب‌ها اگر به پای میز نقد و بررسی کشانده شوند، قطعا به چاپ دوم نخواهند رسید و می‌توان گفت اعتبار خود را از دست خواهند داد. زیرا فقط برای فالوور‌های اینستاگرام نوشته و تبلیغ می‌شود. در نهایت هم با چند سلفی و امضای کتاب در مراسم رونمایی مدتی شاهد آن در صفحات مجازی خواهیم بود. البته در این میان هنرمندان موفقی در حوزه کتاب مانند ترانه علیدوستی، عادل فردوسی پور، فلامک جنیدی داشته ایم که ورودشان به ادبیات حرفه‌ای بوده است.

از طرفی در همین شرایط شاهد پیشنهاد و دعوت ناشران از سلبریتی‌ها برای چاپ کتاب پست‌های اینستاگرامی خود هستیم که تعجب بسیاری از هنر دوستان اهل قلم را برانگیخته است که آیا واقعا نیاز جدی به این عمل در حوزه نشر و کتاب وجود دارد؟

مهدی رضایی نویسنده، محقق و مدرس حوزه ادبیات داستانی در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان گفت: نوشتن کتاب توسط سلبریتی‌ها فقط برای ناشران آن‌ها مفید است؛ زیرا تعداد نسخه‌های بیشتری از کتاب را در مدت زمان کوتاه به فروش می‌رسانند و سلبریتی‌ها اصلا به این مسئله فکر نمی‌کنند که تا چه اندازه به ضررشان تمام می‌شود. در این میان هم ناشرانی سودجو که به فکر منفعت خود هستند، شخص سلبریتی را وادار به انتشار کتاب می‌کنند؛ بنابراین این گونه آثار در ادبیات ما شاخص نمی‌شود و مخاطبی که این کتاب‌ها را می‌خواند قطعا به شخصی دیگر پیشنهاد نمی‌دهد و همین موجی از نارضایتی عمومی را در پی دارد و اثری منفی خلق خواهد کرد.

وی در خصوص قیمت هنگفت کتاب‌های سلبریتی‌ها گفت: این موضوع در تئاتر هم مشهود است. برای مثال نمایشی که هرشب با بازیگری مشهور روی صحنه می‌رود با بهای بلیت ۱۰۰ هزار تومان به فروش می‌رسد و شب دیگر بازیگری که شهرت ندارد به ایفای نقش پرداخته و آن نمایش به بهای بلیت ۵۰ هزار تومان به فروش می‌رسد. در واقع شهرت است که سبب پیدایش عرف رقم در برخی مواقع می‌شود.

وی افزود: به هرحال زمانی که کتاب منتشر می‌شود آن را به وزارت ارشاد ارجاع می‌دهیم و در وزارت ارشاد به بررسی کتاب از دیدگاه‌های مختلف پرداخته می‌شود.  باید به این موضوع پرداخته شود که واقعا این قیمت برای کتاب مناسب است؟ و درصورت نامناسب بودن قیمت باید به ناشر اخطار داده شود که متاسفانه این کار صورت نمی‌گیرد. به دلیل گرانی کاغذ و مسائل اقتصادی هر شخصی بالاترین سودی که ممکن است به دست آورد را در نظر می‌گیرد.

رضایی در خصوص توانایی نوشتن ادامه داد: هر هنرمندی دارای دیدگاه و تفکری است؛ اما هنر نویسندگی این است که شما بتوانید دیدگاه و تفکر خودتان را به زیباترین شکل ارائه دهید. این موضوع شامل ادبیات داستانی و شعر هم می‌شود؛ اما زمانی که شخصی ناگهانی از یک حرفه وارد حرفه دیگر می‌شود، دیگر این گونه نیست. بنابراین نمی‌توان گفت که بازیگر فوق العاده توانایی نوشتن فوق العاده هم دارد. در حوزه داستان نویسی هم همین گونه است؛ اگر شخصی داستان نویس خوبی است و جوایزی هم در این زمینه برده، نمی‌تواند داوری کند. زیرا داوری یک حرفه مجزاست.

وی افزود: نمی‌توان گفت هر انسانی که شهرت دارد به هیچ عنوان نباید در حوزه ادبیات فعالیت داشته باشد. در میان ۱۰ الی ۲۰ نفر از سلبریتی‌های نویسنده که من می‌شناسم، ۱ یا ۲ نفراز آن‌ها بسیار خوب هستند و بسیار خوب می‌نویسند. حتی موفق به دریافت جایزه هم شده‌اند. به هرحال من نگران این موضوع که اشخاصی به صورت ناگهانی و با تبلیغات زیاد وارد حرفه ادبیات شده و در خبرگزاری‌ها پررنگ می‌شوند، نیستم. زیرا این‌ها مانند یک طوفان چند دقیقه‌ای هستند که سریع تمام شده و از یاد می‌روند.

انتهای پیام/