نگاهی به آزمون‌های شهروندی در کشورهای اروپایی

این یکی از پرسش‌هایی بود که از دیوید لوئیس، یک شهروند بریتانیایی متقاضی شهروندیِ سوئیس پرسیده شده بود.

 او که بیشتر زندگی خود را در سوئیس سپری کرده است قصد دارد شهروندی این کشور را به دست آورد اما در آزمون شهروندی او، سوالاتی از این دست وجود داشته است.

پنیر رکلت متعلق به کانتون فرانسوی زبان «وله» در جنوب سوئیس است. اما متقاضیان شهروندی این کشور حتی به کمک دانشنامه‌های سوئیسی نیز به سختی می‌توانند از عهده چنین پرسش‌هایی برآیند.

پیش از این در سال 2017 میلادی فوندا ییلماز که از پدر و مادری ترک در سوئیس به دنیا آمده بود نیز با وجود اینکه سرتاسر زندگی خود را در سوئیس گذرانده بود از عهدۀ آزمون شهروندی برنیامد. زیرا چیز زیادی درباره چگونگی بازیافت روغن یا خرید از فروشگاههای آلدی (Aldi) نمی‌دانست.

در سال 2016 میلادی نیز درخواست شهروندی خانواده کوزووان رد شد زیرا برخی از اعضای این خانواده درحالی که لباس ورزشی به تن داشتند در سطح شهر ظاهر شده بودند.

برای موفقیت در کسب شهروندی سوئیس باید بتوان موافقت مقامات مربوطه را در سطح کنفدراسیون، کانتون و منطقه‌ای که متقاضی در آنجا ساکن است، به دست آورد و بیشتر در سطح محلی است که چنین پرسشهایی در آزمون شهروندی مطرح می‌شود.

اگرچه ممکن است از سوئیس برای این نوع پرسشها در آزمون شهروندی انتقاد شود اما حقیقت این است که در دیگر کشورهای اروپا نیز وضعیت بهتر نیست.

چرا چنین آزمونی برگزار می‌شود؟

این آزمون‌ها معمولا با این هدف طراحی شده‌اند که توانایی متقاضی را در صحبت به زبان آن کشور، دانش او دربارۀ تاریخ و فرهنگ آن کشور و میزان سازگاری و همراهی او با آن جامعه بسنجند.

البته این آزمون تنها شرط داشتن شهروندی یک کشور اروپایی نیست بلکه شرایط زیادی مطرح است. اما از نظر دولت‌ها میزان سازگاری، همراهی و ادغام متقاضی در جامعه و سنجش آن از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.

دولتها در این زمینه با دو مشکل اساسی روبرو هستند: اگر محتوای آزمون‌ها پیش از برگزاری منتشر شود، آنگاه متقاضیان می‌توانند به راحتی پاسخ‌ها را به خاطر بسپارند و به این ترتیب بیش از توانایی آنها در ادغام در جامعه، این توانایی حفظ و یادگیری آنهاست که سنجیده می‌شود. اما اگر محتوای آزمون‌ها را منتشر نکنند آنگاه مقامات به سخت‌گیری متهم خواهند شد.

به همین دلیل هر کشوری راهی متفاوت را برگزیده است. مثلا دولت فرانسه اطلاعات مهم (و نه کافی) برای شهروندی را در جزوه‌ای 28 صفحه‌ای منتشر کرده است که موضوعاتی دربارۀ فرهنگ، سیاست و تاریخ فرانسه را در بر می‌گیرد.

در آلمان بانکی از 310 پرسش تهیه شده است که بطورت آنلاین در اختیار متقاضیان است. در زمان برگزاری آزمون 33 پرسش از این تعداد انتخاب و پرسیده می‌شود و برای موفقیت باید به 17 مورد از آنها پاسخ درست داد.

در اسپانیا هیچ کمکی به متقاضی نمی‌شود؛ علاوه بر این ممکن است در جریان آزمون پرسشهایی انحرافی و نادرست نیز پرسیده شود از جمله اینکه نام رودخانه‌ای که میان بارسون و مادرید قرار دارد چیست؟ (در واقع هیچ رودخانه‌ای بین این دو شهر وجود ندارد).

در ادامه برخی از پرسش‌های شهروندی که در آزمون‌های اروپایی وجود دارند، ارائه می‌شوند. آیا می‌توانید این آزمون را درستی انجام دهید؟