انقراض کاکائو و شکلات در ۴۰ سالگی اش

درخت های کاکائو تا اوایل سال ۲۰۵۰ به دلیل افزایش گرما و شرایط آب و هوایی خشک نابود می شوند و این یعنی انقراض کاکائو . دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا با کمپانی “مارس” همکاری می کنند، تا قبل از اینکه دیر شود، شکلات و کاکائو را نجات دهند. آنها در حال بررسی امکان استفاده از تکنولوژی اصلاح ژن “کریسپر” برای ایجاد محصولاتی هستند که می توانند با چالش های جدید به حیات خود ادامه دهند. در کنار دیوارهای شیشه ای و سنگی پر زرق و برق ساختمان علوم زیستی دانشگاه کالیفرنیا، ردیفی از نهال های کوچک کاکائوی سبز در گلخانه های سرد، در انتظار روز قضاوت هستند. زیر چشمان دقیق میونگ جی چو، مدیر ژنومیک گیاهی در موسسه ای که با شرکت شیرینی سازی “مارس” کار می کند، این گیاهان انتقال داده خواهند شد. اگر همه چیز خوب پیش رود، این گیاهان کوچک به زودی قادر به ادامه حیات خواهند بود، و به یک آب و هوای خشک و گرم تر، منتقل می شوند تا آب و هوای خنک را به سرتاسر جهان بفرستند.

دکتر میونگ جی چو در دانشگاه برکلی

این ها همه به لطف تکنولوژی جدیدی به نام تکنولوژی اصلاح ژن “کریسپر” ( CRISPR) است که اجازه می دهد تا تغییرات کوچک و دقیق در DNA که قبلا هرگز امکان پذیر نبود، صورت پذیرد. این اصلاحات در حال حاضر برای تولید محصولات ارزان تر و قابل اعتماد تر است. اما به نظر بیشترین کاربرد و استفاده از آن برای کشور های در حال توسعه باشد، جایی که اغلب مردم از گیاهان برای رفع گرسنگی بهره می برند، تحت تأثیر تغییرات اقلیمی، از جمله ازدیاد آفات و کمبود آب تهدید می شوند.

نهال های کاکائو شرایط دشواری در جهان دارند و خطر انقراض کاکائو وجود دارد. آنها فقط می توانند در خطه باریکی از زمین های بارانی جنگلی، به طور تقریبی ۲۰ درجه شمالی و جنوبی از استوا، که در آن درجه حرارت، باران و رطوبت در طول سال نسبتا ثابت باقی می ماند رشد کنند. بیش از نیمی از شکلات جهان در حال حاضر از دو کشور در غرب آفریقا – ساحل عاج و غنا به دست می آید. اما این مناطق در چند دهه آینده برای شکلات مناسب نخواهند بود. به گفته اداره ملی اقیانوسی و جوی، تا سال ۲۰۵۰،  افزایش دما باعث می شود که مناطقی که امروزه درختان کاکائو در آن رشد می کنند، بیشتر از ۱۰۰۰ فوت به سمت مناطق کوهستانی سوق یابند. (بیشتر این مناطق کوهستانی در حال حاضر برای حفظ حیات وحش اختصاص داده شده اند).

“مارس”، شرکت ۳۵ میلیارد دلاری که بیشتر به خاطر “Snickers” شناخته می شود، از خطر انقراض کاکائو و مشکلات دیگر یعنی تغییرات آب و هوایی به خوبی آگاه است. در ماه سپتامبر، این شرکت به عنوان بخشی از تلاشش که آن را “پایداری یک نسل (یا توسعه پایدار یک نسل) نامیده، ۱ میلیارد دلار را  برای کاهش ۶۰ درصدی  اثرات مصرف کربن در کار و زنجیره تامین خود، تا سال ۲۰۵۰، اختصاص داده است..

“بری پارکین”، افسر ارشد امور مالی شرکت مارس، در مصاحبه ایی به بیزنس اینسایدر گفته، “ما همه در حال تلاش برای رسیدن به این هدف هستیم. به وضوح تعهداتی وجود دارد که جهان به آن متکی است، اما، صراحتا، ما فکر نمی کنیم، که زود یعنی در زمان تعیین شده، به آن هدف برسیم.”

ابتکار او با “چو” در دانشگاه برکلی، شاخه ایی دیگر از این تلاش است. اگر همه چیز به همان صورت برنامه ریزی شده باشد، آنها می توانند نهال های کاکائویی را تولید کنند که با افزایش فعلی دما پژمرده یا خشک نمی شوند، انجام این کار نیاز به جابجایی مزارع و یا یافتن یک رویکرد دیگر دارد.

“جنیفر دودنا” (Jennifer Doudna)، متخصص ژنتیک دانشگاه بروکلی که “کریسپر” را اختراع کرده، در این پروژه با شرکت مارس همکاری می کند. اگرچه ابزار او توجه و پتانسیل بیشتری برای ریشه کنی بیماری های انسان و ایجاد “بچه های طراح” دارد، اما “جنیفر دودنا” فکر می کند که عمیق ترین برنامه ی آن برای انسان نیست، بلکه برای غذایی است که انسان ها مصرف می کنند.

“دودنا” به عنوان یک باغبان گوجه فرنگی مشتاق می گوید که ابزار او می تواند از شرکت های بزرگ مواد غذایی مانند “مارس” به نفع علایق افرد، مانند خودش بهره ببرد. وی به بیزنس اینسایدر می گوید ” من شخصا، یک بوته گوجه فرنگی با میوه ای که مدت زمان بیشتری بر روی آن دوام داشته باشد، را دوست خواهم داشت.”

آزمایشگاه تحقیقاتی در دانشگاه بروکلی، که او بر آن نظارت دارد، یک موسسه ژنتیک نوآورانه است. بسیاری از تلاش های دانشجویان تحصیلات تکمیلی برای بهره گیری از”کریسپر” برای منفعت کشاورزان کوچک در کشورهای در حال توسعه تمرکز یافته است. هدف یکی از این پروژه ها حفاظت از مانیوک (یا کاساو، گیاه بومی آمریکای جنوبی) – یک محصول کلیدی که هر ساله میلیون ها نفر را از گرسنگی نجات می دهد- از تغییرات آب و هوایی، با تغییر دی ان ای آن، برای تولید کمتر یک سم خطرناک، که گرمتر شدن دما دلیل  آن است، می باشد.

صرف نظر از اینکه “کریسپر” ابتدا در کدام محصول به طور موفقیت آمیز مورد استفاده قرار می گیرد، اما اگر ما قصد داریم به خوردن چیزهایی مانند شکلات در یک سیاره گرم ادامه دهیم، تکنولوژی یک ابزار کلیدی در زرادخانه ما، برای تکنیک های مورد نیاز، برای رشد گیاهان است.