تیره و تبار موسیقی برانداز

محمد عبدالهی،کارشناس مسایل اجتماعی، بخش نخست؛ بیش از یک قرن از بهره‌برداری سیاسیون از جماعت سلبریتی یا چهره‌های عوام‌پسند برای نیل به اهداف سیاسی در جهان می‌گذرد. به جرئت سرمایه‌گذاری روی چهره‌های عوام‌پسند یا اصطلاحاً سلبریتی ها و سوءاستفاده  از اقبال شکلاتی این جماعت در بین عوام در ایران درست در آستانه سقوط رژیم منحوس پهلوی تاکنون به‌طورجدی در دستور کار اتاق‌های فکر همسو با سلطنت‌طلبان و لیبرال‌های معاند با نظام مقدس جمهوری اسلامی و تشکیلات اپوزیسیون خارج نشین قرارگرفته است.  بدون شک اتاق فرمان این حرکت را باید در سرویس‌های جاسوسی غربی و صهیونیستی ردگیری کرد که خود مبحثی جداگانه را می‌طلبد.

 گرچه چهره‌های عوام‌پسند (سلبریتی ها)، در شاخه‌های  گسترده‌ای از هنر و سرگرمی دسته‌بندی می‌شوند ولی در این یادداشت قصد داریم صرفاً روی  تبارشناسی سرمایه‌گذاری گروه‌های معاند با نظام روی  چهره‌های عوام‌پسند شاخه موسیقی  با هدف براندازی، متمرکز شویم و  تحلیل شاخه‌های دیگر را به مجالی دیگر موکول خواهیم کرد.

برای تبارشناسی و یافتن سرنخ‌های موجود چاره‌ای جز رجوع به پیشینه مافیای نظامی هدایتگر و مسلط بر رادیو و تلویزیون ملی شاهنشاهی باقی نمی‌ماند.

سرنخ موسیقی سیاه و سکولار پنجاه‌ساله تاریخ ایران را بدون شک باید در مافیای دو نظامی فاسد عصر پهلوی و حلقه اطراف آن‌ها جست‌وجو کرد. سپهبد امیر قاسمی، مدیر تشریفات ساواک و تیمسار نادری افشار (که فرزندانش نام خانوادگی‌شان را به «شب‌پره» تغییر دادند)  که اساس چندین بنای فاسد هنری در ایران را گذاشتند.

از مدیریت بخش فساد رادیو و تلویزیون ملی ایران از دهه چهل تا پرورش خوانندگان فاسد و پروژه دختر شایسته ایران و... این دو نظامی شاهنشاهی مهره‌های متحد شطرنجِ  یک شطرنج‌باز فاسد واحدند: اشرف پهلوی. مافیای ظاهراً هنری و باطناً نظامی که درواقع حلقه وصل دربار و شخص اشرف پهلوی با حوزه موسیقی است.  مافیای نظامی نادری افشار و امیر قاسمی با هدایت دربار پهلوی، حرکتی که طی دو دهه در سینمای فیلم فارسی ایران ریشه دوانده بود (که آن‌هم به زعامت اشرف پهلوی بود) را  به رادیو و تلویزیون ملی تسری دادند.

هدف آن‌ها اسلام زدایی علنی و پرشتاب، سکولاریزاسیون و اشاعه فحشا در جامعه مذهبی و شیعی ایران بود. این مافیا با برنامه‌های قبح شکنانه و فسادآلود چون شوی تلویزیونی رنگارنگ و برنامه تلویزیونی استودیو 11 که از قضا مجری هر دو آن‌ها یکی از فرزندان صابر آتشین (ژانگولریست و شعبده‌باز اختصاصی دربار پهلوی) به نام فائقه آتشین (معروف به گوگوش) بود، مأموریت خواننده پروری و تبلیغ و چهره‌سازی از آوازخوانان کاباره‌ای را بر عهده گرفتند. از محوری‌ترین خروجی‌های معروف این کارخانه سلبریتی ساز می‌توان به ابراهیم حامدی (معروف به ابی) و دو پسر تیمسار نادری افشار یعنی «شهرام شب‌پره» و «شهبال شب‌پره» اشاره کرد که با رانت پدر به جرگه خوانندگان و سوپراستارهای زمان خویش درآمدند. 

مافیای ظاهراً هنری و باطناً نظامی که درواقع حلقه وصل دربار و شخص اشرف پهلوی با حوزه موسیقی است.  مافیای نظامی نادری افشار و امیر قاسمی با هدایت دربار پهلوی، حرکتی که طی دو دهه در سینمای فیلم فارسی ایران ریشه دوانده بود (که آن‌هم به زعامت اشرف پهلوی بود) را  به رادیو و تلویزیون ملی تسری دادند.

با انتشار زمزمه‌های بیماری سرطان محمدرضا پهلوی در سال 1356 این مافیای رسانه‌ای در حرکتی دقیق و هماهنگ با خارج، شروع به سرقت و انتقال اموال  تلویزیون ملی ایران و تجهیزات برودکست ملی به خارج از کشور می‌کنند که  حتی در مقطعی با اعتراض شدید رضا قطبی (پسردایی فرح) و رئیس وقت رادیو تلویزیون نیز مواجه می‌شوند. لازم به ذکر است که خوشبختانه  بخشی از این اموال پس از انقلاب شکوهمند اسلامی ایران به کشور عودت داده می‌شود. با پیروزی انقلاب اسلامی، این مافیای نظامی مسلط بر موسیقی به‌طور کامل به خارج از کشور و آن‌هم صرفاً به یک شهر خاص از ایالات‌متحده فرار می‌کنند: لس‌آنجلس!

ترندگذاری این مافیا به محض استقرار در لس‌آنجلس جذب سلبریتی های دست پرورده خویش از ایران به  ال ای L.A و  آغاز پروژه پرورش و بهره‌برداری از ظرفیت های این چهره‌های عوام‌پسند برای مقاصد اپوزیسیون و علیه نظام جمهوری اسلامی است. در قدم اول مأموریت خود را کوچ دادن همه خواننده های رادیو و تلویزیون ملی ایران (سلبریتی های آن مقطع) به لس‌آنجلس تعریف می‌کنند و تمامی تلاش خود را برای کشاندن سلبریتی های فاسد عصر پهلوی به لس‌آنجلس به کار می‌گیرند. شهرام شب‌پره (فرزند تیمسار نادری افشار) و علیرضا امیر قاسمی (فرزند تیمسار امیر قاسمی) به نیابت از پدران فاسد خود به همراه دیگر وابستگان پهلوی فعال در حوزه رسانه (نظیر کوروش بی بیان، جهانگیر آوانسیان، مهرداد پاکروان، حمید شب خیز و...) مأموریت کوچ دادن خوانندگان داخل کشور را انجام می‌دهند. این مافیا حتی خوانندگانی که مایل به کوچ به خارج از کشور نبودند را با تطمیع و وعده های فریبنده به مهاجرت ترغیب می‌کنند. معصومه دده بالا (هایده)، خدیجه دده بالا (مهستی)، (دوعنصر مهم دربار پهلوی)، پروانه افشار (حمیرا) و.. بسیاری خوانندگان دیگر در این زمان به این حلقه می پیوندند و جریان هنر فاسد عصر پهلوی دوباره در لس‌آنجلس شکل می‌گیرد و مافیای نظامی نادری-امیر قاسمی گام دوم مأموریت خود را کلید می‌زند. اوایل دهه شصت است و ایجاد تلویزیون خصوصی بسیار پرمشقت و پرهزینه. ضمن اینکه مردم ایران هنوز ماهواره نداشتند و غرب آسیا فاقد تکنولوژی آن. بنابراین کار خود را با «ویدئو» شروع می‌کنند. این مافیا به سرکردگی علیرضا امیر قاسمی پسر سپهبد با پولهای بادآورده پدرش و میلیونها دلار دزدی پهلوی ها از مال مردم ایران و البته پشتیبانی مالی صهیونیستهای ایرانی تباری چون هما سرشار، موسسه کلتکس رکوردز و گروه برودکست (طپش) و مجموعه استودیویی آنرا  در سان سِت بولوارد لس‌آنجلس ایجاد می‌کنند و سالانه سه بار و کم کم بیشتر، شوهای تلویزیونی در قالب نوارهای ویدئویی تنظیم و به صورت کاملا مجانی وارد ایران می‌کنند. (دقت کنید مردم ایران در عصر پهلوی پول خرید بلیط سینما نداشتند و حال مجانی و رایگان به آن‌ها نوار ویدئویی با چند برابر قیمت عطا می‌شد!)

ذائقهی بخشی از مردم با شیرینی گناه های شهوانی در عصر پهلوی آشنا شده بود و این بهترین رخنه برای جا باز کردن و پخش ویدئو بودند. اولین جنگ فرهنگی در قالب ویدئو برای جامعه ایران رقم می‌خورد. با شوهای مختلف (شوی رنگارنگ، شوی طنین، شوی جام جم، شوی شب خیز) سرگرم سازی مردم ایران و درواقع بازگشت فرهنگی به عصر پهلوی رقم می‌خورد. تولید و پخش این نوارهای شو اولین راهکار تنفس مصنوعی  این مافیا به سلبریتی های لس‌آنجلسی محسوب می گردد. 

در گام سوم  پخش این شوها بواسطه تاسیس شبکه های ماهواره ای مبتنی بر موزیک ویدیو در دستور کار این مافیا قرار گرفت. با اسپانسرینگ مالی و زعامت مافیای نظامی  نادری-امیر قاسمی کوروش بی بیان تلویزیون جام جم را تاسیس کرد، علیرضا امیر قاسمی دو شبکه تپش و تپش 2، حمید شب خیز تلویزیون ایران و سپس itn itn2  و.. نسل اول شبکه های ماهواره ای را به راه انداختند.

 مافیای نظامی نادری-امیر قاسمی بر شانه های ترانه سرایان برانداز، فاسد و سیاه و سلطنت طلبی چون پاکسیما زکی پور، مسعود امینی، اسفندیار منفردزاده و شهریار قنبری پا گرفت و شروع به ریشه دواندن کرد.

گام چهارم، کنسرت گذاری با خوانندگان کوچ کرده و نسل جدید خوانندگان بود. اولین کنسرتهای این مافیا برای نخستین بار برای  ایرانیان در تل‌آویو تست شد. تمام تجربه های اشتباه شهبال شب‌پره در گروه ناموفق بلک کتز توسط این مافیا در  تل‌آویو توسط یک زوج هنری تصحیح شد. آندرانیک مددیان معروف به اندی (گیتاریست و خواننده ارمنی) و کوروس، خوانندگانی بودند که برای یک دوره  آزمایشی یک ساله توسط این حلقه ابتدا به اسرائیل کوچ داده شدند تا اولین گروه‌های لس‌آنجلسی  و زوج های به‌اصطلاح هنری لس‌آنجلسی طراحی و پرورش یابند و لذا نخستین کنسرتهای اولین باند موسیقی  لس‌آنجلسی بطور آزمایشی برای  یهودیان ایرانی تبار برگزار و مورد ارزیابی دقیق این مافیا قرار گرفت. موفقیت اولین باند ایرانی لس‌آنجلسی زمینه های کوچ دستپاچه وار آنان را به لس‌آنجلس بمنظور بهره‌برداری سریع فراهم کرد. بتدریج کنسرتها در کشورهای اطراف ایران (دبی، ترکیه و خصوصا آنتالیا) پا گرفت. به شب‌پره ها (فرزندان تیمسار نادری افشار) وظیفه پرورش سلبریتی های جدید در لس‌آنجلس واگذار شد. آکادمی فرزندان تیمسار نادری افشار (شب‌پره ها) درکمتر از یکسال تبدیل به ماشین پرورش و بهره‌برداری قارچ گونه از خوانندگان شش و هشتی لس‌آنجلسی شد، در آکادمی نادری افشار، کمر و سینه و ساق و باسن بر صدا و کیفیت حنجره و تحریر ارجحیت یافت.

 مافیای نظامی نادری-امیر قاسمی بر شانه های ترانه سرایان برانداز، فاسد و سیاه و سلطنت طلبی چون پاکسیما زکی پور، مسعود امینی، اسفندیار منفردزاده و شهریار قنبری پا گرفت و شروع به ریشه دواندن کرد. فرزند نامشروع یکی از تیمسارهای فراری دربار پهلوی بنام کوکی زادوری به همراه فرزند تیمسار امیر قاسمی (علیرضا) یک شبه با حمایت نهاد های معاند غربی و پشتوانه پول های سرقت شده تبدیل به کارگردان های موزیک ویدئوهای خوانندگان تازه پای آکادمی نادری افشارها (شب‌پره ها)  شدند.

در این دوره شوهای نیمه پورن رواج می‌گیرد. (باز هم به سرکردگی اولین باند این مافیا یعنی باند اندی و کوروس) و پس از آن نسل دوم شبکه های ماهواره ای با تم سیاسی و با برنامه ریزی و حمایت مالی پهلوی ها شکل می‌گیرد. شبکه هایی با مجری های پرگو که صبح تا شب به فحاشی و توهین به انقلاب مشغولند.