از پیادهروی اربعین تا حج حسینی
حضرت اباعبدالله حسین (ع) به دلایل مختلف در زمان برگزاری مناسک حج، قصد حج عمره فرمودند و زودتر از حجاج از مکه به قصد کوفه خارج شدند.
حضرت اباعبدالله حسین (ع) به دلایل مختلف در زمان برگزاری مناسک حج، قصد حج عمره فرمودند و زودتر از حجاج از مکه به قصد کوفه خارج شدند.
بنا بر روایات معتبر شیعه، امام حسین (ع) از ابتدای مراسم حج، به دلیل آنکه خطر خون ریزی در حریم امن الهی از جانب خبیثان زمان میدیدند، تصمیم گرفتند تا از شهر مکه خارج شوند.
امام زین العابدین (ع) در ابتدای حدیثی می فرمایند: پدرم در ماه ذی الحجه در حالی که عمره را به جا میآوردند در روز تَرویه (هشتم ذی الحجه) در شرایطی که مردم به سوی منا می رفتند، به سوی عراق روانه شدند.
امام حسین (ع) در مسیر خود از مکه به کوفه ابتدا به منزل «ذاتُ العِرق» رسیدند که در این منزلگاه 《فَرزدَق، فرزند غالب بن صعصعه شاعر معروف زمان خود》 که از عراق به سمت مدینه میآمد با سید الشهدا ملاقات کرد و امام از وی اوضاع کوفه را جویا شدند.
در همین منزل بود که وی از حضرت سوال کرد: یا ابن رسول الله در مناسک حج چرا عجله کردید؟ امام پاسخ داد: اگر من شتاب نمیکردم در مکه مرا حبس میکردند و با ریختن خون من در خانه خدا احترام کعبه را از بین میبردند. آن گاه حضرت از اوضاع کوفه و عراق سؤال کردند که وی پاسخ داد: دلهایشان با تو و شمشیرهایشان علیه توست.
در آن روز سیدالشهدا برای رضای پروردگار و هدایت مردم گمراه شده پس از رحلت رسول خدا و به دعوت چندصد هزار مردم کوفی راهی این سرزمین شدند.
امام حسین (ع) حج را به سبب اولویت دانستن خطر نابودی اصل اسلام ترک گفتند و دل به قائله کربلا زدند. اما پس از گذشت سالها از شهادت ایشان، چندین میلیون انسان دلباخته، شهر و کاشانه خود را برای زیارت حرم مطهر ایشان در روز اربعین ترک میکنند تا به طواف مضجع شریف ایشان بپردازند. این خواست و تقدیر پروردگار است که در دوران ما که به آخر الزمان شباهت دارد، پیاده روی اربعین نشانهای از حج حسینی از جانب خداوند بر همگان باشد.
به همین سبب است که در احادیث و روایتهای فراوان شبهای جمعه، شب مخصوص زیارت حضرت اباعبدالله الحسین (ع) نامگذاری شده است و در این شب پیامبران مقرب الهی و معصومین از عالم امکان به زیارت ایشان نائل میشوند. به فرموده خاندان امامت علیهم السلام، سلام به سوی قبله در این شب حکم زیارت ایشان را دارد.
اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ
وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ
عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ اَبَداًما بَقیتُ
وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهار
ُوَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ
اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ
وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْن
وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ
وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ
انتهای پیام/
ارسال نظر