آیا دیپلماسی محدود به یقه پیراهن است؟

به گزارش پارس به نقل از ایسنا، در ادامه مطلب « دیپلماسی یعنی پوشیدن پیراهنی که دگمه بیخ حلقش بسته باشد؟ » به قلم محمد مهاجری عضو شورای سردبیری خبرآنلاین که در این سایت انتشار یافته، آمده است: « این رشادت تا آنجا پیش می رود که مدیران ارشد کشور به صراحت مسائل را به چالش می کشند و به رفتار یکدیگر نقدهای اساسی وارد می کنند.

در همین فرآیند است که وزن آدم های سیاسی معلوم می شود و عیار شعارهای چشم پرکن مشخص می گردد.

در فرآیند همین مناظره هاست که" دیپلماسی هوشمندانه و نخبگی" فاصله اش را با" دیپلماسی مبتدی" به رخ می کشد.

در همین فرآیند است که معلوم می شود دیپلماتی که حتی پی نوشت مقامات عالی نظام را در تلویزیون جار می زند با دیپلماتی که برای گفتن هر حرفش ده بار آن را مزه مزه می کند چقدر فرق دارد.

در همین فرآیند است که دیپلماسی ای که حداکثر نتیجه درخشانش، اعلام کشور بعدی محل مذاکره است، در برابر دیپلماسی های موفق کشورمان، بی رنگ و لعاب ظاهر می شود.

در همین فرآیند است که معلوم می شود دیپلمات شدن فقط به پوشیدن پیراهن یقه مخصوص و بستن دگمه بیخ حلق و لبخند زدن جلوی دوربین نیست.

در همین فرآیند است که معلوم می شود چه کسانی می دانند میز مذاکره جای اره دادن و تیشه گرفتن نیست، جای با پنبه سر بریدن است! و کسانی چنین فنی را بلدند که میز مذاکره را با کلاس درس از یکدیگر تمیز دهند. آنها می دانند پشت میز مذاکره باید به یاد آورد آنچه ما در دانشکده خوانده ایم، طرف روبرو هم خوانده است. نیامده ایم درس پس بدهیم، آمده ایم حقمان را پس بگیریم اما با زبان و شیوه خودش. »